Son Damla

《5》

Biraz daha kucağında kalsaydım bayılacaktım"Pardon." Diyerek kalkmaya yeltendiğimde ellerini belime yerleştirip kendine çekti ve kalkmamı engelleyip kendine daha da bastırdı "Çok yorgunum."
"Benden önce enerji almanı kim sağlıyordu?"

"Kimse."

"Daha öncesinde nasıl enerjik kaldın?"

"Bu belirli bir yaştan sonra ihtiyacın olan birşey ve doğru insanı bulman gerekir."

"Beni nasıl buldun peki." Diye sorarken hâlâ onun kucağındaydım.

"Senin benim için doğdun." Dedi ve kafamın arkasından eliyle bastırarak omzuna yatırdı,ellerini belime doladı.Sen benim için doğdun derken ne demek istedigini anlamıştım sanırım.Kafamı tamamen ona yasladığımda abim gibi olan kokusunu içime çektim ve gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım,bunu anlamış olacak ki kendimi güvende hissetmem için saçlarımı okşamaya başlamıştı,bunda hiçbir sorun yoktu kendimi abimin kollarında gibi hissediyordum...

                                  🌘

Sabah ışıklarıyla uyandım ve yatağımın karşısındaki aynaya baktım.Saçlarım dağılmıştı ve yüzüm şişmişti,banyoya gittim saçıma yumuşatıcı spreyimi sıkıp narin bir şekilde taradım,mutfağa inip buz küplerini ve yuvarlak bir kase alıp yukarı çıktım odama girip tekrar banyoya geçtim,kasenin içine su doldurup buzları attım ve dayanamayacak hale gelene kadar kafamı suyun içine soktum,kafamı çıkardığımda şişlikler inmişti ama yanaklarım kızarmıştı.Dolabımdan kıyafet seçmeye çalışıyordum gözüme takılan siyah sweat ve siyah eteği alıp giyinmeye başladım,harika gözüküyordum,kapım tıktıklatıldığında girmeleri için kapıyı açtım,evin hizmetlilerinden bir tanesi elinde kahvaltı tepsisi ile odaya girdi ve komodinin üzerine bıraktı "Meriç beyin işleri var bugün geç gelebilir,ihtiyacınız olan bir şey olursa sorabilirsiniz." Diyip gülümseyerek odadan çıkmaya yeltenmişti ki son anda durdurdum "Şey,sizde mi vampirsiniz?" Diye sorduğumda kadın gülecek gibi oldu fakat bozuntuya vermeden cevap verdi "Bu evdeki herkes vampir." Dedikten sonra odadan çıktı,çok şaşırmamıştım açıkçası.

Kahvaltı tabağımı bitirdikten sonra tepsiyi mutfağa indirmek için odadan çıkıp merdivenlere yöneldim. Tepsiyi mutfağa bıraktıktan sonra odama geçip vakit geçirmek için bir şeyler aradım,en sonunda bulduğum resim defteri ile çalışma masasına oturdum ev gerçekten çok büyüktü ve herşey vardı. Üstümde bordo,askılı,derin bir göğüs dekoltesi olan yırtmaçlı bir elbise çizdim,bu elbiseyi kendime cok yakışacağını düşündüğüm için önce kendimi çizip sonra bu elbiseyi çizmiştim resmim bittiğinde hayranlıkla bakıyordum üstümden gelen hoş kokuyla kafamı yukarıya kaldırdım ve gözgöze geldik. Buz mavisi gözleriyle bana bakarken yüzümün her zerresini inceliyor gibi bakıyordu."Bu elbise biraz açık değil mi?" Diye sorduğunda daha yeni kendime gelmiş olacağım ki çok kısa bir zaman geçtikten sonra cevap verdim "Hayır bence çok güzel oldu." Dedim ve gülümseyerek resmime baktım, "Sen beğendiysen sorun yok." Diyip yatağa oturdu,bende ayağa kalkıp yatağın karşısında ki makyaj masasına yaslandım ve kollarımı göğsümde birleştirdim, "Akşam gelecek kargoyu al."
"Neden,ne var ki içinde?" Dediğimde sırıtarak bana baktı ve sanki inadına yapıyormuş gibi
"Gelince görürsün." Dedi,suratımı buruşturarak ona baktım ve sordum "Enerjini almayacak mısın?"
"Alacağım." Dedi ve elimden tutup kendine çekti ancak bu sefer geri çekildim,"Akşam alırsın." Diyerek merdivenlerden aşağı inip bahçeye çıktım,sanırım bana zarar gelmemesi için bahçesinin etrafını duvarlarla kaplamıştı,çok güzel duruyordu,çimler yemyeşildi ve duvarların önünde bahçeyi saran orta boylarda çam ağaçları duruyordu,evin girişinin tam karşısındaki duvarın önünde salıncak koltuklardan vardı,çok güzel ve huzur vericiydi. Salıncak koltuğa oturup ayaklarımla ileri geri yavaş yavaş sallanıyordum. Hava kararmaya başlayınca içeri geçtim,Meriç yukarıdan inip yemek saati oldugunu söyledi mutfağa girip Meriç'in karşısındaki sandalyeye oturdum,harika kokan bir biftek etini hemen kesip ağzıma attım,ağzımda dağılan biftek eti daha da iştahımı açmıştı. Yemeği yedikten sonra Meriç'le içeri geçip koltuğa oturdum,Meriç'in enerji alması için ona yaklaşıp kolunun altına girdim,bu durumdan memnun bir şekilde bedenimi sarmaladığında bende bedenimi tamamen ona yaslamıştım.

Kapı çaldığında Meriç'in kolunun altından çıkıp kapıya koştum kapı açıldığında koskocaman bir kargo poşeti önümde duruyordu şaşkın bir şekilde hâlâ kapının önünde bekliyordum Meriç almayacağımı anladığında teşekkür edip kargoyu aldı,arkasından yürüyüp kargoyu açmasını bekledim,açtığında karşıma çıkan elbise ile gözlerim kocaman olmuştu. Bu benim sabah çizdiğim elbiseydi...

                                 ***
♡Bölüm hakkındaki düşüncelerinizz?
♡Seviliyorsunuz🌘💋