After

KEUZE;

Robbie;

Mijn pols wordt vast gegrepen door de sterke hand van Matthy.
"Wat?" Hij duwt zijn lippen op de mijne en lijdt me naar de bank waar we neer ploffen. Zijn handen plaatst hij op mijn onder rug waardoor ik naar hem toe word gedrukt.
"Matt..." zucht ik.
"Mhm?"
"Je bent met Milo.. dit kan echt niet.."
Hij trekt zich weer weg.
"Misschien niet he?" Antwoord Matthy als hij op de achterkant van zijn hoofd krabt.
"Dus- dit is een teken dat je ook gevoelens voor mij hebt?" Vraag ik zenuwachtig.
"Ik weet het niet Rob... Milo is echt geweldig maar jij ook.."
"Dat is niet wat ik vroeg, Matthy."
Hij zucht.
"Ik weet het maar-"
Ik rol met m'n ogen.
"Maar je hebt geen gevoelens voor me, Hè Matthy?" Vraag ik strenger. Hij schudt langzaam zijn hoofd.
"Ja.."
"Ja wat? Ja je hebt geen gevoelens of ja je hebt ze?" Vraag ik met hoop voor het tweede.
"Jezus Christus, Rob. Ik weet het ook niet. Je geeft me een moeilijke keus hier, Robbie."
"Keuze? Als je moet kiezen, dan weet ik ook niet of dat ik het nog wel wil.."

Ik pak mijn jas van de kapstok.
"Rob ik-"
"Het zal wel, Matthy."
"Ga je nu serieus boos lopen doen? Je valt hier met de deur in huis en als ik dan even niet weet wat ik moet doen word je boos en heb ik het weer gedaan. Flikker op, Robbie."
"Prima! Dan ga je toch weer lekker terug naar die kale van je!"
"Prima! Dan ga jij toch lekker lopen te verrotten in je eentje!"
"Jij bent degene die ineens een relatie kreeg nadat je me hebt ontmaagd!"
"Jij zei dat we het moesten vergeten en dat het een fout is!"

In de jaren dat ik Matthy ken, was onze ergste ruzie over wie het laatste koekje mocht. Ik wil geen ruzie, maar ik had nooit gedacht dat ik met de mind set "alles kan kapot" onze vriendschap kapot zou maken..

;

Het is een paar maanden na de ruzie, en Matthy en ik hebben het toch weer goed gemaakt, maar zijn keuze of dat hij mij wilt of Milo, is nog steeds niet besloten.
Nu moet ik zeggen dat we niet helemaal "gewoon vrienden" zijn gebleven. Arme Milo weet niet eens dat Matthy de laatste vier maanden 17 keer is vreemdgegaan-

We zitten nu een keer in mijn appartement wat ik ook wel fijn vind, scheelt mij ook weer de trein rit.
Matthy heeft ruzie met Milo via de app en hij gooit geïrriteerd zijn telefoon naast hem neer.
"Soms word ik ziek van hem!"
"Heeft iemand misschien iets nodig om zich te ontspannen?" Vraag ik speels.
"Ja heel graag."

Meteen duwt hij zijn lippen op de mijne waarna ik op zijn schoot klim. Onze tongen raken elkaar wat vlinders in mijn buik oplevert. Ik glimlach in de zoen als Matthy zijn handen in mijn kont knijpen.
"Milo.." kreunt hij zachtjes. Meteen trek ik terug.
"Wat?"
"Rob! Ik bedoel Rob!"
Ik klim weer van zijn schoot af.
"Je moet het hem zeggen, Matthy."
"Maar moet dat echt ik-"
"Ja, Matt. Dat moet je echt. Je kan hem niet steeds blijven bedriegen."
Hij legt zijn handen op zijn gezicht.
"Maar misschien- misschien wil ik wel met hem verder.."

Meteen vertrekt mijn gezicht.
"Wat?"
"Misschien wil ik wel gewoon met Milo verder, ik ben bovendien nog gewoon zijn vriend en jij kwam ineens met je nieuws."
"En jij kwam ineens hier binnen met je piemel. Dus ik denk dat we beide een aandeel hebben in deze situatie, Matthy."
We zuchten beide en ik loop naar de keuken om koffie te zetten. Wat een gedoe dit allemaal. Hoezo wilt hij mij niet? Wel de hele tijd leuk lopen te neuken en tongen maar geen relatie met me willen? Flirten maar het is dan niet serieus bedoeld? Neuken maar dan puur om zijn gedachtes te kunnen verzetten? Is het dat allemaal? Want in mijn ogen vond hij me leuk, maar nu twijfel ik. Ik vergeet de koffie en loop weer terug.

"Hoe lang gaat dit nog duren, Matthyas?"
"Wat?"
"Je bent nu al maanden aan het 'worstelen' met je gevoelens, maar eerlijk gezegd heb ik het gevoel dat je me gewoon gebruikt."
Matthy slikt.
"Dat is het hè? Je vindt het gewoon fijn om mij lekker te neuken in de middag en 's avonds weer terug te kunnen naar Milo. Dat is het gewoon. Of niet?"
"Ik uhm-"
"Jij tering lul!"
"Maar ik wil jou ook gewoon heel graag."
"Na alles, ben ik nooit een tweede keuze. Dat ben ik bij niemand. Dus wie wordt het? Want ik ben klaar met jou spelletjes.
Ik ben niet een optie of een keuze. Ik ben de enige optie of je eerste keuze."
"Prima! Ik wil verder met Milo!"

Mijn ogen worden groot. Tranen prikken achter mijn ogen. Ik wist het al, dat ik niet zijn eerste keuze was. Maar om het zo uit zijn mond te horen komen doet pijn.

"Dan wat doe je hier nog? Vergeet het gewoon maar. Vergeet mij gewoon maar. Je kan onze vriendschap vaarwel zeggen, Matthyas." Ik wijs naar de deur.
"Tyf op!"
"Het spijt me, Robbie.. maar ook ik moet keuzes maken. En deze keer is mijn keuze Milo."
"Deze keer? Er komt geen volgende keer meer voor ons, Matthyas."
"Het spijt me echt.." hij pakt zijn jas, kijkt nog 1 keer achterom en vertrekt dan uit de deur.

Tranen rollen over mijn gezicht heen.
Ik ren naar de badkamer, pak een willekeurige foto lijst van de muur af, de foto muur waar alleen maar foto's van Matthy en ik op staan, en gooi hem met een harde klap op de grond. Ik gooi er denk ik wel 7 kapot voordat de deurbel gaat. Als deze gast nu het lef heeft ik terug te komen hè-

Ik zwier boos de deur open.
"Tyf op Matthy ik wil je nooit meer- oh.."
Een blonde meid staat voor me. En voor het eerst is ze kleiner dan dat ik ben. Ze is absoluut prachtig.
"Hey- ik ben net hier ingetrokken, hier naast eigenlijk, en ik hoorde een ruzie en dingen kapot vallen.. dus ik kwam even checken of alles okay was."
Ik veeg alle tranen van mijn gezicht af.
"Oh ja Uhm- gaat prima.. of nou ja- dat zal het uiteindelijk wel zijn.. mag ik vragen wie je bent?"

"Ik ben Jamie."