Bölüm3

4 2 0
                                    

Duru

"benim evimde ailemin kendimi korumam için aldıkları birkaç şey olucak onları getireyim" dedim"getir bakalım"dedii yukarı kata odama çıktım odamdaki dolabın ardında çok küçük gizli bir oda vardı ona bunu zor bir durumda kalırsak söylicektim çünkü bu odayı ailem kimsenin bilmemesi gerektiğini söylemişlerdi dolabın bir bölmesinde silahlarım kendimi korumam için olan şeyler vardı bölmeyi açıp içindeki büyük kutuyu aldım ve aşağı inmeye başladım bu çocuğa güvenmiştim yok umarım bana güvenimi boşa çıkarmazdı. Aşağı indiğimde etrafı inceleyen bir adet Poyraz buldum. "geldim" dedim ve yanına gittim kutu gerçekten bir koli büyüklüğündeydi o yüzden zor indirmiştim. Açılanmakyaj kutuları gibi katmanlrı vardı yanına gidip açtığımda gözlerini kocaman açmış bir bana bir kutuya bakıyordu "ne" dedim "bu kadar çok eşya senin evinde ne arıyor" dedi tek kaşını kaldırarak "normal bir aileden gelmiyorum maalesef ve kendimi korumam gerek" dediğimde onaylar şekilde başını salladı ve silahları incelemeye başladı susturucu ve birçok şey vardı biz ne lazım olur falan diye düşünürken dışarıdaki çığlık sesleri iyice yaklaşmışdı ve bir süre sonra kapı tıklatıldı ayağa fırladım ikimizde nefes bile almıyorduk kapı bir kez daha çaldı sesimizi çıkarıyorduk kapı daha sert çalmaya başladığında gözlerim dolmuştu ölmekten değil efekte olup insanlara saldırmak tan korkuyordum Poyraz yanıma yaklaşıp kafamı göğsüne koyduğunda ağlamaya başladım bir canavar olmak istemiyorum

Poyraz

Durunun korkudan ağladığını görünce yanına gittim ve kafasını göğsüme koydum kapının önündeki kişi konuşmaya başladı kapıya yaklaşınca kelimeler anlaşılır hale geldi " evde biri yok  açım açım duru hanım nerede açım" diyordu biri bu kesinlikle efekte biriydi ve duruyu tanıyordu "duru hanım enfektelerden çok zor kaçtım açın lütfen kapıyı" dediğinde duru hıçkırdı ona dönüp "sakin ol" dedim "komşum "dedi duru gözünden bir yaş aktı" enfekte olmuş diye fısıldadım" kafasını eyip ağlamaya başladı korkudan mı yoksa komşusuna üzüldüğü için mi ağlıyordu bilmiyordum ama içim acımıştı onu böyle görmeyi sevmemiştim tam o sırada kapıyı yumruklamaya ve bağırmaya başladı
"korkaklık yapma ve aç şu kapıyı!" diye bağırdığında kapı deliğinden karşıdaki kişiye baktım yüzü kan içindeydi hemen durunun elini tutup üst kata doğru ses çıkarmadan çıkmaya başladık duru korkuyordu ağlaması biraz olsun durmuştu durunun odasına çıktığımızda duru" bütün kapıları kilitleyelim ve odamda duralım sadece tek bir oda kilitli olursa dikkat çeker"dedi anlamamıştım "içeride kimse yok ve girebiliceklerini zannetmiyorum" dedi"eğer içeri girerlerse diye dedim " değinde kafamı onaylarxasına salladım. Aşağıdan ses kesildiğinde rahat bir nefes almıştık saat fark etmeden geç olmuştu aşağıda ki silahları aldık ve üst kata çıkardık duru" bir çatı katı var orda uyuyalım bu gece tehlikeli olmaz hem"dedi  mantıklıydı zombiler bunu düşünecek kadar zeki değillerdi bence. Aşağıdan su silah ve atıştırmalık alıp çatı katına biraz stok yaptık üst ben bir merdiven kullanıcağımızı düşünürken o üst kattaki koridorda bir anda yukarı başını kaldırdı baktığı yere baktığımda orda bir kapa olduğunu gördüm ayrıca tavanda dikkatli bakmadan görülecek gibi de değildi elindekileri yere bırakıp yan odaya girdi ve dolabın içerisinden uzun bir sopa alıp kapağı açtı o yukarı çıktı ben ise ona aldığımız silah Su yiyecek tarzı şeyleri verdikten sonra çıktım çok büyük değildi ama öyle basık bir havasında yoktu evin dışına bakıldığında bir çatı katı varmış gibi görünmüyordu ayrıca burası hiç kullanılmıyor gibi de değildi çift kişilik bir yatak kenarda küçük bir masa onun yanında küçük bir buzdolabı ve çok büyük olmayan bir koltuk takımı etrafı incelemeye başladığımda"şurdaki kapıda tuvalet ve banyo kısmına açılıyor"dedi duru "gerçekten çok güzel bir yer" dedim "sen mi tasarladım tam bir sığınak gibi" dediğimde bakışları odada biraz oyalandıktan sonra"evet"dedi korktuğu için biraz soğuktu ama hala çok sevimliydi
(oylamayı unutmayın lütfeeenn)

kanlı aşk(zombi) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin