Daha 5 yaşındayken annemi kaybedişimle başlamıştı zorlu hayat. Babamla beraber yaşadığımız zorluklar, sıkıntılar hiç bitmek bilmedi. Babam beni çok seviyordu, hem çalışıyor hem bana bakıyordu. Annem olmasada, ne kadar özlesem, ne kadar ağlasamda hayat devam ediyordu. Taa ki babam hastalanana kadar...
Gün geçtikçe hastalığı ilerliyordu. Babam artık yataktan kalkamaz duruma geldiğinde 7 yaşındaydım. Mahallemizdeki insanların yardımlarıyla geçinmeye çalışıyorduk.
Dün gibi hatırlıyorum öğretmenimin elimden tutup "Eve gitmemiz gerekiyor" dediğini. Dışarısı soguktu montumu giydim, çantamı alıp öğretmenimin elini tuttum. Hiç konuşmuyor yürüyorduk. Evimize yaklaştığımızda ağlamaklı bakışları görünce içimi bir korku kapladı. Sezmiştim kötü bir şeyler olduğunu...
"Zavallı kız ne yapacak şimdi" dediklerini duyuyordum. Benim kadar herkesin sevdiği babamı da kaybetmiştim. Ağlayarak içeri koşuşumu "Baba" diye ağlayışımı hiç unutmuyorum. Çok küçüktüm ve kimsem yoktu. Daha 7 yaşındaydım. Ne yapacaktım, nereye gidecektim...
Bütün bu sorularla başladı yeni hayatım...
○○○○○○○○○○○
Birkaç gün komşularımız beni yalnız bırakmadı. Acıma ortak olup, beni mutlu etmeye çalışıyorlardı. Gün gelip çatmıştı, Resmi kıyafetli bir adam gelip beni aldı. Arabayla giderken dönüp ağlıyarak bomboş evimize, arkadaşlarıma baktım. Artık onları görebilecek miydim bilmiyordum.
Uzun süre yola devam ettikten sonra büyük bir bahçesi olan bir binanın önünde durduk. Yeni evim, bir sürü benim gibi çocuğun olduğu bir yetimhane...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GERÇEĞİN İÇİNDE
ChickLit10 yaşındayken yetimhaneden alinan bir kız çocuğunun yeni ailesine alışması ve bir süre sonra öğrenim nedeniyle yanlarından ayrılışı, yakışıklı bir gencle tanışması sonucu sorunlarla ve sırlarla dolu bir hayata başlayacaktır...
