𝘒𝘜𝘔𝘈𝘙.|𝘍𝘺𝘰𝘻𝘢𝘪|

𝐶𝐸𝐻𝐸𝑁𝑁𝐸𝑀

"ANA HABER GÜLTENİMİZDE BU GÜN MOSKOVA'YI YAKAN RUS FARESİ YANİ FYODOR DOSTOYEVSKİ'Yİ KONUŞUCA-"

Bam!...

Çığlık sesleri. İnsanların kulağına bir melodi gibi geliyor.. İnsanların kendi hayatları için diğer hayatları umursamaması bencilliğin simgesi..

Elindeki incili kapadı genç. İnsanoğlunun 7 büyük günahı tek bir günde bile işleyebileceği gerçeği onu ürküttü.

kibir, şehvet, haset, oburluk, açgözlülük, tembellik ve öfke. Bunlar insanoğlunun tek seferde yaptığı en "hafif" günahlar olarak adlandırılıyordu.

Yakut kırmızısı gözleri Duygu belirtisi bile göstermeden incilden çevirdi. Gözleri sevdiğinin resmine gelince parıldadığını hisseti. Üzerinden bir yük kalkmıştı..

"Bebeğim."  Hayatındaki tek parıltı parçası bebeği idi. Tek ruhunun parlayan parçası idi. Osamu Dazai.

2 Ağustos 19**
Saat: 20:34
Japonya/Tokyo

Genç adam bi anda irkildi. Biri ondan bahas etmişti.

"Osamu-san sence bu dava nasıl kazanılır?"

Karşısında konuşan beyaz saçlı'ya baktı genç.

"Ranpo-san bunu halledebilir bence boşuna ben uğraşıyorum.."

"Ranponun işi var dazai."

Genç adam hızlıca kafasını geriye doğru çevirdi. Sarı saçlı dikdörtgen gözlüklü iş arkadaşı Doppo Kunikida.

"Kunikida-san! Gözüm yollarda kaldı seni görmeyince!!"

"Burayı taşayacağimiz için taşınma pilanları ile ilgileniyorum."

Kahveli genç gözlerini şaşkınca açtı. Taşınmak mı? Niye ki?.

"Ned-"

"Sana 20 defa söyledim Dazai. Rus bir terörist moskovaya sorun yarattıktan sonra tokyoya gelicek. Ve sıradaki hedefi biz olacağız. Patron bile dedi bunu. Nerenle dinledin sen?"

Rus mu?. Terörist mi?. Moskova mı. Genç adam düşündü. Bu 3 kelime ona bir ismi andırıyordu.. Çocukken ona söz veren bir kişi. Fyodor Dostoyevski.

"Kunikida bu rusun lakabı fare gibi birşey mi?. Ve hayatı hakkında birşeyler biliyor muyuz?"

Sarı saçlı adam elindeki kutuları masaya bıraktı ve gözlüğünüz düzeltti. Cümleleri aklında kurdu ve konuşmaya başladı.

"En son böyle işine odak olduğunda Japonya'daki çoğu teröristleri tekte bulmuştun. Sana şöyle diyeyim hakkında çok fazla şey bilmiyoruz. Sadece bozduğu bir yayında onun için önemli olan birinin japonyaya geldiğini söylemişti. Ve bizim adresimizi hiç zorlanmadan ezbere bir şekilde sunmuştu. Dedektiflik bürosu."

"Dazai-san aklınızda birşeyler mi var?."

Kahverengi saçlı genç sakin bir şekilde sırıttı. Evet aklında birşeyler vardı. Fyodor. Onu asla unutamamıştı tıpkı Dazai gibi. Ama onun yaptığı gibi sıf onu unutmak için barlara veya genel evlere gitmemişti. Sanırsam.

3 Ağustos 19**
Saat: 21:11
Rusya/Moskova

Yakut gözler bilgisayardaki son kodlara baktı. Osamunun yaptığı herşeyi öğreniyordu. Ona dokunan,konuşan hatta onun ile aynı havayı savunan herkesin adresinden tut soy ağacına kadar herşeyi vardı.

Gözlerinin altı morarmıştı. Nerdeyse 2 gün boyunca uyumamıştı. Nedeni olan bir şekilde tüm nefreti,kinini Osamuya dokunan herkese yöneltmişti.

Hepsini birer birer parçalamak istiyordu. Gücünü bu halli kullanmak ona zevk veriyordu. Ama gücü yüzünden asla insanlarla konuşmazdı. Bu yüzden dışarıya pek çıkmazdı. Teni beyazdı vampire benziyordu.

Sadece görüştüğü Nikolay Gogol ve Sergey Nikolaevich Syromyatnikov lakabı ile sigma. Onlarla da pek samimi değil. Nikolay saçma sapan yerlerde saçma şakaları ile ortamı neşelendirmeye çalışan biri idi.

Sigma ise genellikle ciddi durmaya çalışan ama eğlenmeye çalışan normal bir insandı. Bu ikisi ile arkadaşlıklar kurma sebebi ise ikisinin de terörist potansiyeli olması. Nikolay fyodor gibi birine "tanrı" diyip onu öldürmek isteyen biri. Sigma ise ne dersen onu yapan kolay avlana bilen bir çocuk.

Konumuz bu değil. Konumuz Osamu Dazainin yanında olan herkesin ölmesi gerektiği..

İftara gittiğimiz yerde nerdeyse 3 saatir sohbet dönüyor bende bu sırada kitaba bölüm atim dedim nasılım ama😎😎