Destined By Love GxG(On Going)

KABANATA 2.

Alas tres na ng hapon kaya naisipan kung nang puntahan si erpats sa construction na kanyang pinagtatrabahuhan, Nako malayo layo pa naman yon baka umagahin ako ng dating don kung mayaya pa ako aalis.

“Maa.alis na ako, puntahan ko na si papa”paalam ko kay mama,baka kasi mamaya iinit nanaman ulo nito sakin.

“Sige anak mag ingat ka,baka mamaya ha Kung saan-saan ka nanaman mapadpad”sigaw nito sakin pabalik,nandon kasi siya sa taas nag tutupi ng mga damit namin.

Nakalabas na ako ng bahay at nakikita ko na yung mga dumadaang tricycles at mga sasakyan.Nasa tapat lang kasi ng highway itong bahay namin kaya araw-araw ang iingay dagdagan pa ng ingay ni mama,wala na! Gusto ko nalang maging tae.

At dahil dakilang mayaman ako, dalika sa sa ganda wala namang pera!ay maglalakad lang ang Lola niyo.emee lang, meron naman akong pera iniipon ko nga lang kasi para yon sa pang pagamot ko. Meron kasi akong sakit sa puso at kailangan itong magamot sa lalong madaling panahon. Wala pa naman akong taning sa buhay kaya  malaki laki ma iipon ko.

The worst is hindi ito alam ng aking mga magulang,Dahil ayaw ko silang mag alala sa akin lalo na si mama. Sa akin nalang mona ang problemang ito sasabihin ko din sa kanila iyon kapag may pampagamot na ako.kasi atleast pag malaman nila na may sakit ako hindi na nagkakandarapa si papa para maghanap ng pera.

Ayaw ko silang pag alalahanin kaya isa din yon sa reason na ayaw kung ipaalam sa kanila. Bago ko palang din itong nalaman nung time na nagpapa check up ako. Nahihirapan kasi ako huminga kapag napapagod kaya ayon.pumunta ako ng ospital mag isa. Pati mga kaibigan ko ay walang nakakaalam kahit isa sa kanila. Baka kasi sabihin nila sa magulang nako mahirap na magkakaproblema nanaman.

Kaya kapag binibigyan ako nila mama at papa ng baon ay iniipon ko lang yon.minsan sinasabihan na ako ng aking mga kaibigan na buraot.sabi pa nila sa akin yayaman daw ako balang araw.kasi naman nag papalibre lang ako sa kanila,okay lang mayayaman naman mga tukmol na yon e.

Kami naman simpleng buhay lang,hindi ko naman masasabi na mahirap talaga kami kasi makakakain naman kami three times a day,nakakatira naman kami sa maayos na bahay atleast di kami nababasa ng ulan.ok na sakin yun! Ang importante sakin kompleto lang kaming pamilya at masaya kahit na kakairita na minsan bunganga ni mama ok lang yon! Ang mahalaga ay buhay pa at humihinga. Kaya ang goal ko ngayon sa buhay ay gawin kung ano yung mga kailangan kung gawin.

“Damian Ferrera nandito anak mo”sigaw nitong kasamahan ni papa na si Mr ulok,opo ulok po tawag ko sa kanya since mukha naman suyang ulok,takte napatalon pa ako sa gulat.nakarating na pala ako dito.kakaisip ko di ko namalayan na sa layo layo ng nilakad ko nakarating na ako sa pinagtatrabahuhan ni papa.

“Ulok,este kuya!kulang pa po yung gulat niyo sakin para atakihin ako sa puso” sarcastic kung sabi sa kanya.lahat ng mga co-workers ni papa ay kilala ako.e halos Sabado at Linggo ba naman ako pumupunta dito.

“Ang pangit mo kasi maglakad parang 70 years old na  naglalakad ”sabi nito at malakas na tumawa,bunotin ko kaya lahat ng ngipin nito.

