Chapter 14

4 0 0
                                    

Chiya's Pov

I was there at the bar, drinking alcohol to forget my problems. Even though I will never admit, alcohol will never be a solution, we can't forget our problems through drinking instead of flooding the painful situations and memories we had. In our long  journey, problems are our shadow and death is our predator.

Hyacinth is safe with him pero nag alala ako baka hindi successful ang operation na gagawin nila. I can't lose her again, no one wants to lose her. She is our greatest weapon and treasure in our lives. Siya lang ang may alam ng lahat.

Napapikit na lamang ako ng nalasahan ko sa lalamunan ko ang alcohol drinks. Medyo nahihilo ako dahil siguro sa dami ng nainom ko. May napansin akong umupo sa katabing upuan dito sa counter. He's a boy malamang tsk. Lasing na talaga ako

"Get her", Chantey's voice

Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses na iyon pero wala naman akong nakitang Chantey. Tsk namiss ko lang siguro ang babaeng yun eww wala sa vocabulary ko ang maging concern sa iba. Imbes na si Chantey ang bumungad sa akin ay mga kalalakihan na nasa sampo ata sila. Tsk I can't fight here alone dahil nahihilo ako putcha

May lumapit sa akin at hinawakan ang kamay ko kaya iwinakli ko ito. Hanggang sa hinawakan ako ulit nito ng mahigpit.

"Sumama kana sa amin miss, wag mo na kaming pahirapan pa", naiinis na saad ng lalaki

Sinuntok ko ang mukha nito kaya lumipad ang katawan nito sa table. Nagkagulo ang lahat sa bar kaya napatawa na lamang ako ng malakas. Mga hayop kayo, kayo ang dahilan kung bakit naglaletse letse buhay namin. Tahimik lamang kaming namuhay. May humampas sa akin sa nape ko kaya napadura ako ng dugo at lumuhod. Ang sakit ng katawan ko.

"Ahhhhhhhhh!", sigaw ko dahil sa sakit

Kinuryente ang buong katawan ko kaya napaluhod na lamang ako at napahawak sa nape ko dahil sa sakit. Nahawakan ko ang malapot na dugo kaya tiningnan ko ang kamay ko. Nanginginig ang katawan ko dahil sa takot. May mga memoryang bumaba sa aking isipan. Napaluha na lamang ako dahil sa mga memoryang nakalimutan ko. They are important and the memories are important.

"No please no! No please!", sigaw ko sa sarili ko

Akmang lalapit na sila sa akin ng pinigilan ko sila.

"No! Please everyone move, lumayo kayo sa akin!", nanginginig na sigaw ko

Unti unting naging alerto ang katawan ko at sumakit lalo hanggang sa parang bumalik sa normal ang katawan ko at nawala ang epekto ng alcohol. Tumayo ako at ngumisi sa kanila.

"Gusto niyo talagang mamatay?", nanguumay na tanong ko

Tumatawa ako na parang baliw sa harap nila ng makita nilang lahat na may nag iba sa akin. Umatras sila kaya lalo lamang akong natawa ng malakas.

"Hahahaha taste your own medicine tigers, it's too late to run!", sigaw ko sa kanila

Akmang lalabas ang isa sa kanila ng may lumipad na katana sa likod nito. Sisipain sana ako ng malapit sa akin na lalaki ng umilag ako at binunot ang katana sa kanyang baywang and stabbed him. Tumalsik ang dugo nito sa aking damit kaya napatawa na lamang ako dahil sa galit.

"You jerk dinumihan mo ang damit ko!", sigaw ko rito at sinipa ang humandusay niyang katawan

Panay ang salag ko ng umatake ng sabay sa akin ang walong tauhan na naiwan sa loob. Sinipa ko sa sikmura ang isa sa kanila na ikinalipad nito at sinuntok sa mukha ang isa. I back flip and stabbed the two opponents. Humandusay ang katawan ng dalawa kaya napatawa na lamang ako.

"That was cool, 6 more to go", nanguumay na saad ko

Sinikmuraan ako ng isa sa kanila kaya napahawak na lamang ako sa aking sikmura at tumatawa sa kanilang harapan.

ORG SERIES 01: Untamed HeiressWhere stories live. Discover now