1670

2- Czyzby Marian byl gejem

Marian
Już myślałem że się utopie kiedy przedemną pojawiła się brązowa deska. Była na tyle duża żeby nie pójść na dno jak tylko bym na nią wszedł. Najprawdopodobniej urwała się z pomostu.
Kiedy wróciłem na brzeg zobaczyłem, że wszyscy są w szoku poza Ojcem Jakubem. Postanowiłem, że nie powiem im jak przeczyłem ponieważ pani Zofia mogłaby mnie nie zwolnić z pańszczyzny.
Podczas drogi do karczmy widziałem, że Jakub uważnie mi się przyglądał. Podobało mi się to. Nie żebym był jakiś nie normalny, ale Jakub jest chyba najładniejszą osobą w całej tej wsi.
Kiedy w końcu byliśmy w karczmie usiadłem przy ostatnim stole razem z Ojcem Jakubem. Po chwili ktoś przyniósł nam wódkę.
-Dziękuje ojcze za wszystko
-Nie mów mi ojcze, jestem Jakub- powiedział z aż przesadnie miłym tonem.
-Dziękuję oj znaczy Jakubie- odpowiedziałem
-Ależ nie ma za co Jezusie- jak on mnie nazwał
-Jak ty mnie nazwałeś?
-Marian nazwałem cię Marian- odpowiedział dość zmieszany. Niezręczna ciszę pomiędzy nami przerwała pani Zofia.
-Marianie tak jak obiecałam od teraz jesteś zwolniony z pańszczyzny- powiedziała lekko zawiedziona. Najprawdopodobniej liczyła na to że się utopie.