“ay bakit kuya! nag rereklamo ba ako sa mukha mong ulok? Dagdagan pa ng gupit mo na parang lampaso,wala na finished na. nasayo na ang lahat ng masamang grasya”

Natahimik naman ito sa aking sinabi at tila na tameme sa kanya na narinig. na realize siguro niya tama lahat ng aking sinabi

Mabait naman tong si kuyang ulok,kaso nga lang napaka competitive niyang tao.yung hindi naman siya yung boss pero kapag Wala si boss nagiging boss nalang siya bigla. Tapos gusto niya kapag nag tatrabaho siya dapat sa harap talaga ni boss M yung may ari nitong building na ginawa nila ngayon. Bida bida kumbaga itong si Mr.ulokins

Bida bida rin naman si Jollibee pero saya ang dala,Ito kasing isa inis yung dala eh

Humawak kasi ako kanina sa aking tuhod habang naglalakad kasi hingal na hingal na ako.

“Anak nandyan kana pala”sigaw ni papa habang papalapit ito sa kinaroroonan ko. Ito ang pinakamasaya sa lahat yung makikita ko siyang naka ngiti palagi. Kaya gustong gusto ko siyang pupuntahan dito kapag walang pasok.

“Opo pa!kakarating kulang ho”masayang sabi ko at niyakap si papa, grabi parang tagal namin di nagkita.e wala pang 24 hours mula ng umalis siya sa bahay.

“ma upo ka lang muna diyan at hintayin mo si papa matapos ok!” sabi nito at bumalik sa kanyang ginawa kanina, grabe grade 12 nako at mag kolehiyo na ako sa susunod. Pero para parin akong baby ng magulang ko ikaw ba naman mag iisang anak at babae pa.

Sabi ko sa kanila bigyan na ako ng kapatid! E ayaw na ni mama kasi daw sa akin palang pasaway na,paano nalang kaya pag dalawa o tatlo di na niya raw  kaya. Actually nasa age 30 pa po si mama at 38 naman si papa kaya pwede pa sana. Kaso ayaw na talaga ni mama e kaya no choice narin si papa HAHAHA

“Tara na anak,tapos na si papa” biglang sabi ni papa,kaya napangiti ako finally maka uwi narin.nag paalam na si papa sa mga kasamahan niya na mauna na kaming umuwi.

Ngayon ay pasakay na kami ng motor namin papuntang grocery stores kasi bibilhin daw namin ng pasalubong si mama,oh diba! Simpleng pamilya pero ang saya. Sana ganto rin ma papangasawa ko balang araw yung kagaya ni papa na sobrang sweet.

Ang swerte ko siguro pag ganon,hay napapangiti nalang ako sa aking iniisip.nag iisip na ako ng papangasawa e hindi ko pa nga naranasan mag ka boyfriend.

Nakapasok na kami ng store kaya kumuha na si papa ng basket para lagyan ng mga pinamili namin. At dahil minsan lang ako makakasama kay papa pumunta ng store. Ay lubos lubusin ko na po to gusto kung bumili ng ice cream dahil paborito koto.

Naks naman minsan napapaisip rin ako na okay nalang siguro na mag isa akong anak kasi lahat ng bibilhin ng magulang ko sakin napupunta yung tipong wala kang kaagaw.

Pero minsan naman napaisip ako kung ano kaya yung feeling na may kapatid! Ang saya siguro nila, gusto ko kasi May thrill yung buhay ko yung tipong pagagalitan ako ni mama tapos idadamay ko kapatid ko yun ang gusto ko.

Gabi na ng nakarating kami sa Bahay,medyo mahaba kasi pila dahil marami rami rin Ang namimili ngayon. At malapit narin mag papasko kaya naghahanda narin Yung mga tao.

Pagkaring namim sa Bahay ay kaagad naman kaming sinalubong ni mama at kinuha niya Yung mga bitbit ni ni papa na mga groceries.

“Wow naman mama ang sarap ng ulam natin ah...” mangha kung sabi,kasi naman adobong baboy, favorite ko to eh

“Sympre paborito niyo yan ng papa mo” si mama talaga alam na alam niya kung saan ako pasasayahin pag dating sa ulam.

“Nako mahal,kaya sobrang mahal na mahal kita e.kasi kahit na pagod na pagod ako galing trabaho.uuwi naman ako na masaya” lambing ni papa Kay mama at niyakap ito,kaya nakiyakap narin ako.ganto ang gusto ko masaya lang palagi.