Atomik Alışkanlıklar

Temel İlkeler Part III

Olumlu Birleşme

Verimlilik birleşmesi. Fazladan bir görevi yerine getirmek her gün küçük bir iştir ama bütün bir kariyerde çok büyük yer tutar. Eski bir görevi otomatikleştirmenin ya da yeni bir beceride ustalaşmanın etkisi daha büyük bile olabilir. Düşünmeden ne kadar görevin altından kalkabilirseniz beyniniz diğer alanlara odaklanmada o kadar özgür kalır. Bilgi birleşmesi. Tek bir yeni fikri öğrenmek sizi dahi yapmaz ama kendinizi ömür boyu öğrenmeye adamanız dönüştürücü olabilir. Dahası, okuduğunuz her kitap size sadece yeni bir şey öğretmez, aynı zamanda eski fikirler Üstüne düşünmenin yeni yollarını açar. Warren Buffett'in dediği gibi: "Bilgi böyle İşler. Bileşik faiz gibi birikir."
İlişkiler birleşmesi. İnsanlar size sizin davranışlarınızı

yansıtır. Siz başkalarına yardım ettikçe başkaları da size yardım etmek ister. Her etkileşimde birazcık daha nazik olmak size zaman içinde geniş ve güçlü bir bağlantılar ağı kazandırabilir.

Olumsuz Birleşme

Stres birleşmesi. Tıkalı trafiğin neden olduğu stres. Ebeveynlik sorumluluklarının ağırlığı. Geçim derdi. Biraz yüksek tansiyonun verdiği sıkıntı. Bunlar tek başına idare edilebilir yaygın stres nedenleridir. Ancak senelerce tekrarlandıklarında küçük stresler birleşip ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir.

Olumsuz düşünceler birleşmesi. Kendinizi ne kadar değersiz, aptal ya da çirkin görürseniz hayatı O şekilde yorumlamaya da o kadar çok şartianırsınız. Bir düşünce döngüsünün içine hapsolursunuz. Aynı şey başkalarıyla ilgili düşünceleriniz için de geçerlidir. Insanları Öfkeli, adaletsiz ya da bencil görme alışkanlığına bir kez düştünüz mü her yerde öyle insanlar görürsünüz..

Öfke birleşmesi. İsyanlar, protestolar ve kitle hareketleri nadiren tek bir olayın

sonucudur. Oysa bir dizi uzun mikro-saldırganlık ve günlük kızgınlıklar yavaş yavaş çoğalarak sonunda tek bir olayın bardağı taşırmasına ve hiddetin bir yangın gibi yayılmasına yol açar.

İLERLEME ASLINDA NASIL BİR ŞEYDİR Önünüzdeki masada bir buz küpünün durduğunu hayal edin. Oda soğuk ve nefesinizin buharını görebiliyorsunuz. Sıcaklık eksi 3,8 derece. Oda çok yavaş bir şekilde ısınmaya başlıyor.
Eksi 3,3 derece.
Eksi 2,7.
Eksi 2,2.
Buz küpü hâlâ önünüzdeki masanın üstünde duruyor.
Eksi 1,6 derece.
Eksi 1,1.
Eksi 0,5.
Hâlâ bir şey olmadı.
Sonra 0 derece. Buz erimeye başlıyor. Daha önceki sıcaklıktan pek de farklı olmayan bir derecelik bir kayma büyük bir değişimin kilidini açtı.
Büyük başarı anları, genellikle büyük bir değişimi dizginlerinden kurtarmak için gerekli olan potansiyeli oluşturan, öncesindeki pek çok eylemin sonucudur. Bu kalıp kendini her yerde gösterir. Kanser, ömrünün yüzde 80’ini fark edilmeden geçirir ve sonra birkaç ay içinde bedeni esir alır. Bambu, yer altında geniş kök sistemleri kurarak geçirdiği ilk beş yıl boyunca görülmezken, altı hafta içinde yirmi yedi metre yükseğe ulaşır.

Benzer şekilde alışkanlıklar da siz kritik bir eşiği atlayana ve yeni bir performans seviyesinin kilidini açana kadar hiçbir fark yaratmıyor gibi görünür. Her arayışın başlangıç ve orta aşamalarında genellikle bir Hayal Kırıklığı Vadisi vardır.
Lineer bir şekilde ilerleme kaydetmeyi beklersiniz ve değişikliklerin ilk birkaç gün, hafta ve hatta aylarda etkisiz görünmesi bunaltıcıdır. Hiçbir yere gidemiyormuş gibi hissedersiniz. Bu her türlü birleşme sürecinin ortak işaretidir:
En güçlü sonuçlar geç gelir.

Kalıcı alışkanlıklar inşa etmenin bu kadar zor olmasının başlıca nedenlerinden biri budur. İnsanlar çok az küçük değişiklik yapar ve elle tutulur sonuçlar göremeyince durmaya karar verirler. Bir aydır her gün koşuyorum, o zaman neden vücudumda hiçbir değişiklik göremiyorum, diye düşünürsünüz. Bu tür bir düşünce tarzı hâkimiyeti ele geçirince iyi alışkanlıklardan vazgeçmek çok kolaydır. Ancak anlamlı bir fark yaratmak için alışkanlığın benim Uykudaki Potansiyel Platosu adını verdiğim platoyu delip geçecek kadar sürmesi gerekir.

Kendinizi iyi bir alışkanlık inşa etmek ya da kötü bir alışkanlığı aşmak konusunda zorlanırken bulursanız bunun nedeni ilerleme becerinizi kaybetmeniz değildir. Sıklıkla henüz Uykudaki Potansiyel Platosu’nu aşmamış olmanızdır.
Çok çabalamanıza rağmen başarıya ulaşamamak konusunda yakınmak, bir buz küpünü sıcaklığı eksi 3,8 dereceden eksi 0,5 dereceye çıkararak eritememekten yakınmaya benzer. Emeğiniz ziyan olmamıştır, sadece depolanmaktadır. Aksiyon 0 derecede gerçekleşecektir.

Uykudaki Potansiyel Platosuna nihayet ulaştığınızda insanlar bunu bir gecede gerçekleşmiş bir başarı olarak görürler. Dış dünya, öncesinde olanlardan ziyade en çarpıcı olayları görür. Ama siz bugün o sıçrayışı mümkün kılanın uzun zaman önce -hiç ilerleme kaydetmiyormuşsunuz gibi göründüğünüz zamanlarda-harcadığınız emek olduğunu bilirsiniz.

Bu, jeolojik basıncın insandaki karşılığıdır. İki tektonik tabaka birbirlerine milyonlarca yıl sürtünebilir; bu sırada gerilim yavaş yavaş büyümektedir. Sonra bir gün, asırlardır yaptıkları gibi bir kez daha sürtünürler ama bu kez gerilim çok büyüktür. Deprem olur. Değişim bir anda oluvermeden önce yıllarca sürebilir.

Ustalık sabır gerektirir. NBA tarihinin en başarılı takımlarından biri olan San  Antonio Spurs’ün soyunma odasında sosyal reformcu Jacob Riis’ten bir alıntı asılıdır: “Hiçbir şey işe yaramıyormuş gibi göründüğünde, gidip önündeki kayayı parçalamaya çalışan bir taş kırma makinesine bakarım. Belki de bir çatlak bile oluşmadan yüz kez darbe indirmek zorundadır. Ancak yüz birinci darbede taş ortadan ikiye ayrılır ve ben bunu başaranın son darbe değil, öncesinde inen darbelerin hepsi olduğunu bilirim.”