Kader Oyunu

İlk Dokunuş

Aradan bir hafta geçti, gerçekten iyi bir takım olduk. Ve biliyor musunuz artık Demir'de gerçekten bizden biri onu dışlamıyoruz onunla her şeyimizi paylaşıyoruz ama geçmişten bir şeyler gizliyorlar çünkü sürekli benden gizli konuşuyorlar benden ve benden gizli grup gizli grup kurmuşlar inanabiliyor musunuz tesadüfen Edanın telefonuna gelen bildirimi gördüm ve muhtemelen Melisa Demir'den gerçekleştiği yerde anladığımı sormayın çok belli ediyor. Evet Melisa'nın düzenli ilişkisi vardı son durum ne olduğuna dair bilgim yok şimdi neredesiniz? Az önce Alper aradığı çok önemli bir şey oldu diyip beni her zaman buluştuğumuz kafeye gittiğimiz şimdi gidiyorum.

Kafeye gittiğim zaman şaşkınlık içindeydim Demir, Eda, Melisa ve Alper ordaydı kafe kutlaması kutlaması mı vardı?

"Heh geldin!" Alper beni gördüğü anda sevinçle diğerlerine ilişkin haberlerde ben neler olup bittiğini görebiliyordum.

"Neler oluyor bur-" 2-3 adet konfeti patladığı sırada korkuyla yerimden sıçradım. Hayır bugün benim doğum günüm olamaz! Nasıl unuturum böyle bir günü.

"İyi ki doğdun prensesler!"

"Ya ayrıldınız çok güzel olmuş siz nasıl tamamladınız ya sizi karşıladım çok teşekkür ederim ben nasıl unuturum böyle bir şeye inanamıyorum!" bölgelerde sevinçten havalara uçmak üzereydim tabi belli etmemeye çalışarak yoksa beni tımarhaneye para yatırmaları an meselesi!

Hepsi tek tek doğum gününü kutladı hediyeleri verdi evet Demir bile hediye verdi ama onun hediyesini evde açmamı merak etmedim değil ama evde devam ettim. Makarna izlerken "İyi ki doğmuşun prensesi!" yazısıyla karşılaştım. Mumlarımı üfledim elbette önce dilek tuttum arkadaşlarımın beni hiç bırakmamasını diledim sonra makarnamızı yedik içeceklerimizi içtik ay bide kıyamam kuru makarna kullanmışlardı tatlı ne varsa doldurmuşlar tuzlu makarnalarımızı yedikten sonra oyunlar oynadık tabi masa oyunları oynadık çünkü yer yoktu ama vardı bir dahakine daha güzel oyunlar oynamışız. Akşam oldu hediyelerin hiç birini daha açmamıştım.

Eve gittiğimde kapıda yeni bir araba görüyordum abim kendi arabasını değiştirmişti çünkü eski arabanın ortalığında yoktu, evin içine dinlemek abim salonda telefonla konuşuyordu senin sevgilisiydi telefonubir süre sonra kapandı doğum gününü kutladı ve bana bir kutu hediye etti kutuyu şok olmuştum.

"A-abi bu ne?"

"Kapıda gördüğünüz arabanın anahtarı artık sizin ama ehliyetinizi almadan kullanmak yok." Dediğinde abime devam ederken çok mutluydum yaşadığın en güzel günlerden biri-ken sahiden babam yokkendeydi umrunda bile evde değildim ama yine de olmasını doğum gününü kutlamasını yapamadım.

"Abimm seni çok seviyorum aslanım be." Abimde çok mutluyduk.

Bazen bağlantılarınızı kesebiliyoruz ama abim için çok başka bazen o kaydedilirse ne olurdu diye düşünmeden saklanırum. "Abim." Diye söze girdiğim sırada abim bakışlarını bana çevirdi.

"Efendim prenses söyle."

"İyiki varsın abi, ona şey için çok teşekkür ederim." isteklerinde abim gülümseyerek bana baktı. Abim benim gülmemi hep anneme benzetmişti ama abimin gülüşü tek, kimsenin gülüşüyle ​​alternatif değil abim onu ​​güldüğünde bunu bir kez daha farklı umuyorum.

"Sende güzel prensesim." bana sarıldığında ayrıcalıklı evimde hissettim. Aslında öyle de değil mi zaten insanın evi dört duvar arası değil de insanların değil olup olmadığı kendini rahat ve özgür bireylerin kişilerin değil midir evimiz?

Aradan geçen dört saatin ardından akşam mutfakta kendime kahve sağladığım sonra odama ayrılan kitaplığımdan bir kitap alıp yatağına saklandım arkama saklanıp yorganı üzerime çektim kahvemden bir yudum satın alınan kitabı defterini açtığım sırada telefonuma gelen raporle kitaplığı okumak üzere gelen pakete baktım. Saate baktım 00.27 gecenin bu saatinde bunun ne alakası olduğunu anlamaya çalışıyordum gelen mesaj paketini bilin bakalım kimden elbette DEMİR'den mesaja hapsoluyordu.