heavenly

☆ 25 "cennet"

Taehyung, yediği yemeği yutkunamıyordu. Irina ne demek istemişti? Böyle bir şeyden asla utanmıyordu. Ama bilmesini de istemiyordu. Derin bir nefes verip, Jungkook'a döndü. Gözleri birbirine değdi. Jungkook çoktan ona dalmıştı, bile.

Taehyung, sesini temizledi. "Teşekkür ederim. Yemekler için." Jungkook, Taehyung'a o kadar dalmıştı ki ne dediğini bile duymamıştı.

Taehyung'un beyininde Irina'nın dedikleri dönüp duruyordu. Biçimli elleri, saçlarını karıştırdı. "Çok güzelsin." Taehyung'a aniden gelen iltifatla şaşırmış olsa da Jungkook'a bunu belli etmemişti.

"Jungkook." Taehyung, uzun zaman sonra Jungkook'a seslenmişti. Jungkook,

"Efendim?"

"Bir sorum var." Jungkook, kaşlarını çatmıştı.

"İstediğin her şeyi sorabilirsin." Taehyung, ellerini birbirine sürtüyor. Arada bir derin nefes alıyordu. "Bana Irina yazdı ve..." Jungkook, gözlerini devirdi. Artık Irina'ya katlanamıyordu. "Ben onunla konuşurum." Telefonunu eline aldığı an Taehyung onun bileğini tutup durdurmuştu. "Bekle." Artık Jungkook, bir şeylerin yolunda gitmediğinden emindi.

"Babama bir söz vermişsin." Jungkook'un bakışları değişmişti. Endişeliydi. Sinirliydi. Öfkeliydi belki de. Bunu bugün öğrenmemeliydi. Irina'ya güvenmemeliydi.
Sesi çıkacak gibi değildi. Kıpırdayacak gücü bile yoktu sanki.

"Jungkook, iyi misin?" Taehyung, omuzundan tutup sarsmıştı. Jungkook'un gözleri dolunca gerilmeye başlamıştı. Taehyung'u duymuyor gibiydi. İlgilenmiyordu. Sadece Taehyung'un gözlerinin içine bakıyordu.

"Jungkook, hey. Kendine gel." Gözünden teker teker yaşlar süzüldü. Gözleri hüngür hüngür ağlamamak için dayanmaya çalışıyordu.

Jungkook, Taehyung'a çevirdi gözlerini. "Babana bir söz verdim, evet." Taehyung, yutkunamadı. Bir ihaneti daha kaldıramazdı.

"Seni sevemeyeceğim bir dünya istedi, benden..." Jungkook o an göz bebeklerine kadar titredi. "Sana dokunamayacağım, seni hissedemeyeceğim." Taehyung, neler söylendiğini algılayamıyordu.

"Gözlerine bakınca cenneti göremeyeceğim bir hayat istedi benden." Jungkook'un gözyaşlarının ardı arkası kesilmiyordu. "Karşılığında ise senin korkmadığın bir dünya teklif etti bana. Bende kabul ettim. Sana yaklaşmayacağıma dair söz verdim. Ama artık dayanamıyorum."

Taehyung bir müddet Jungkook'un gözlerine baktı. Sonra da bir tokatı geçirip ayaklandı. Jungkook'un ona ayırdığı odaya girip sessizce gözyaşlarını bıraktı.

Nasıl onu bırakıp gidebilirdi? Nasıl terk ederdi? Tek tutunacağı dal, Jungkook iken onu nasıl terk edebilirdi? Ama onun rahat olmasını istemişti. O zaman neden aldattı?
Canı yanınca mutlu mu olacaktı? Hayır.
Taehyung, Jungkook ile mutluydu.

Kolyesini elleri arasına alıp Tanrıdan diledi. Annesinin olduğu yere, Tanrının cennetine gitmek istiyordu.

Sessiz çığlıklarının ardında ölmeyi diledi.

-

sabah
09.23

jungkook:
günaydın
market alışverişine çıktım
uyanırsan evde olmadığımı haber vereyim dedim
eve geldiğimde birlikte kahvaltı yaparız

taehyung:
ben yoongi'nin evine gidiyorum
dağıttığım yerleri de topladım

jungkook:
taehyung
yapma

taehyung:
istemiyorum jungkook

jungkook:
neden?

taehyung:
sevmiyorum seni
nefref ediyorum senden
hayatım girdiğin günden nefret ediyorum
varlığından tiksiniyorum

jungkook:
görüldü

taehyung:
seni istemiyorum jungkook anla artık
sevmiyorum
bitti
anlıyor musun?
aşk yok
17 yaşında aklı bir karış havada bir çocuk yok artık karşında

jungkook:
görüldü

taehyung:
benim rahat olduğum bir dünya mı?
öyle mi?
rahat olacakmışım öyle mi?
sen koreye geldiğinden beri hiçbir şey yolunda gitmiyor

jungkook:
görüldü

taehyung:
benim için iyilik yapmadın sen
senib gittiğin güb ben öldüm jungkook
1 yıl kendimw gelemedim

jungkook:
görüldü

taehyung:
sen o kadar hızlı toparlandın ki
bir sürü kadın
ulan bir sürü kadın etrafındaydı
hep gülüyordun
sen beni sevdin mi yani?
senin sevme şeklin böyle mi?

jungkook:
görüldü

taehyung:
siktir git şimdi
bir daha da sakın
sakın yazma bana
anlıyor musun

jungkook:
görüldü

-

bu bölümden sonra hikayenin gidişatı değişecek ve bence tatmin olacaksınız

dün bölüm gelmedi
bugün 2 bölüm birden gelebilir!!
sizi seviyorum
baybay
😽💗