Ιστορίες για πριν τον ύπνο... 🔞

Με τη νταντά της αδερφής μου (pt. 1)

Όταν είχα ήδη μεγαλώσει αρκετά και η ηλικία μου άγγιξε διψήφιο νούμερο, οι γονείς μου αποφάσισαν να μου χαρίσουν ένα αδερφάκι. Όλα καλά γενικά, το θέμα της ιστορίας μας δεν είναι αυτό όπως θα καταλάβατε από τον τίτλο, αλλά η νταντά που πρόσεχε την μικρή μου αδερφή όσο οι γονείς μου έλειπαν.

Η Νάνσυ είναι η κόρη ενός φιλικού ζευγαριού. Τους γνωρίζαμε μερικά χρόνια και βλεπόμασταν αρκετές φορές το χρόνο. Όταν μεγαλώσαμε λίγο, εκείνη ξεκίνησε να σπουδάζει βρεφονηπιοκόμος και οι δικοί μου την είχαν καταβρεί γιατί μπορούσαν να πετάγονται μερικά σαββατοκύριακα στο εξοχικό μας για δουλειές. Εγώ είχα ξεκινήσει το Λύκειο και η μικρή είχε μεγαλώσει ώστε να καταλαβαίνει τα βασικά και να μη χρειάζεται τη μαμά της συνέχεια. Έτσι λοιπόν οι γονείς έφευγαν για το εξοχικό και η Νάνσυ ερχόταν σπίτι μας που ήταν κάπως μακριά από το δικό τους. Τις μέρες εκείνες που ερχόταν για baby sitting κοιμόταν στο δωμάτιό των γονιών μου μαζί με την μικρή. Η μικρή κανονικά κοιμόταν μαζί μου, οπότε όσο ήταν η Νάνσυ σπίτι εγώ είχα το δωμάτιο ολόδικό μου.

Τα περισσότερα (ή καλύτερα τα πρώτα) βράδια με την Νάνσυ ήταν βαρετά. Στην περιοχή που έμενα για να κινηθείς χρειαζόσουνα αυτοκίνητο, οπότε πολύ σπάνια να έβγαινα κάθε σαββατοκύριακο. Συνήθως περνούσα τις μέρες στον υπολογιστή παίζοντας παιχνίδια. Η Νάνσυ ασχολούταν με την μικρή μέχρι που κουραζόταν από το πολύ παιχνίδι και έπεφτε για ύπνο. Από τις 11 και μετά συνήθως η Νάνσυ καθόταν στο σαλόνι και πολύ σπάνια καθόμουν και εγώ μαζί της, κυρίως αν πετυχαίναμε καμιά καλή ταινία στην τηλεόραση. Εμένα ο στόχος μου ήταν να νυστάξουν και οι δυο τους νωρίς ώστε να κλειστώ στο δωμάτιο να δω τσόντες με την ησυχία μου. Απλά πράγματα. Μάλιστα μερικά βράδια είχα τόσο θράσος που χασμουριόμουν επίτηδες και πήγαινα στο δωμάτιο από νωρίς. Είμαι σίγουρος πως η Νάνσυ με είχε καταλάβει γιατί πετούσε σπόντες, αλλά δεν έδινα πολύ σημασία. Η μικρή επίσης έλεγε ότι συνέχεια κοιμάμαι στους γονείς μας, αλλά αυτοί μάλλον νόμιζαν πως ήθελα την ησυχία μου.

Όπως όλα τα αγόρια εκείνης της ηλικίας, έτσι και εγώ, είχα γίνει μάστερ στην τέχνη του της μαλακίας. Με κάθε είδος και κάθε τρόπο, και το λεω περήφανα. Επειδή όμως το σπίτι ήταν μικρό και οι γονείς μου έλειπαν μόνο όταν έφευγαν για το εξοχικό (ή άντε σε καμία έξοδο, αλλά εκεί πρόσεχα την μικρή), οι ευκαιρίες για λίγο self love ήταν μηδαμινές ή και ελάχιστες. Εκτός φυσικά από όταν έλειπαν και αναλάμβανε την μικρή η Νάνσυ.