Olum Mafyaymış

Böyle sever

çikolatalarım başlıyorum 

simaydan

gözlerimi açtığımda yanımda uyuyan emre vardı yataktan kalkıp mutfağa gittim çorba hazırlıcaktım mutfak tezgahı üstünde emrenin telefonu vardı saate bakcaktım bizimkilerin attığı mesajları gördüm

mert-barıştınız mı

irem-emre yazsana 

ateş-umarım kendine bi şey yapmaz

bilge-umarım 

yazmışlardı telefon şifresi vardı sonra çorba yapmaya başladım çorba olurken odaya çıktım emre yatakta sırt üstü yatıyordu emrenin yanına uzanıp emrenin saçlarına dokundum dokunur dokunmaz gözlerini açtı "simay" dedi "emre hadi kalk" dedim emre "simay elim acıyor" dedi hemen yataktan kalktım ilk yardım çantasında pansuman malzemelerini aldım emre yatakta oturur pozisyona geldi elindeki bez kanlanmıştı bezi açtığımda elindeki kanları sildim ardından krem sürerken emrenin ağzından hafif bi inilti çıktı "özür dilerim" dedim "asıl ben özür dilerim seni korkutugum için özür dilerim" dedi "ben seni affettim emre seni çok seviyorum" emre gözlerime bakarken bi süre sonra dudağıma baktı sonra yutkundu ardından emre bana yaklaşmaya başladı yüzlerimiz çok yakınken çorba aklıma geldi "ananı sikim" deyip mutfağa koştum çorbayı kapattım

emre hemen arkamdan geldi "noldu" dedi "çorba taşıcaktıda ondan" güldü "ondan yani" dedi "çorba taşıcaktı ama neyse otur hadi" dedim sonra masaya oturdu bende yanına oturdum ve çorbayı içirmeye başladım "sen yemek yedinmi" dedi "aç değilim" dedim "ne demek aç değilim simay" "ya sen beni boşver" elimdeki kaşığı tepsiye koydu elimi tuttu "seni boş veremem " o anda telefon çaldı emreyin telefonuydu masadan kalkıp telefonu elime aldım "mert arıyo" dedim emre telefonu zor olsada eline aldı açtı mertin sesini duyabiliyordum konuşurken mert "sana gelimmi" dedi emrede "simayla bi işim var" derken bana bakıyodu ben utancımdan yere bakmaya başladım kesin yüzüm domatese dönüşmüştü konuşmalarını hala duyabiliyordum "ne işiniz var" dedi mert emreyse "önemli bir iş kardeşim sonra gel yarın gel" dedi mertte "off tamam ya kapat" deyip emrenin yüzüne kapattı ben hala utancımdan yere bakıyorum emre "simay" dedi hıı dedim emreyse "simay iyimisin yüzüme bakarmısın " dedi "iyiyim "dedim "simay yüzüme bak" yüzüne baktım ayağa kalktı dibime girip"sen niye kıpkırmızı oldun" dedi yanağımı tuttum "bilmem kii" dedim dahada dibime girip ellerimi yanaklarımdan çekti "sen utandınmı" dedi hiç bişey demeden sadece yüzüne baktım bi süre sonra gözleri yine dudaklarıma kaydı  artık kaçmak istemiyorum emre benim ilk aşkım olmuştu sonra yaklaştı... yaklaştı... en sonunda emrenin gözleri kapandı dudakları dudaklarıma değdi...

evet bitti bi bölüm daha