•●^𝘋𝘢𝘻𝘢𝘪 𝘖𝘴𝘢𝘮𝘶 𝘹 𝘙𝘦𝘢𝘥𝘦𝘳 °.' 𝗔𝗻𝗴𝘀𝘁√

2.

Bilmeyenler için: BellaDonna, zehirli bir bitkinin ismidir. Daha fazla bilgi için Google'dan araştırabilirsiniz.

----

"Tekrar karşılaştık, bu kaderin bir işareti olmalı. Tanışalım hadi!"

Karşımdaki Esmer adama baktım. Ne saçmalıyor bu? Kaderin işareti mi? Deli falan sanırım. Sadece 2 Kez tesadüfen karşılaşmıştık. Ve bu da 3 olmuştu. -veya 4. Tam olarak hatırlamıyorum.-

---

Bulunduğum yer bir kütüphaneydi. Kitap okumayı seven biri olarak sıklıkla zaman geçirmek için buraya gelirim. Kütüphane büyük olduğu için içerisinde pek fazla insan ile karşılaşmıyorum. Kalabalık olmaması benim açımdan çok iyi bir şey.

Duvara dayalı ve yan tarafında kitaplıklar olan köşe, kuytu bir koltuğa oturmuştum. İki kişilik bir koltuktu ve bu sayede rahatça sıkışmadan yayılabiliyordum. Burayı özellikle seçmiştim ve her gelişimde de burayı boş bulup oturuyorum. Neden mi? Daha önceden de dediğim gibi işte, insan yüzü görmek istemiyorum kısaca.

Ama bir anda beklemediğim bir şekilde, onunla karşılaşmıştım.

Vay be.

Ne büyük tesadüfler bunlar böyle.

Bu 3 oldu, sanırım?
Daha da fazla olmuş olabilir gerçi.

Kapalı ve sıcak bir alanın içinde olduğum için, montumu ve atkımı kitap okumadan önce oturduğum yere veya oraya da yakın bir yere bırakıyorum.

O da öyle yapmış olmalı. Ama adamda yeni bir şeyler fark etmiştim.

Atkısı olmadığı için boyunu, montu olmadığı için de kollarının bir kısmı gözüküyordu.

Her tarafında sargılar vardı.

Bu bana sol kolumdaki bandajları hatırlattı.

Ne yalan söylesem, biraz rahatlamış hissettim. -Nedendir bilmiyorum ama.-

Tek olmamak hoşuma gitti... sanırım.

O bandajların ne kadar kaşındırıcı bir hissi olduğunu biliyor musunuz??
İşkence gibi birşey.

Yine her zamanki gibi gülümseyip konuşmaya başladı.

"Ah, yine karşılaştık demek!"
"Buna kaderin cilvesi deniyor sanırım! Tanışmaya ne dersin?"

Karşımdaki esmer adama baktım. Ne saçmalıyordu bu? Şuan onunla uğraşacak kadar enerjik değildim. Hiç bir zaman enerjik değilim ki gerçi...

"Ben Dazai Osamu. Bana kısaca Dazai diyebilirsin."

Karşımdaki sargılı adam bunu dedikten sonra yavaşça gözlerini kısıp yumuşak bir gülümseme sundu.

Onun sinirlerini bozmak için "Tamam, 'samu." Diyesim gelmişti ama aptalca olacağını düşünerek konuşmamayı tercih ettim.

"Sizin isminizi alabilir miyim...?"

Ona sadece bakmakla yetindim. Gerçekten, sadece zamanımı harcıyor. Okuyup bitirmem gereken kitaplar var... ayrıca İsmimi öğrenip ne yapacak ki? Bir süre sonra hemen sona erecek aptal bir arkadaşlık planından başka bir şey değil bu. Hiç bir anlamı yok.

"Korkarım ki hayır."

Üzgünmüş gibi görünen fakat aslında hiç bir anlam ifade etmeyen iç çekişine baktım.
"Pekâla..."

Buradan gitmek istiyorum. Çok boğucu olmaya başladı...

Ama bitirmem gereken kitaplar var. Onları bitirmeden gitmek istemiyorum...

Ne yapmalıyım?
Sanırım tek çare kitap okumak. Eve gitmeye üşendim...

Şu Dazai denen adam bir süre sonra sıkılıp gider, değil mi?

Tek başıma kalmak istiyorum.

Kafamı koltuğun yanındaki ufak çekmecenin üstüne koyduğum kitaba çevirdim. Koltuğa oturup kitabı aldım ve tam okumaya devam edecekken...

"Öyleyse sana BellaDonna diyebilirim sanırım. Değil mi?"

Belladonna? Yine saçmalamaya başladı.
Ayrıca bana o kadar isim arasından neden bir zehirli bitki adı veriyor ki bu??

"Bu sessizliği bir evet olarak kabul ediyorum~"

Halinden gayet memnun bir şekilde karşımda masumca tebessüm ediyordu.
Ben ise sadece ona hafif rahatsız/sinirli/ iğrenmiş bir yüz ifadesi sunuyordum.

Ne yapacağım ben bununla?