"Abiyyyy! Oyu oyaya niye koyuyoşun?!" (Abi! Onu oraya niye koyuyorsun?!") Diyen Gökçe'nin çığlık gibi çıkan sesi Barış hızla arabanın üzerine koyduğu barbie bebeği oradan kaldırmıştı.
"Abicim niye bağırıyorsun ama aaaa." Diyen Barış ile Gökçe omuz silkerek
"Eneş neyde? Oyu iştiyom. (Enes nerde? Onu istiyorum.)" Diyen Gökçe ile Barış ayıplarcasına Gökçe'ye bakmıştı.
"Sus kız! Ne Enes'i Barış abin burada. Enes'miş. Yok Enes." Dediğinde Gökçe dudaklarını büzmüştü.
Bu sefer Barış umutsuzca Gökçe'ye bakmıştı.
"Hayır yani barbieler de araba sürebilir güzelim hemen de küsüyorsun." Dediğinde Gökçe hafif gülmüştü.
"Küşmüyoyum. (Küsmüyorum.)" Diyerek nazlana nazlana oyununa döndüğünde Barış da gülmüştü.
Bir süre ikisi beraber oynarken Barış işlerini halletmek için daha sonra odasına çıkmıştı.
Kızının yanına inen Duygu, Gökçe için açtığı çizgi filmi beraber izlerken yanyana uzanmışlardı.
Duygu, göğsünün altında uzanan kızının sarı saçlarını hafifçe okşarken gülümsüyordu.
Çizgi filmden çok uzun uzun onu izlemişti. Dudakları ara sıra saçlarına değiyor daha sonra geri çekiliyordu.
Gökçe ise gözlerimi kocaman açmış ekrana bakıyordu fakat diğer yandan ağır bir uyku bedenini sarıyordu.
Kendini en sonunda uykuya bırakan Gökçe ile Duygu tebessüm etmişti.
Odadan bir yastık ve battaniye getirdiğinde karpuzlu bir yastığı da kızının kolları arasına sarmıştı.
Yastığına iyice sarılıp uyuyan Gökçe'nin alnından son kez öperken adımları mutfağı bulmuştu.
***
Meriç ve diğerleri okuldan gelmişken hava kararmıştı.
Eve geldiklerinde salonda uyuyan Gökçe'yi görmek herkesin gülümsetmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Samet koltuğa oturduğunda kızının yüzüne bakıp gülümsemiş daha sonra dudaklarını yanağına bastırmıştı.
Uzun süredir uyuyan Gökçe, Babasını hissedercesine hafif gözlerini aralamıştı.
Onun bu hali herkes güldürürken, Savaş kamerasını açmıştı bile.
"Mmmm..." diyerek hafif mırıldandığında Samet gülerek kızını kucağına almıştı.
