Ιστορίες για πριν τον ύπνο... 🔞

Στη Βαρκελώνη με τη συμφοιτήτρια

Ήταν λίγα χρόνια πριν, στο τελευταίο έτος της σχολής. Εγώ και η Σπυριδούλα είχαμε πάρει μέρος σε ένα διαγωνισμό και είχαμε προκρυθεί να παρουσιάσουμε την έρευνα μας στη Βαρκελώνη. Ήταν τέλος ή αρχές Ιουνίου, είχαμε ξεκινήσει μεσάνυχτα από την πόλη μας με ΚΤΕΛ για την πρωτεύουσα και από εκεί με αεροπλάνο θα ταξιδεύαμε στον τελικό μας προορισμό. Το πρόγραμμα ήταν αρκετά πιεσμένο. Εκτός του ότι τις τελευταίες εβδομάδες κοιμόμασταν ελάχιστα και δεν είχαμε καθόλου ελεύθερο χρόνο, έπρεπε να κάνουμε το ταξίδι μονοκοπανιά. Φτάσαμε Παρασκευή πρωί και μέχρι την Κυριακή θα έπρεπε να είμαστε στο συνέδριο. Το βράδυ της Κυριακής είχαμε το ταξίδι της επιστροφής. Εμείς παρουσιάζαμε το μεσημέρι του Σαββάτου, αλλά εφόσον ήταν όλα τα έξοδα καλλυμένα θα έπρεπε να είμαστε εκεί σε όλες τις παρουσιάσεις. Ή έτσι νομίζαμε ήταν το σωστό.

Με τη Σπυριδούλα γνωριζόμασταν χρόνια, μιλούσαμε σχεδόν καθημερινά αλλά δε βγαίναμε πολύ. Είχαμε μια τυπική σχέση που ανά καιρούς γινόταν πιο ανοιχτή και μετά πάλι γυρνούσαμε στο να στέλνουμε memes χωρίς να συζητάμε τίποτα ουσιώδες. Τα τελευταία χρόνια η επικοινωνία μας ήταν ελάχιστη, αλλά τους τελευταίους μήνες λόγω της παρουσίασης είχαμε ξεκινήσει όχι μόνο να μιλάμε ξανά, αλλά και να περνάμε χρόνο μαζί για την έρευνα και τη παρουσίαση που θα κάναμε. Προφανώς, δεν υπήρχε τίποτα σεξουαλικό πέρα από τα πρόστυχα αστεία που της έκανα. Τώρα που το σκέφτομαι, εγώ από την πλευρά μου ένιωθα περισσότερο άνετα μαζί της και εκείνη απλά το ανεχόταν ή δεν ήθελε να δείξει την άνεσή της.

Ξεκινήσαμε λοιπόν για την πρωτεύουσα, και συγκεκριμένα για το αεροδρόμιο της. Το ταξίδι με το λεωφορείο πέρασε γρήγορα, κοιμηθήκαμε λίγο, χαζέψαμε και σχετικά γρήγορα, μετά από κάποιες αλλαγές λεωφορείων, φτάσαμε στο αεροδρόμιο. Είχαμε λίγη ώρα μπροστά μας και αφού κάναμε check-in πήραμε καφέ και συζητούσαμε πράγματα. Η παρέα της ήταν πολύ ευχάριστη και φαινόταν χαμογελαστή, κάτι που με έκανε να νιώθω περισσότερο άνετα. Επιβιβαστήκαμε στο αεροπλάνο, χαζέψαμε λίγο, μιλήσαμε. Άρχισαν λίγο τα αγγίγματα και από τις δύο πλευρές, αλλά όχι κάτι τρομερό. Τελικά κοιμηθήκαμε και με τα πολλά προσγειωθήκαμε. Μετρό προς το κέντρο της πόλης και σε αρκετά λεπτά ήμασταν στο ξενοδοχείο.

Αφού λοιπόν φτάσαμε και κάναμε check-in, διαπιστώσαμε πως αντί για δύο μονόκλινα μας είχαν κλείσει ένα δίκλινο με δύο μονά κρεβάτια. Στην αρχή κάπως ξενέρωσα γιατί είμαι άνθρωπος που λατρεύει την ησυχία του, αλλά όσο περισσότερο το σκεφτόμουν τόσο περισσότερο μου άρεσε η ιδέα. Η Σπυριδούλα δε φάνηκε και πολύ ψημένη, και όσο εγώ ήμουν στο δωμάτιο και χάζευα, είχε κατέβει στη ρεσεψιόν να τους εξηγήσει το πρόβλημα. Κοιτούσα το κινητό μου μέχρι που την άκουσα να μπαίνει στο δωμάτιο.