9

26 23 1
                                    

YAĞMUR EŞİTTİR HUZUR

Yağmurlu günler benim en sevdiğim günlerin başında gelir.

O gün kendimi daha mutlu, huzurlu hissediyorum. Toprağa ciseleyen yağmur damlaları toprağın buram buram kokmasına neden olur. Iste sırf bu yüzden çoğu kişi yağmur yağmasini istiyordur belkide.
Gelen toprak kokusu nerden geldiğimizi hatırlatır bize.
Belkide bu yüzdendir. Toprak kokusunu sevmemiz. Onda kendimizi bulmamız ve içimizde toprak kokusunu alışımız.

İnsanlar; yağmurlu havalarda ikiye ayrılır.
Birincisi izleyenler, ikincisi hissedenler.
Peki ya siz?
Kendinizi kaybetmeden kimsenin etkisi altında kalmadan her istediğinizi yapıyor musunuz? Veya şöyle sorayim;
Siz yağmuru izleyenlerden misiniz? Yoksa Hissedenlerden mi?

Bana sorarsanız ben hissedenlerdendim.
'dim' Çünkü eskiden öyleydim.Ama şimdi izleyen taraf oldum. İnsan bulunduğu yere göre davranır. İnsanda bazen bulunduğu kabın şeklini, hacmini alır. Çevresindeki insanlara göre hareket eder. İşte bende öyle bir yerdeyim. Bu yüzden de 'öyleydim' kelimesini kullandım. Aslında hala öyleyim ama zaman ve mekan izin vermiyor buna.

Bana kalsa atarım kendimi dışarıya tüm benliğimle , bedenimle ve ruhumla. İliklerime kadar ıslanmak, bu hissi tatmak isterdim. Ama işte bana kalmıyor malesef.

Belkide bunların hepsi birer bahanedir.
Onu yapacak en ufak heves bile kalmamıştır belkide. Eskisi gibi hiçbir şeyden tat almaz olduk. Sahi eskiden mi güzeldi, eskiler mi güzeldi. Bu ikilem arasında gidip geliyorum sürekli.
Kendime bahaneler uydurup duruyorum.
Belki simdi yapamıyorum ama ilerde mutlaka yapacam. Bundan kimse beni alıkoyamaz. İlerde mutlaka.

Bugün değil ama bir gün.

Düşündüm de; buna zamanım var mıdır acaba?
Zamanın olup olmadığını bilmediğin halde plan yapıyorsun.
Ne acı bir gerçek.
Bir adım dahi atacağımızın garantisi yokken ne diye plan yapıyoruz. Gel de anla şu fani dünyayı. Ne çare.

Hem hayatta böyle değil midir?
Hayat biz plan yaparken başımıza gelenlerdir. Öyle derler. Çokta doğru.

Biz plan yaparken hayatta bizim arkamızdan plan yapmıyor mu? Kim daha önce gerçekleştirirse. Kim bunu başarırsa oyunun galibi o olur demek istemiyor mu? Hayat bir oyun oyun icinde biz bizim icimizde bilinmezlikler.
Bir bilinmezliğin yokuşuna doğru kayıp gidiyoruz. Ne durduran nede tutan var.

Bizde bu dünyada birer piyonuz zaten. Bizi nereye yönlendirirlerse bizde oraya yürüyoruz. Alışığız biz yönetilmeye ve yönlendirilmeye.
Kendimizi yönetmemiz, kendi yolumuzu bizim çizmemizin vakti gelmedi mi? Geldi de geçiyor. Evet tamda Bundan bahsediyorum.
Buna bir dur deme zamanı gelmedi mi sizcede?

Dur! Demeye başla sende. Hemde hemen
Hayır! Demeyi de tabi. Yapabilirsin.

Küçük tatlı okurlarım. (Belkide kocamansiniz bilmiyorum) Oyalayıp yorum yapmanızı rica etsem. Sizi seviyoreeee.🦋❤️🤗


















YENİ BİR SENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin