Flechazo || Nanami Kento

beş

sınır 25 oy + yorum
iyi okumalar 🫧

︵‿︵‿୨♡୧‿︵‿︵

"Kendinize gelin, toparlanın. Daha uzun bir süre çekimlere devam edeceğiz." Yönetmenin sesini duyar duymaz onun olduğu tarafa baktın ve derin bir nefes verdin.

"Sabahtan akşama kadar çekim yapacağız derken şaka yapmıyorlarmış." Kendi kendine mırıldandın ve dudaklarını büzdün, o sırada senin makyajını tazelemekle uğraşan kadın da işini bitirip geri çekilmişti.

"Şikayetçi misin?" Nanami yüzünü çevirmeden yan gözle sana baktı ve dalga geçer bir tavırla konuştu. Etrafında birkaç kadın onun saçını ve kıyafetlerini düzeltmekle meşguldü, bu nedenle konuşurken sana dönemiyordu.

"Asla." Kıkırdadın ve ellerini göğsünde birleştirerek Nanami'ye döndün. "Sizinle sabahlara kadar çekim yapmak benim için bir onurdur, efendim."

"Hmm.." Nanami kısık bir mırıltı çıkardı ve etkileyici bir şekilde sırıttı. "Bunu sevdim. Öyleyse şimdi çekeceğimiz sahnede iyi bir performans sergilemeni bekliyorum."

"Tabii ki!" Göz kırptın ve kamera karşısındaki yerini alarak yavaş yavaş kendini sahneye hazırlamaya başladın.

"Bu kadarı yeterli." Nanami gülümseyerek etrafındaki kadınlardan uzaklaştı ve senin yanına geldi, küçük bir öksürükle boğazını temizledi.

"Evet.. bu sahnede karakterlerinizin hislerini tam anlamıyla seyirciye aktarmanız gerekiyor. Rolünüzden başka hiçbir şey düşünmeyin, size güveniyorum. Ayrıca doğaçlama yapmak serbest, haberiniz olsun." Bay Lee tüm söyleyeceklerini bitirdikten sonra koltuğunda rahat bir pozisyon aldı ve kameramanlarla konuşmaya başladı.

Derin bir nefes verdin, rahat hissediyordun ama yine de kendini iyice hazırlamaya çalışıyordun. Bir şeylerin senin yüzünden mahvolması isteyeceğin en son şey olurdu.

"Başlayalım." Bay Lee başlamanız için ufak bir el hareketi yaptı. "Üç, iki, bir, kayıt!"

Nanami anında yüzüne ciddi bir ifade takındı, hafifçe sana yaklaştı ve konuşmaya başladı. "Bak, o kadın sana ne söyledi bilmiyorum ama söylediği hiçbir şey doğru değil. Tanımadığın birinin söylediklerine böylesine güvenemezsin."

"Ya sen?" Nanami'ye doğru yaklaştın, yüzünde ağlamaklı bir ifade vardı ve doğrudan Nanami'nin gözlerinin içine bakıyordun. "Seni çok mu iyi tanıyorum sence?"

"Bu da ne demek oluyor?" Nanami kaşlarını çattı.

"Beraber içtiğimiz gün senin söylediklerine inandım... İnandım ve sonucunda ne oldu? O kadar şeyi sadece kafan güzel olduğu için söylemezsin sanmıştım, ciddi olduğunu sanmıştım ama yanılmışım.." Dudakların titriyordu, konuşmakta güçlük çekiyordun.

"Ciddiydim zaten!" Nanami yüksek bir ses tonuyla sana çıkıştı, ellerini senin omuzlarına yerleştirdi. "Söylediğim her şeyde ciddiydim, ve hâlâ ciddiyim. Beni neden anlamak istemiyorsun?"

"İstiyorum!" Gözyaşlarını tutamadın, birkaç damla gözyaşı yanaklarından süzülmeye başladı. "Seni anlamak istiyorum ama anlamakta güçlük çekiyorum!"