İnsan bir şeyin değerini kaybettikten sonra anlarmış.Ben onu kaybettikten sonra fark ettim.bir adam bir çocuğun hayatını nasıl mahvedebilir ki? Biri gelir ve ondan sonra ve hayatını süslemeye çalışır..bu şarkı kitabımıza ithafen olsun.;)
***
en son gördüğüm onun yeşil gözlerindeki yaşlardı..neden ağlamıştı acaba?benim için mi yoksa?benim için ise ağlamasın çünkü burada ağlanacak bir şey yok sanırım..yada var galiba
3 saat sonra...
Gözlerimi yine bir beyaz tavan'a bakarak açtım.Ne olmuştu en son tam hatırlamıyordum
Doğrulmaya çalıştığım da başım da şiddetli bir ağrı bana gülümsedi
Başımı tutarak ayağa kalktım ve yine penceremin önüne geldim
Ne olmuştu bana? Beni buraya kim getir-aa evet en son yeşil gözlü çocuk ile beraber buradan kaçmaya çalışıyorduk ama yine baştayız acaba ona ne olmuştu
Kapıma doğru ilerlerken bir anda kapı çaldı ve içeriye bana bakan kadın girdi
bana doğru hem güçsüz hem de üzgün adımlarla yaklaştı
Bana doğru eğilip "Hera,bir şeyler söyleyebilirmisin bana?"dedi üzgün çıkan sesiyle
Birşeyler söylemeye çalıştım ama sanki sesim bir yerlerde saklanıyor ve çıkmaya niyetli değil gibiydi
Gözlerimi fal gibi açarak ona baktım ama o sadece bana bakıyordu
Kafamı bir anda sallamaya başladım ağrımı dinlemeden
Odamın içinde volta atmaya başladım
Ama nafile hicbirsey gelmiyordu elimden ama bir anda aklıma tekrardan yeşil gözlü çocuk geldi
Elimi saçlarıma götürünce saçımın boyu beni şaşkına uğratmıştı ve bir anda bana bakan kadına doğru baktım oda bana bakıyordu ama hiçbirşey söylemiyordu.. sanki sessizliği paylaşıyorduk
Ona doğru ilerleyip gözlerinin içine baktım beni anlaması için ama o bana boş bakan gözlerle bakıyordu
Bir anda gözlerim doldu bana bakan gözleri değişti içine merhamet geldi
Benim önüme dizlerinin üstüne çöküp bana bakmaya devam etti
"Hera,yavrum sana birsey söyliyecem ama lütfen sakin ol"dedi bana bakarak
Kafamı sallamakla yetindi ama sakin olacağımı pek sanmıyordum ve söyleyemiyordum
"Hera" dedi ve boğazını temizleyip tekrar bana baktı
"Kızım sen artık konuşamayacaksın" dedi direk
Bir anda gözlerim fal taşı gibi açıldı ama yerimden kıpırdayamadim
Neredeyse 2 dakika boyunca ona dolan gözlerimle ve şaşkınlığımla bakmayı sürdürdüm
"Hera,iyi misin kızım" dedi endişeli bir sesle
Ama benden ses yok
"Hera"dedi sesini yükselterek ama sadece korkudan yükseltti
Bir anda önümden kalktı ve kapıya doğru ilerledi
Dışarıya doğru bağırıp yardım istedi
Kapıdan 2 sağlıkçı girdi ve beni dikkatli bir şekilde yatağıma yatırdılar
Gözlerim tavana dikili bakıyordum
Ve kapıdan bir ses geldi ve birisinin bana baktığını hissettim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KULE (FİNAL)
Teen FictionKucuklugunden kalan travmaları ve babası yüzünden oluşan konuşma engelim ile hayatına devam etmeye çalışan Hera Soydan.Bir gün gordugu bir sitedeki yarışmaya katılıp hayatının değişeceğini nereden bilebilirdi ki? ᴠᴀʀ ᴍısıɴ? ⋆ ~Kule~ ⋆