Hayatında bir defa aldatıldığı için bir daha aşık olamayacağını düşünen Petek onu hep koruyan kişi ile yani Ateşle tanışır. Fakat işler bir süre sonra Ateş ve Peteğin beklediği gibi gitmez. <3
"Böyle güzelsin hep böyle kal bal peteği..."
"Seni hep...
Yeni bölümle karşınızdayım iyi eğlenceler dilerim efendiim 🫶🏻💗
Bugün benim canım kardeşimin yani Defnemin doğum günüydü. Sabahtan Barışla buluşacak ve mekan işini halledecektik.Aslında mekan yapacağımız işlerin içerisinde en kolayıydı belki ama bir an önce halletmek istiyordum. Defneciğim bugün 1 yaşına giriyordu ve herşeyin onun için özel olmasını istiyordum. Belki hatırlamayacaktı ama bize güzel bir anı kalacağı kesindi. Barışla bizim eve en yakın kafede buluştuktan sonra mekan işini de kısa sürede hallettik.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hikayemide bir güzel paylaşıp barışla akşam tekrardan görüşmek üzere vedalaştık. Defnenin doğum gününe Barışta gelecekti. E tabi o kadar şeyden sonra gelmemesi hem saçma hemde ayıp olurdu. Bense hızlı adımlarla marketin yolunu tuttum. Akşam için çoğu yemek hazırdı fakat bazı eksikler vardı. Onlarıda alıp marketten çıktım. Eve hızlı adımlarla ulaştıktan sonra beni kalıda karşılayan Defneyi kucaklayıp sıkıca sarıldım. Her bebeğin olduğu gibi kendine has bir kokusu vardı ve ben bu kokuyu hiçbir şeye değişmezdim. Arkadan annemin gülüşlerini duyunca kucağımdaki defneyle ona döndüm. Elinde tuttuğu telefonundaki fotoğrafa bakıp bende gülümsedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Annesinin gösterdiği fotoğraf bu arkadaşlar 💗) Mutfakta eksik olan malzemelerle birkaç bir şey daha yaptıktan sonra koltuğa kendim, bıraktım. 5 dakika sonra giyinip doğum günü inin hazırlanan mekana gidecektik. Yerimden kalktım ve giyinmek için odama gittim. Dün akşamdan hazırladığım kıyafeti üstüme giyip Defneyi giydirmek için yanına gittim. Defneyi de giydirdikten sonra sıra ayakkabılarına gelmişti fakat Defnenin huzursuzluk saati gelmişti sanırım. Ayakkabılarını giydirmeme bir türlü izin vermiyordu. Bende daha fazla zorlamadan Defneyi kucağıma alıp dışarı çıktım. Bu sırada annemde kırmızı elbisesiyle aşağı iniyordu. Babamda arkasından yavaşça iniyordu. Babam elini annemin beline koydu ve saçlarına bir öpücük kondurdu. Yavaşça evden çıktık. Defne kucağımda dışarıyı izliyordu. Akşam 6 gibi yola çıkıyorduk çünkü yol yaklaşık 1 saat sürecekti. Güneşi kenara otutturup ayakkabısını giydirdim. Bu sırada annem yine anneliğini yaptı. Biraz garip bir cümle oldu ama siz demek istediğimi anlamışsınızdır umarım.
