UNUTAMAM

1. Part

Merhaba, ben Asena. Oluşan savaştan dolayı ailesini, arkadaşlarını kaybetmiş, hatta tüm sevdiklerini kaybetmiş olan Asena, daha 18 yaşındayım. Yaralanmış askerleri iyileştiriyordum. İyileştirme sırasında yanımda başka bir yaralanmış asker konuşmaya başlamıştı. "Duydun mu Beril hemşire, karşı taraftaki komutanın oğlu Ares yaralanmış. Hemşirelerin malzemesi kalmamış, bizden malzeme istiyorlarmış." duyduğumda şok olmuştum. Merak edip sordum "Asker nasıl kalmamış malzemeleri? Onların bizden daha çok malzemesi vardı." "Bilmiyorum Asena hemşire, sanırsam çok kullanmışlar. Ondan dolayı bitmiş." "Anladım Asker, dediğin için saol" dedim. Akşam olmuştu kızlarla oturuyor dertleşiyorduk. Bi anda sabahki olay açıldı, "Ares bey yaralandığı için bizlere daha çok savaş açmaya kalkarlar mi,sizce?" dedi Zehra. "Yaparlarmı yaparlar. Herşey beklenir onlardan" dedi Beril. Korkmuştum, ya son yanımda kalan arkadaşlarımıda kayıp edersem? Ben başladım konuşmaya "Ben sizlere birşey diyeceğim, fakat kimseye demiyeceksiniz. Anlaştık mı?" hepsi bir ağızdan "Anlaştık" dediler. "Ben karşı tarafa malzeme götüreceğim. Yanlış anlamayın iyilik için değil, kendi iyiliğimiz için. Daha savaş açılmasın zor duruma düşmeyelim diye." hepsi şaşırmıştı. "İyi hoşta, sana birşey yaparlarsa ne olacak Asena hemşire?" dedi Beril "Bana birşey olmaz, korurum kendimi siz sadece askerleri oyalayın."dedim "Malzemelerimi çoktan hazırladım, birazdan gideceğim siz dediğim gibi askerleri oyalayın." hepsi kafasını sallamıştı. Hazırlandım tam gidecekken Zehra hemşire seslendi "Çok dikkatli ol kızım, sana güveniyoruz. Seviyoruzda bunu unutma, sağlıcakla git gel." dedi gülümseyerek. "Bende sizi çok seviyorum Zehra hemşire, kendime çok dikkat edeceğim sizde kendinize dikkat edin. Sizde sağlıcakla kalın. Hoşçakal." dedim ve yürümeye başladım.

O tarafa gizli gizli gitmiştim. Tam hemşire kısmına giricekken büyük bir taşın üzerine oturmuş olan Ares'i gördüm. Oda beni gördü."Sen kimsin?!" dedi. "Sessiz ve sakin ol. Sana yardım etmeye geldim." dedim. Anlamsız bakışlarıyla bana bakmaya başlamıştı. "Sen karşı taraf değil misin? Neden yardım ediyorsun?" dedi. "Kendi iyiliğimiz için, sana yardım ediyorum. İzin verde yaranı sarayım." kafasını tamam şekilde salladı. Yanına gittim gizlice yarasını sarmaya başladım. "Adın ne?" dedi "Asena."dedim." "Tanıştığımıza memnun Asena."dedi." Bende Ares"dedim. "Kaç yaşındaydın?" dedi gözlerimin içine bakarak "18 yaşındayım." "21, 3 fark varmış aramızda" böyle konuşarak devam etti benimde işim bittiğinde malzemeleri ona uzattım "Al bunu, duyduğuma göre malzemenin bitmiş. Lazım olur" dedim. Elimden aldığında ellerimiz değmişti, evet küçük bir temastı. Ama mutlu olduğu yüzünden belliydi. Tam giderken "Seni tekrardan görmek dileğiyle Asena, bu iyiliğini unutmicam,unutamicam teşekkürler." dedi. Arkamı dönüp ona baktım, "Rica ederim,senden tek bir isteğim var. Kimseye bundan bahsetme, lütfen." başını tamam anlamında salladı. Bende gittim.

EVETTT HİKAYEM NASIL BEĞENDİNİZ Mİ?

Ben aşırı derece beğendim Selena dan birazcık bakmış olabilirim (çaktırmayın ehehe) ayrıca bu hikaye yazma isteğim tekrar nasıl geldi derseniz Berfinhocaoglu sayesinde geldi. Onunda Red lights hikayesini okumayı unutmayın iyi geceler!! 🤍