Ateş Ve Su

Bölüm 3

Masaya oturduğumdan beri 10 dakika geçmişti ama bana bir ömür gibi geliyordu. Valor ikide bir bana bakıp sırıtıyordu ama biraz daha bana bakıp sırıtırsa yemek yerine masayı yiyeceğini bilmiyordu.  Oturduğum yerde dikleştim ve bana bakan o şeytan gözlere dik dik bakmaya başladım. Valor bakışlarını geri çekti.  

" Öhm öhm!" babam yani kral dikkat çekmek amacı ile yapmacık bir şekilde öksürdüğünde bütün gözler krala döndü. Babam uzun masanın başında oturuyordu annem ise Valor' un yanında oturuyordu. Kardeşim Ayla ise yanımda annemin karşısında oturuyordu. Zira kendisini hiç sevmezdim duygularımız karşılıklıydı da, benden nefret etmesinin nedeni evren tarafından seçilen kişinin benim oluşumdu. Benden önce seçilen kişi annemin anneannesiydi. Ayla evrenin seçtiği kişinin ben olduğumu öğrendiği andan beri  beni küçük düşürmek için her şeyi yapıyordu ancak işe yaramıyordu.

" Burada toplanmamızın her zamanki gibi bir nedeni var. Bu toplanışın nedeni ise," babam bana dönüp gülümsedi. "Kızım yani Veliaht Prensesimiz Diana güçlerini iki gün sonra yapılacak törende tam olarak elde etmiş olacak. İki gün sonra yapılacak törene hepiniz davetlisiniz." bunun için mi hepsini uzunca bir yoldan getirtmişti. " Ama tabii ki de sizi sadece bunun için çağırmadım." dedi düşüncelerimi okumuş gibi, ya da düşünceleri. " Bir hafta sonra kızım Diana ve Vadronia prensi Valor' un nişanı var." 

Nişan dediği gibi irkildim. Hayır, beni bu piç ile evlendirecek değildi. Valor bana sırıtarak aktığında kusacak gibi oldum. Krallar ve kraliçelerin önünde babamı rezil edemezdim o yüzden bir şey demedim hepsi gittiğinde babam görürdü nişanı. " O yüzden nişana kadar bizim misafirimiz olmanızı isteriz ve bundan onur duyarız, hem git gel de olmaz buraya gelmeniz saatlerinizi alıyor sonuçta." diye devam ettirdi sözünü ancak ben tek bir şeyde takılı kalmıştım, nişana kadar hepsi burada bizim misafirlerimiz mi olacaklardı? Sarayda mı kalacaklardı yoksa kraliyet ailelerine özel yaptırdığımız daha küçük olan sarayda mı? Ben bu gibi düşüncelere dalıp leydilik kurallarına zoraki bir şekilde uyarak yemeğimi yerken babam diğerleriyle ben ve o serseri evlenirsek neler olacağını anlatıyordu. Onun için iyi olabilirdi ama benim için kötü. 

Bir an önce yemeğin bitmesini ve odama dönmeyi istiyordum. Ama maalesef ki kral doyup masadan kalkmadıkça kimse kalkamazdı. Ama babam doymak bilmiyordu yiye yiye o koca göbeği patlayacak haberi yok. Bu düşünceme hafiften gülümseyip yine o ciddi ifademi kuşandım. Ve çok şükür ki çok sevgili babacığım yemeğini bitirip ayağa kalktı o ayağa kalkınca hepimiz ayağa kalkıp hafiften belimizi büküp eğildik ben odama hızla ilerlerken diğerleri babamla beraber bir yere gittiler ancak şuan onların hiçbiri umurumda değildi benim derdim akmamaları için zor tuttuğum gözyaşlarımdı. Koşarak dolu gözlerle odama girdim ancak odada o genç adamın olduğunu unutmuştum. Kapıyı kapattım ve kendimi zorlayarak,

" Hadi anlat seni dinliyorum ama biraz daha bekletirsen bütün sinirlerimi senden çıkarırım önce adından başla!" diye emrettim fakat sesimin titremesine engel olamadım. Bana kısık gözlerle baktı,

" Adım Alex, dediğim gibi ben hiç bir yere ait değilim çünkü üzerinde beş ay boyunca çalıştığım icat sonunda bugün işe yaradı ve ben şuan başka bir dünyadayım." 

" Daha güzel yalanlar söylesene."

" Ama yalan değil, evet yalan gibi görünüyor ama değil yalan olsaydı beni burada göremezdin zaten." pek de yalan söylüyor gibi görünmüyordu ama usta bir yalancı da olabilirdi o yüzden yarın onu Bilge'ye götüreceğim yalan söylediği o zaman anlaşılır. Ancak bir sorun var o bu akşam nerede bekleyecek?