Selammmmm! Çook uzun zamndır bölüm gelmedi, biliyorum ☹️ Pek vaktim olmadı ne yazık ki. Özür dilerimmm. O zaman bu bölüm bütün okurlar gelsinn!
Oy ve yorumlarınızı unutmayın! 🌸🌺
°
Mekan gerçekten çok gösterişliydi fakat bu gösterişli deklarasyon mekana ayrı bir hava katmıştı. İçeriye gireli yarım saat olmuştu ama babam hâlâ ortalıkta yoktu. Etrafı incelerken kulaklıktan Okan'ın sesi duyuldu.
"Burada herhangi bir şüpheli yok." dedi. Ardından herkesin 'burada da' sesleri yükseldi. Herkes güvendeydi. Umarım bir şey olmazdı.
Şu ana Aleynayla oturup, şaraplarımızı yudumluyorduk. Rol gereği Selim ile Doğanın yanında, gelen davetlileri karşılamamız gerekiyordu fakat çok yorulduğumuzdan bir yer bulup oturduk. Açlıktan olsa gerek midem çok ağrıyordu.
Ve sonunda beklenen kişi gelmişti.
Yaşar Karaca.
Hayatımı cehenneme çeviren adam. Her zaman yüzüne bakıp nefretimi kusmak isterdim fakat annemin sürekli 'o senin baban.' cümlelerinden dolayı susmak zorundaydım.
İçeri giren babam bir kaç kişiye selam verdikten sonra bir masa bulup oturdu. Bakışları etrafı taradı. Aynı anda gözlerimiz buluşunca kaşları derince çatıldı. Bana doğru gelmeye başladı. Hayır, korkmamalıydım ama korkuyordum.
Aleyna durumu fark etmiş olmaki parmaklarını koluma dolayıp ayağı kalktı. Babam bize doğru gelmeye devam ediyordu. Kahretsin!
Aleyna beni çekerek koşmaya başladı. Kolumu elinden çekip onun peşine düştüm. Alt kata doğru ilerliyordu, sanırım Okanın yanına gidiyorduk. Arkama bakmaya yeltendiğimde dengemi kaybedip yere düştüm. Ah, gerçekten şu an sakarlığın yeri miydi?
Aleyna durup bana bakınca ofladı. Hızla gelip beni kaldırdı. Hızla gelip kolumdan tuttu fakat gidemedik. Babam kolumu tutmuş, bana ürkütücü bakışlar atıyordu. Şu an kendimi boyster'daymışım gibi hissettim. Lütfen.
"Kızım?" dedi babam kaşlarını kaldırarak. Yutkundum. Ne yapmalıydım. Koşmalı mıydım? Yok, Aleyna ne olacaktı? Aslında pekte umrumda değil. Ama o da beni kurtardı? Ah!
"B-baba?" dedim kekelyerek. Haftalarca evde yoktum ve babamın tepkisi böyle olmamalıydı. Rol yapıyor olmalı ya da gerçekten beni umurs- ne diyorum ben ya!
"Nerelerdeydin sen?" dediğinde yutkundum. Ne diyecektim?
#AllahyardımcınolsunErva
"B-" konuşacakken Aleynanın hızla koşması bir oldu. Benide peşinde sürüklüyordu. Bu topukluları ne diye giydiysem!
"Buradan koşup Okan'ın yanına git ve üst katta ki personel odasına gelin." dedi çıkışı göstererek. "Bende Oflaz'ı arıyacağım." dedi ve ardından hızla uzaklaştı.
Çıkışa doğru koşarak mutfağı aradım. Sağa doğru koşunca mutfağı gördüm. Seri adımlarla mutfağa daldım. Şaka değil, gerçekten dalmıştım.
Bodoslama!
~
Bölüm çok kısa farkındayım ama yine tekrardan atacağım.
Bu sadece kısa bir kesit. Umarım beğenmişsinizdir!
Bu arada
Taktir mi? Teşekkür mü?
Oy ve yorumlarınızı unutmayın! Sizleri çok seviyorum 🌸💐
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜ RUHLAR ALEMİ
Novela JuvenilSıcak elleri, Soğuk tenime dokunuyor, Sıcak nefesi, Dudaklarıma çarpıyordu. "Seni seviyorum" diyor. Ardından ekliyor "Küçük canavar" Kıkırdıyorum. Benim gülmeme gülüyor. "Bende, bende seni" diyorum gözlerine bakarak. "Bende seni gıcık." ... Er...
