stars, mınsung

resmen elım onun o ınce belıne adeta bır kemer gıbıydı

Minho'dan:
Açıkçası dün ki olay beni çok kırmıştı, bunu Han'a nasıl söyleyeceğim bilmiyorum, çünkü şu ana kadar hiç kimseye kırıldığımı söylemedim, sevmem de.
Okula gelmiştim, arka sıra da oturan Han'ı görüp yanına gittim.

"Naber Han?"

"Hm, iyi. Sen?"

"Ben de iyiyim bebeğim, dışarı çıkalım mı? Hava çok güzel."

"Olur, hadi gel çıkalım güzelim." Sırıttıktan sonra aşağı indik. Han dün ki kapıya gelen kıza doğru koşup sarılmıştı.

"Naber?"

"İyiyim, sen?"

"Ben de." Deyip tekrar sarılmıştı.

"Şey, bizim gitmemiz gerekiyor, birazdan zil çalacak, hadi bebeğim çıkalım." Deyip ince ve pürüzsüz belini damarlı kollarımın arasına almıştım.

"Bugün tekrar bize gelsene, takılırız falan."

"Zaten her gün seninleyim, gitmediğim bir gün yok." Deyip gülmüştü, çok güzel gülüyordu.

☆☆☆
Okul bitmişti, Han'ı da alıp eve gelmiştim.

"Ne yapalım bebeğim?"

"Hm, bilmem, bekle, su içip geliyorum." Dedi. Bir ayağım yerdeydi, Han'da ayağıma takılıp kucağıma düştü, bilerek yapmıştım kucağıma gelsin diye.

"Oh, bebeğim iyi misin?"

"İyiyim." Elimi ince beline koyup, düşmemesi için kendime yaklaştırmıştım, hoşuna gitmişti. Yüzlerimizi yaklaştırmıştım, aramızda çok az bir mesafe vardı. Jisung dudaklarıma bakıyordu, ben de onun. Dudaklarımız tam bir puzzle gibi birleşiyordu. Tam öpeceğim anda Jisung'un telefonu çalmıştı, arayan kişi Hyunjin'di. Jisung kucağımdan kalkıp, telefonunu eline aldı.

"Alo ne var Hyunjin?"

"Jisung, Jeongin çok kötü, dengesini kaybedip kafasını yardı, *** hastanesindeyiz. Acil gel."

"Ne? Hemen geliyoruz?"

"Geliyoruz mu? Kim ile geleceksin?"

"Yanımda Minho var, onunla geleceğim."

"Tamam, çabuk olun."
Jisung bana olanları anlattı, hemen otobüse binip hastaneye gittik.

"Jeongin, Jeongin, iyi misin? Lütfen gözlerini aç." Jisung çok kötüydü, sonuçta uzun zamandır arkadaşlardı. Onu sakinleştirmek amacıyla belinden tutup yanıma doğru çektim.

"Hyunjin bir şey söylesene, iyi mi?" Hyunjin hiç bir şey demeyip sadece yere bakıyordu. Jisung yanına gidip onu dürtünce kendine geldi.

"Ha, noldu?"

"Jeongin diyorum, iyi mi?"

"Bilmiyorum, dikiş dikecekler." Jisung hıçkıra hıçkıra ağlıyordu, ona sımsıkı sarılmıştım ve kulağına "Her şey geçecek." diye fısıldayıp, yanağına öpücük kondurmuştum.

☆☆☆
Jeongin hastaneden çıkmıştı, şuan Jeongin'in evindeydik, Hyunjin Jisung'a nasıl olduğunu anlatıyordu, ben ise Jisung'un her hareketini dikkatlice izliyordum.

"Biz gidelim o zaman, saatte geç oldu."

"Evet gidelim, görüşürüz Jeongin'im." Deyip yanağına minik bir öpücük kondurmuştu. Elimi beline koyup kendime çektim. Resmen elim onun o ince beline adeta bir kemer gibiydi.

Otobüsten inip, evime en yakın olan parka gitmiştik, kimse yoktu, sadece ikimiz vardık. Sessizliği bozup, 2 gündür aklımda olan o soruyu Jisung'a söylemeye başladım.

"Jisung, bugün sarıldığın kişi sevgilin miydi?"

"Ne- ne saçmalıyorsun Minho sen? Ben gidiyorum, saatte geç oldu. Görüşürüz yarın."

"Hayır Han, bekle-" Demiştim. Jisung arkasına bakmadan otobüs durağına koştu. Son anda onu yakalayıp kolundan tutarak kendime çevirdim.

"Han, Han dur." Demiştim nefes nefese kalarak. "Lütfen bekle, geç şuraya."

"Minho, o benim kız kardeşim, ne saçmalıyorsun?"

"Şey, ben çok özür dilerim, sevgilin sandım."

"Peki Minho, senin hep yanında dolaşan o kız kim?"

"Kuzenim bebeğim, kuzenim, lütfen gel şuraya oturalım." Oturmadan önce ona sarılmıştım.

"Seni bu kadar yorduğum için özür dilerim Minho'm." Deyip gözlerimin içine bakıp, sağ baş parmağı ile yanağımı okşamıştı.

"Sorun değil bebeğim, saat çok geç oldu, annen kızabilir, sen en iyisi git, görüşürüz."

"Görüşürüz." Deyip sarılmıştı. Kokumu içine çekip, boynumu öpmüştü, otobüsü kaçırmamak için koşarak otobüse binmişti. Ben ise dona kalmıştım, hareket etmemiştim. 10 dakika böyle kaldıktan sonra hava soğuduğu için eve gitmiştim.

☆☆☆
๋⭑Bır sonra kı bolum cok guzel olacakk
⭑Bu bolumu yazarken kendım yaptıgım bır pl dınledım, belkı dınlemek ısteyen olur dıye:
https://open.spotify.com/playlist/0TlKqXTel1ObULX2wmCn3x?si=R9h1fIO-R3Sb0BJPwFKN7w&pi=e-q-JhD2xbTV66
⭑Lutfen oy verın
⭑Bır sonra kı bolumde gorusmek uzere, hosca kalın. ☆