KULE (FİNAL)

3.BÖLÜM

insan bazen her kusuru kendinde arar ben aramayı geçtim baştan aşağı kusurdum zaten..çoğu insanların yaptığı şeyleri yapmaya cesaret edemiyorum güneşli havadaki yağmurdum ben..

***
Hera'nın günlüğünden

bugün yuvadan çocuğu görmedim sanirim hastalandı acaba verdiğim defteri ne yaptı?ve o çok güzel.Yakışıklı kavramı onun yanında az kalırdı...o çok güzel..

Yemyeşil gözleri ormanı hatırlatıyor..

Acaba ismi ne?

Heyy!! çocuk, eğer bu sayfayı bir gün okursan üstleri okuma baştan başlamak altları oku

Neden bana el salladın o evin önünde seni gördüğüme orda eminim senide mi baban dövdü ve o evden kaçtın?

yoksa sana kemerle mi vurdu? veya yerden yeremi attı?

Özür dilerim

Sana böyle şeyler söylemeyi istemezdim umarım iyi bir ailen vardır ama neden buradasın?

Bana anlatabilirsin..;)

ve son olarak çok güzelsin

***

Onu görmeyeli 1 hafta oldu acaba ne yapıyor defteri sevmediği için önümemi çıkmadı ki..?

Ama güzel bir defterdi bence

Bahçede top oynayanları tekrardan izleyerek iç çektim.Kimse bana sormadı oynarmisin diye.Kötü mü kokuyorum?aslında dün duş aldım.Belki beni secmemişlerdir yada korkmuşlardır?.Haklılar.Bende olsam bende korkardım..

Bir anda kapıdan yuvanın arka kapısından yani bahçeye dönük tarafından o girdi..

onu neredeyse 1 haftadır görememiştim bana hiç bakmadan geçti önümden ve futbol oynayanların arasına karıştı

Üstü çok güzeldi..tertemiz...t-shirt'i şu yeşili gözlerine öyle bir uymuş ki...çok güzel durmuş.Altına ise siyah bir eşofman giymiş..peri gibiydi..

onlar futbol oynarken bende yerdeki toprakla oynuyordum.Üstüm kirlenmesi ama çok önemsemedim zaten çok da temiz sayılmam.

Bahçenin içinden bir kadın girdi benimle sürekli ilgileniyorsun.Beni çamur içinde görünce gözleri donuklaştı çünkü gülerek oynuyordum sanırım  böyle bir çocuk önceden görmemişti...

"Hera canım ne yapıyorsun"dedi yarı ciddi yarı gülerek o güzel sesiyle

"Oyun oynuyorum"dedim gülerek

"Haydi gel üstünü temizleyip uyumaya çıkalım"dedi sesini en samimi tonuna getirerek

Bana kıyamıyordu sanki ben onun kızıymışım gibi...

"Ama hayır ben oynamak istiyorum"dedim inatla

"Haydi canım ama çok pislenmişsin"dedi ama bir anda söylediğinden pişman oldu çünkü o kelimeden nefret ediyordum.

Babam bana istifasından sonra hemen duşa sokardı her zaman "pislendin temizleyelim seni"derdi..

Toprağı bırakıp ayağa kalkınca tam karşında durup  hem acı gözlerle hem de korku dolu bakışlarla bakıyordum

"Ben pis değilim"diye bir anda bağırdım

Bunu beklemiyordu bir anda irkildim ve çoğu göz bize döndü ve yeşil gözleri de bizi izliyordu

"Hayır canım ben öyle demek istemedim"demesini bırakmadan direk yuvaya girip odama kapandım.

Hıçkırarak ağlamaya başladım.Her gözümü sıkıca yumunca o adamın pis ellerini görüyordum.

"Hayır lütfen hayır..gelme karanlığıma."dedim ağlayarak

Yine ağlamaktan nefes nefese kalınca astım ilacıma gitmeye kalktığımda bir anda kapım çaldı

İrkildim bir anda ekimi kalbime koyup "gir"dedim

Giren kişinin yeşil gözlü çocuk olanı görünce kalbim yerinden çıkarcasına atıyordu.

"İyi misin ağladın sanırım"dedi merhametli gözlerle

"İyiyim neden geldin"dedim cümleleri kurmaya çalışarak

O tam cevap vereceksen bir anda nefes alamadım

"İyimisin"dedi telaşlı bir sesle

Kafamı sallayarak çekmecede gitmeye çalıştım ama yapamadan yere yığıldı.Son gördüğüm onun başıma endişeyle gelişiydi.

***

Gözlerimi beyaz bir oda da açtım.Yanıma bakınca uyuyan bir çift göz gördüm.

Evet o buradaydı. Beni bırakmamış.

Bir anda gözlerim doldu beni bırakmayan insanlardan biri olarak hayatıma girdi

beni bırakmadın yeşil gözlü çocuk

Yavaşça yerimden doğruldum ve üstüne kendi çarşafımı örtüp paytak paytak yürüyerek pencerenin önüne geldim.Tam boyum yetmediği için dışarıyı izleyemiyordum.

bir kıpırdanma hissettim arkamda

İrkildim bir anda hemen arkama dönünce onun yeşil gözlerini 3 karış uzağımda olduğunu gördüm

"Ee uyandırdım mı seni"dedim çocuk kalbimin heyecanını bastırmaya çalışarak

"Hayır,kendim uyandım"dedi bana bakmayarak direk dışarıya bakıyordu

Benden baya uzundu neredeyse yukarıya bakıyordum ona bakarken o ise pencereden dışarıyı izleyebiliyordu

"Aç mısın"diye sordu yine bana bakmadan

"Hayır"dedim ama bu sefer sesim kısık çıkmıştı ama bana bakmadı

"Ee şey birşey sorabilirmiyjm?"diye sordum sakince

"Sor"dedi

"Beni buraya kim getirdi"dedim

Onun beni buraya getirme ihtimali beni heyecanlandırıyordu

"hemen seninle ilgilenen ablayı çağırdım"dedi düz bir sesle

"Peki..ee birşey daha sorabilirmiyjm"dedim biraz düşünceli biraz da çekinerek

"Sor geveze"dedi bana

Geveze demesi nedense hoşuma girmişti gülümsememi engelleyemedim

"Sen beni daha ònceden hiç gördünmü"dedim yere bakarak

"Neden soruyorsun bunu"dedi bakışlarını bana çevirerek

Ama ben çevirmedim

"Seni önceden gördüğümü hatırlıyorum"dedim o evin önünde ki el sallayışı gözümün önünden gitmiyordu

"Benim futbol çalışmam gerekiyor"dedikten sonra direk odadan çıkarak beni arkasından,beyaz odada tek başıma,cevapsız bırakıp gitmişti..

O el sallayışını unutacağımı sanmıyordum