After All

rozdział szósty

Jestem w domy dopiero od kilku minut, a już słyszę dzwonek do drzwi. Otwieram je, i widzę, że do środku wchodzi Abby.

- Hej, nie będę mogła zostać długo, bo Noah namówił mnie na imprezę.- gdy tylko słyszę imię chłopaka mojej przyjaciółki, czuję ciarki. Dlatego tylko kiwam głową, starając się panować nad głosem.

Idziemy do mojego pokoju, a ja widzę, że nie ma już większość pudeł, które spakowałam. Zostało mi jeszcze do spakowania trochę zeszytów, książek i ubrań. Dziwnie mi rozmawiać z Abby, wiedząc, że robię to po raz ostatni. Oczywiście, mam nadzieję, że moja przyjaźń z nią przetrwa dystans, ale wiem też, że, ani ona ani ja nie będziemy mieć zbytnio czasu na spotkania w realu. Moja przyjaciółka zagaduje mnie na różne tematy, chyba domyśla się, że myślę o przeprowadzce. Po jakimś czasie słyszmy pukanie do drzwi mojego pokoju.

- Proszę!- mówię.

- O cześć, Abby.- mój tata wita się z moją przyjaciółka.- Zamówić wam pizzę?- patrzę się na Abby, aby ocenić, czy ma na nią ochotę, bo ja wcale nie jestem głodna.

- Och.- mówi dziewczyna, patrząc się na zegarek w telefonie.- Ja i tak będę musiała już lecieć. Pamiętasz, że idę na imprezę do Noah.- wstaje z łóżka i ubiera kurtkę. W przeciwieństwie do mnie, ma więcej rozumu, i chodzi już nawet w czapce. Czasami się z niej nabijam, że ciągle jest jej zimno, i często doprowadza mnie do śmiechu, jak widzę że ubiera kilka warstw nawet w ciepły dzień.

Żegnam się z moją przyjaciółką, i idę do pokoju, aby znieść resztę pudeł do salonu. Tata robi kilka rundek do auta, aby zanieść wszystkie rzeczy. Pomagam mu trochę, nie ukrywając, że nie mam ochoty to robić. W końcu zdecydowaliśmy, że wszystkie meble zostaną, więc nie będziemy musieli rozkręcać ich i przetransportowywać je do auta.

Tata mimo moich próśb zamówił pizzę, a ja finalnie się z tego ucieszyłam. Jest zbyt dużo do roboty, żebym jeszcze gotowała nam kolację. Pół godziny później, zasiadamy do ostatniego posiłku w tym domu.