Odama çıkıp bir güzel 2 saat boyunca ağladım.Çünkü bunu yapınca rahatlıyorum..ama nereye kadar
başka bir çare olarak hemen kitaplığı gidip defterimi aldım
Üzülünce yuvarlak, korkunca zikzak çizerdim.bunu onlar geçene kadar yaparım.
Kapım çalınarak içeriye bana bakan sürekli benimle ilgilenen asel abla girdi.
Yemeğimi bırakıp hiç bana bakmadan kapıyı çekip gitti
yemeğimden bir kaç lokma yedikten sonra geri bıraktım doymuştum çünkü.
Yuvarlakları çizmeyi bıraktım çünkü üzüntüm ve acım geçmiyordu.
İlk defa bırakıyordum çizmeyi çünkü bu acı geçmiyordu.
***
Bahçeye çıkma kararı aldığımda üstüme beyaz bir kazak ve beyaz bir pantolon giymiştim.
bahçeye çıktığımda hafif yağmur yağdığını gördüm ve bunu görmeyi beklemiyordum
nedensiz bir şekilde etrafim da dönmeye başladım...aslında bir sürü nedeni var.
Döndükten sonra başım cok döndüğü için yere belimin üstüne düştüm.
Normalde bir çocuğun ağlaması gerekirken ben tam terisydim.
Düşünce gülerdim.bazen insanlar acısını gülümsemesine bırakır.
Gülmeye devam ederken sanki birinin beni izlediğini düşündüm.
Yavaştan korkmaya başlayınca tekrardan etrafımda dönmeye başladım ama bu sefer yavaşça
etrafımda dönerken o korkuyu unutmuştum ve mutluluğum geri gelmişti
Yorulduğum için yere oturdum ve hayaller kurmaya başladım
Hayallerimin arasında şuda vardı...
"Ben beşiktaşlıyım evleneceğim kişide galatasarayli olsun yada başka bir takımlı Onunla beraber heyecanlı bir şekilde oyunlar oynamak,maç izlemek,yağmurda deli gibi dans etmek,futbol oynamak isterdim..."
Keşke dedim içimden...keşke...
***
Çok üşüdüğüm için hemen içeri girmiştim ve gelişigüzel bir duş almıştım
Saçlarımı kurulayın yandan örgü yapmaya çalıştım ama olmadı
Bu sefer içimden bir dilek geçti
"Umarım bir gün biri saçlarımı örer" diye geçirdim
saçlarımı salıp yatağıma uzandım
Ve onu düşünmeye başladım
"Neden?"dedim içimden "neden" Bana böyle bir şey yaptın yeron
Evet şimdi soruyorsunuzdur belki ben ona neden ismiyle hitap etmiyorum diye
Çünkü özel olmasını istiyorum..ona ismiyle yüzüne doğru hitap etmek istiyorum
Ama ben konuşamıyordum...olsun belki yeniden konuşabilirdim
Neden olmasın?
1 hafta sonra...
odamda çok sıkıldığım için bahçeye çıkma kararı aldım.
Ayaklarımı yere koyup yavaşça dışarıya çıkmaya başladım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KULE (FİNAL)
Teen FictionKucuklugunden kalan travmaları ve babası yüzünden oluşan konuşma engelim ile hayatına devam etmeye çalışan Hera Soydan.Bir gün gordugu bir sitedeki yarışmaya katılıp hayatının değişeceğini nereden bilebilirdi ki? ᴠᴀʀ ᴍısıɴ? ⋆ ~Kule~ ⋆
