medyanın altın kızı celine eleanor aubert, batışa geçmiş olan şöhretini kurtarmak için neymar da silva santos júnior'a bir teklifte bulunur.
⊹ neymar jr fanfic, 2023.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
neymar ile göz bozacak türden şiddetli flaşlar ve onlara bakmamızı isteyen paparazziler eşliğinde etkinlik alanına doğru ilerledik. koluna girmiştim. dışarıdan nasıl gözüktüğümüzü göremesem de ne kadar uyumlu olduğumuzu tahmin edebiliyordum.
içeriye girdiğimizde, ortam çeşitli ünlülerle dolu olduğu için gözlerim hemen tanıdık birilerini aradı. konuşabileceğim bir sürü kişi vardı. neymar'la tek kalmayacağım için rahatlamıştım.
"açık arttırma başlayana kadar buralarda takılırım," kol çantamı göstermek için hafifçe yukarı kaldırdım "bir şey olur da bulamazsan telefonum yanımda, ararsın."
neymar hafifçe başını sallayarak onay verdi. fazlasıyla yalnız ve mutsuz gözüküyordu. yüzündeki o ifadeyi görünce uzun zamandır benimle olan, bu anlaşmayı teklif ettiğim için kendimden nefret eden tarafım, kendini tekrar göstermişti ve kendi kendime düşünmüştüm; keşke bana yalnızlığını yok etmem için izin versen.
düşündüklerimin hiçbirini söyleyemeyecek olmanın verdiği hayal kırıklığı ve boşluk hissiyle neymar'a sırtımı döndüm ve konuşabileceğim kişilere yöneldim.
yarım saat. neymar'ın yanından ayrılışımın üzerinden yarım saat geçmişti. bu yarım saat içerisinde sayamadığım kadar çok kez gözlerim onu aramıştı. herhangi birinin yanına gitmemişti. insanlar onun yanına geliyordu. yanına her gelen kişiyle adeta dünyanın en mutlu insanına dönüşüyor; gülüp eğleniyor, kahkahalar atıyordu ama gittiklerinde eski ifadesiz haline dönüyordu.
bu yarım saat içerisinde pek çok kez yanına gidebileceğim fırsat olmuştu fakat yanına gitmemek için elimden geleni yapmıştım çünkü onun yanına her yaklaştığımda tek yapmak istediğim onunla konuşmak, onunla yakın olmaktı ve bunları yapmamam gerektiğini çok iyi biliyordum. bu yüzden odada onun dışında herkesle konuştum.
oyuncu arkadaşım yanımdan ayrıldığında kalabalığın ortasında tek kalmıştım. konuşmadığım birinin kaldığını sanmıyordum. öyle ki, hiç tanışmadığım insanlarla bile tanışmıştım. ne yapacağımı düşünerek etrafa bakarken tam arkamda, çok tanıdık bir parfüm kokusuna sahip birini hissettim.
bu kişinin neymar olduğunu anlamam için dönüp bakmama bile gerek yoktu. o kadar yakınımdaydı ki. tek elini belime yerleştirmişti, diğeri ise topuzumdan çıkan saç tutamını kulağımın arkasına sıkıştırmıştı. aramızdaki boy farkı yüzünden eğilerek kulağıma yaklaştı.
"sevgilimin odada ben hariç herkesle konuşmasını hakaret olarak mı algılamalıyım?" tüylerim diken diken oldu. çalan müzik durmuş, etrafımızdaki insanlar yok olmuştu sanki. fısıltısı başımın zonklamasına, kalbimin ritminin bozulmasına sebep olmuştu.
birkaç mırıltı dışında hiçbir şey söyleyemedim. tamamen zayıf düşmüştüm. iki seçenek vardı. ya neymar üzerimde olan etkisinin farkında değildi, ya da tam aksine tüm bunların farkındaydı ve zevk alıyordu.
mümkünmüş gibi vücudunu bana daha da yakınlaştırdı ve belimde olan elini hafifçe hareket ettirerek okşadı. refleks olarak elini tutan elim, gözlerimin açılmasına sebep oldu. tanrı aşkına, gözlerimi kapattığımın bile farkında değildim.
bulanık bir görüşle bakışlarımı neymar'a çevirdim. hafifçe yana kıvrılmış dudakları ve kısılmış gözleri çok farklı hissetmemi sağlıyordu. bakışları dudaklarıma kaydı ve ardından kendi dudaklarını ıslatarak konuştu.
"kameralar için güzel bir poz ver, meu amor."
ne kadar süredir orada olduğunu bilmediğim fotoğrafçının deklanşöre basmasıyla patlayan flaş, beni gerçek hayata döndürdü. ayrıldığımızda, odadaki herkesin bizi izlediğini fark ettim. arkadaşlarım bu konuyu daha sonra konuşacağız der gibi, kimileri neymar'ın yerinde, kimileri benim yerimde olmak istiyorlarmış gibi bakıyorlardı. herkesin bakışı farklıydı ama ortak olan tek bir nokta vardı. herkes gördüğü şeye hayran olmuş gibiydi.
henüz fotoğrafları görmemiştim bile, neymar ne hissediyordu onu da bilmiyordum ama benim için gerçekti. her şey. parfümünün kokusunu aldığımda içime dolan o heyecan da, bana yaklaştığında hissettiğim o karıncalanma hissi de, sesini duyduğumda bedenimde olan o zayıflık da, en ufak dokunuşunda hissettiğim güven duygusu da. her şey gerçekti.
bu şey oyun olmasını istemeyeceğim kadar gerçek ve güzeldi. neymar; gerçek ve güzeldi.
