I looked out the window and noticed it was already dark outside. I lost track of time again. This happens every damn single time.
Again, another day with this routine of mine. Walang ng bago sa akin 'to. It's always the same. This has been my life ever since; it's as if I'm living in a loop.
I looked at the monitor. I'm almost done with my work. Bukas ko nalang ulit tatapusin ang ginagawa ko. I have more time ahead, so there's no rush doing it now.
I stretch my arms dahilan para maramdaman ko ang saglit na kaginhawaan. Goodness this is good.
Tumungo ako sa kusina para kumuha ng maiinom. Paubos na ang mga stock ko sa ref. Dumako ang tingin ko sa black bottle.
Iilang na lang ang mga bottle na meron ako. I should call for another box. I don't want to wait na maubos ang mga ito.
Kinuha ko nalang ang natitirang egg at kung ano pa ang pwede kong maluluto ngayon.
I think this is enough.
Prenipare ko na ang mga kakailanganin ko sa pagluluto, and cook them that I wanted it to be.
I've been living by myself ever since that certain day happened to me. I don't feel any regrets at all. Instead I'm thankful sa nangyari. I won't be here kung hindi dahil sa ginawa niya. Although, everything feels different after that.
Everything feels so far different from what I got used too, but I don't dislike this.
Kung dati nabibilang ko pa sa daliri ang paglabas ng bahay para bumili ng kailangan sa bahay, ngayon ay hindi na. It's not that I am complaining that can't be able to go outside like I used too, instead I think I am liking it more now.
I don't like going outside dealing with people, so this is perfectly the life I want.
Meeting strange and new faces is already draining and I have no reason para makisalamuha sa mga tao.
Lalo na ngayon.
I can't just wander around like a normal person outside walking freely do the everyday activity. It's hard for me whenever I'm surrounded with people. It's difficult for me to stay calm and pretend like nothings really happened inside of my body.
Reason kung bakit lahat ng mga pangangailangan ko sa bahay inaasa ko sa mga nagdideliver. With that approach I won't be able to deal with anyone. Which I'm greatful with.
For years ito ang naging buhay ko. I don't remember going outside. I don't know. Naging pugad ko na ata ang bahay na 'to, which I don't really mind.
Tumungo ako sa sala dala ang pagkain pagkatapos ko sa pagluluto.
Tahimik lang akong kumakain habang nakatingin sa kung saan. Nilibot ko ang paningin sa paligid. Halos magkalat ang mga libro sa sahig. Ito na ang naging libangan ko sa mga nagdaang tao.
When was the time I cleaned my house again? I don't even remember when was it. Goodness. I feel like I'm a cave man.
Kahit naman nasa bahay lang ako. I worked sa company ng tumulong sa akin. I work at home. Young lady provided this to me.
I wonder how is she today? Hindi na rin kasi ito bumibisita sa bahay which she always does.
Agad kung hinugasan ang pinagkainan ng matapos ako. Dumiretso agad ako sa bedroom ng matapos. Kumuha na din ako ng mga damit para makapaglinis ng sarili bago ako humiga.
After the quick bath I found myself scrolling through my phone. Checking everything items I bought online. For sure tomorrow nandito na ito. I'm looking forward sa mga books na pinamili ko.
Pinatay ko ang monitor at tumungo sa bed. Nakatulala lang akong nakatingin sa ceiling.
Before I knew it I drifted off to sleep.
I'm busy doing my usual work. Nothings new. Patuloy lang ako sa pagtatype. Napahinto ako ng marinig ko ang pag dating ng nag didelivery.
They're here.
Pinagpatuloy ko nalang ang ginagawa para matapos na.
Tumayo ako ng matapos para kunin ang mga nadeliver.
Is it just me or hindi ko narinig ang pag alis ng sasakyan? Hindi ko ba narinig kanina?
Napahinto ako sa paglalakad dahil sa bagong amoy na meron sa paligid. Hindi ko nalang ito pinansin at binuksan ang pinto. Napahinto ako ng mapansing may tao bukod sa mga kahon sa lapag.
Agad akong napahawak sa pinakamalapit na pader ng malanghap ko na naman ang amoy na yon. It much stronger now compare kanina. The strong smell that filled my nose causing myself to lost control.
I'm feeling the urges..
I was just looking at this young lady.
Is it from her? Bakit nandito pa siya?
This is bad.
"Ayos lang po kayo Ms. Reed?"
I need to control myself. Bahagya akong umatras sa kanya. Hinilot ko ng bahagya ang sintido ko.
Calm yourself down. Calm down.
"I'-im fine." Sinilip ko siya. Bakas sa mukha niya ang pag aalala ngayon. Natuon ang tingin ko sa sasakyan na nasa labas ng gate.
This is my very first time na makita ang nag dideliver. Usually kasi iniiwan lang sa labas ang mga pinamili ko. What is she doing here? Hindi ba dapat umalis na siya kanina pa?
"From now on po, I'll be the delivery of your packages po, my name's Echo Ingrid!" She happily said.
Kumunot ang noo kong nakatitig sa kanya?
What?
She's new?
I want to slap myself for being stupid. Obviously, kasasabi lang niya.
I was just staring at her. Nakatingin lang din ito sa akin with her innocent smile plastered on her face. Why the hell she shine so bright?
She looks too young for her to work. Is she somewhat a student?
Echo ingrid huh..
Nanghihina akong napatungo sa table ng tuluyan akong makapasok sa bahay.
I feel like I've stayed for long outside, when it fact I think is last for minutes alone. Narinig ko na rin ang pag andar ng sasakyan tanda na umalis na ito. That's a relieved. I may not be able to hold it if she'd stay here any longer.
Up until now hindi pa rin kumakalma ang buong sistema. Parang matutumba ako ng subukan kung tumayo. What is happening?
Nahihirapan akong pumunta sa kusina para kunin ang bottle at agad itong ininom. Kahit papano kumalma ang katawan ko. This is the very first time I lost control of myself. Almost.
Thank God, I got hold of myself for a minutes.
Naamoy ko pa rin ang faint smell na naiwan niya sa buong bahay. I'd never smell such kind of scent in my entire life. This is new to me. It's different from everyone I used to. It's kind of sweet that it make my body go crazy and lost control. It was an inviting scent.
This is bad. I almost lost myself back there. I might hurt her if ever she'd stay for long.
Echo.
Echo..
Nang tuluyang kumalma ang sarili, inayos ko na ang mga boxes. As I expected. Ito ang mga pinamili ko kagabi. Binuksan ko din ang isang box na laman ang mga libro. Hindi ko mapigilang mapangiti ng malawak ng isa isa ko itong kinuha. Kahit papano na divert ang iniisip ko sa mga ito. Can't wait to read all of them.
After I finished my work ginugod ko ang sarili sa pagbabasa. Before I knew it gabi na naman.
