𝘒𝘜𝘔𝘈𝘙.|𝘍𝘺𝘰𝘻𝘢𝘪|

𝑆𝑒𝑛 𝑣𝑒 𝐵𝑒𝑛.

𝐵𝑖𝑧 𝑏𝑖𝑟𝑏𝑖𝑟𝑖𝑚𝑖𝑧𝑒 𝑏𝑒𝑛𝑧𝑖𝑦𝑜𝑟𝑢𝑧. 𝐷𝑒𝑔̆𝑖𝑙 𝑚𝑖?

Benzemek mi?. Ben ve Fyodor mu?. Ben ve Fyodorun birbirimize benzemesi çok saçma. Onun hikayesi farklı benim hikayem farklı. Ama sanırsam hayatımızın uzun bir süreci berabere olduğumuz bir hikaye olucak.

"Bu güzel bir anlaşma idi gen emon tsushima-san"

"Anlaşmamızı sevdiğiniz için teşekkürler efendim."

"Fyodor ve Shūji"

İsmi seslenmesi ile karşımdaki adama baktım. Gözlerim hafiften Fyodora kaydı. Bana dimdik sırıtarak bakıyordu. Gözlerimi onlardan çekip babama baktım.

"Baba. Bunji evde tek napacak?."

Babam gözlerini karşısındaki adamdan çekti ve benim gözlerimin içine baktı. Bana 'az daha konuşursan seni maf ederim' demeye çalışıyordu?. Bu benim umrumdamıydı? O tartışılır. Sonuçta artık o kişi benim babam değildi. Benim babam yoktu. Karşımdaki Fyodor denen rusa satılmıştım. Bu yüzden o benim sahibim oluyordu galiba. Bana öğretilen buydu çünkü.

Fyodor oturduğu sandalyeden inip yanıma sakin adımlarla geldi. Yanıma geldi ve kolumu kendisine doğru çekti. Sandalyede olduğum için dengemi kaybedip ona doğru düştüm. Fyodor 1-2 adım sendeledi ama ayakta durmayı başardı. Utanç ve şaşkınlığım ile onu kendimden uzaklaştırdım. Neden böyle birşey yapmıştı?.

Onu ittiğimde 2-3 adım geri gitti. Eğik olan başını kaldırıp benim gözlerimle kenetledi. Bir katil gibi gözlerimin içine bakıp sırıtiyordu.

"Osamu-san merak etme ıstırmam."

Ha?. 'Istırman sorun değil aşıların tam mı? Kuduz olmak istemiyorum' demek istesemde karşımdaki kişi beni 1 saniye içinde öldürebilirdi.

Bindiğim araba beni karanlığın içinden götürüyordu. Nerde olduğumuzu bilmiyordum ama şehirden uzaktık. Başımı yaslandığım camdan çekip etrafa baktım.

"Osamu-san"

İsmimin söylenmesi ile Fyodora baktım. Gözlerini tekrardan gözlerime kitlemişti. Neden sadece gözlerime odaktı?

"Benden korkuyor musun?"

"Hayır."

Cidden. Korkmuyordum. Çünkü kayıp edicek birşeyim yoktu. Ne bir ruh,yaşam,beden,sevdiğim biri. Hiçbirşeyim yoktu.

"Neden?"

"Bilmem. Kayıp edicek birşeyim yok."

"Kardeşini de mi sevmiyorsun?"

"Kardeş?"

"Söylemiştin ya. İsmi sanırım Bunji  idi değil mi?."

"Ondan mı?. Nefret edmiyorum galiba. Ama sevmiyorum."

"Anladım."

Gözlerimi Fyodordan çekip karşımdaki cama odakladım. Kim bilir?. Belki burada hemen vururlar. Umarım acısız bir ölümüm olur.

Evet final bu
Şaka şaka o kadar kısa olamaz kitap(okunmuyor)
Pazar günü 1k yayınlarım inş veya 500+ bilmiyorum