"Jungkook, geçmiş geleceği çizerek bize yol gösterir. Lakin biz o yolları seçersek hayallerimizi bulamayız. Geçmişle değil, kendi hayallerinle geleceğini çiz. Kendini baştan yarat. Hayatta kalmak ve güçlü kalmak istiyorsan yapman gerek.."
_
-semet...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu bölüm yeni yıl için özel olarak yazılıyor, şimdiden keyifli okumalar dilerim.
_
Jungkook Taehyung ile birlikte yeni yılı kutlamak için alışverişe çıkmıştık. Güzel bi yılbaşı ağacı aldık ve onun üstünü süslemek için çoraplar, büyük elmas toplar ve daha birçok süsle birlikte eve dönmüştük sadece süslerle yetinmeyip benim için birçok kıyafet seçti ve benim kararımı sormadan hepsini aldı. Onun yanında da eve yiyecek ve içecek almıştık. Yani kârla gidip zararla döndük. 🤧
Ama o mutluydu o yüzden sesimi çıkarmadım.
"Jungkook hyung! Tut şuradan da süslemeye başlayalım!"
Dediği gibi gösterdiği yerden tutup süslemeye başlar başlamaz yorulmuştum. Topları ağacın belli yerlerine takıp üstüne de yıldız taktık ve etrafına çorapları rastgele dağıtıp işimizi bitirdik.
"Ahh!! Ben çok acıktım!! Hyung, yemek yapar mısın?"
Dediği şeye anlık yüz ifademle dönünce gülmeye başladı.
"Ben mi? Yemek mi?"
"Evet."
"Beğenmezsin ki."
"Senin elinden zehir bile yerim hyung."
"Anladımm."
Mutfağa sürükler sürüklemez ocağın başına geçirdi. İnternetten istediği tarifi gösterdi ve bu süre boyunca hep yanımda durup yaptığım tarifi izledi.
İzlediği tüm süre boyunca:Vay, hyung, çok güzel! demekten başka birşey yapmamasının yanında kafamı da ütülemişti.
"Ohh be! Sonunda bitti. Kaç tane tarif yaptık?"
"Hyung! Yoruldun mu?!"
Ocağın başında kurabiyenin şerbetini karıştırırken arkamdan gelip sakin nefeslerle sarılmasıyla surtam dondu. Bir anda yanaklarım kızardı ve şerbeti karıştıramaz hale geldim.
"Çok güzel bi kokun var Hyung, parfüm mü sıkıyorsun?"
"Ha...Hayır, sıkmıyorum."
"Haha, kendine has bir koku o zaman."
Kafamı onaylar anlamda sallandım ve çözülen vücudumla birlikte şerbeti karıştırmaya devam ettim.
_
"Ohh!!!! Balll gibi olmuş Hyung! Ellerine sağlık!"
"Rica ederim."
Yemekleri yer yemez film açtık ve koltuklara oturup yiyecekleri aldık. Uzun bir gece ve uzunca bir film keyfi yaptık. Arada bir taehyung mızmılandı ama tahammül edemesem de sustum.
-- Geceye doğru Taehyung uykuya dalmaya başlayınca televizyonu kapatıp yanına gittim ve oturup büzdüğü vücudunu ve yüzünü izledim. Yemek yaparken yerken bile beni çok rahatsız edip sürekli hyung diye bağıran Taehyung, uyurken çok masum gözüküyordu. Ben ise onun hayatını tamamen bilmeden ve güven duygusunu hissedemeden duruyordum onun yanında, ama o yine de bana yardım etmek istiyordu. Hayatıma katkıda bulunup iyi etmek istiyor beni. Fakat ben zaten umudumu kaybetmişken olmayan umudumu kazandırmaya çalışıyor.
... Ellerimle ilk önce saçını okşadım, ondan sonra utangaçça yanağına bir öpücük bıraktım. Derin uykusu ve huzur verici nefesi odadaki tek ses okurken ben de yanındaki koltuğa uzanıp uyudum. Ona bir öpücük bahşetmiştim çünkü bu gece, evet özellikle bu gece beni bu hayatta-annemden sonra-en mutlu eden kişi olmuştu.
