"I keep the letters that you wrote, in a secret place. Every now then I go, down memory lane.
October passed me by, just like any month
but I still think of the times you took the breath out of my lungs"
minific | hyunlix
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" 28.08.22
Kaldığımız otel odasının balkonunda hoş bir meltemle birlikte akşam kahvemi yudumluyorum, sen aşağıya spora inmişken bunu fırsat bilip kağıt kalemleri çıkardım ve kahvem eşliğinde bu huzur dolu anı kaleme dökmeye karar verdim. Yazın sonuna geldik ancak havanın sıcaklığının tenimde hâlâ kavrulduğunu hissedebiliyorum şu an hava kararmış olsa da esen meltem henüz ılıklığını esirgememiş çıplaklığıyla saçlarımı okşuyor, açıkçası senin sıcaklığını hissetmeyi tercih ederim.
Uçağımız iner inmez otel odasına eşyalarımızı kelimenin tam anlamıyla fırlatmamıza her ne kadar içim el vermese de sen geçen her saniyenin önemli olduğunu vurgulayıp elimden tutarak Jeju'nun turunç kokan sokaklarında beni uçurur gibi koşturdun. Seninleyken tüm gökyüzüne sahip kuşlar gibi özgür hissediyorum, deli dolu ruhun sonbaharda çiçek açtırır.
Okyanus kenarında enfes bir manzara eşliğinde öğle yemeğinin ardından kumsalda ayaklarımız yanana kadar koştuk iki çocuk gibi, ruhum beslendi adeta. Seninle gün batana kadar güzel mekânlara gidip rengârenk sokaklarda dolaşmak masal gibi, nasıl tarif ederim bu yaşadığım duyguyu bilmiyorum ama bu satırları okuman benim bakış açımı daha iyi anlayabilmeni sağlar diye düşünüyorum. Sen, okyanus, solan yazın kendinden ödün vermeyen sıcacık havası ve birlikte bunları içeren geçirdiğimiz anları fotoğrafladığım polaroid makinem. Huzur, gösterilecek somut bir şey olsaydı soranlara fotoğraflarımızı gösterirdim.
Dünün bitmeyen enerjisiyle bugünümüz de harika geçti ancak sende bana söylemediğin bir şeyler fark ettim, benden gözlerini kaçırıp uzağımda bir iki kez telefonla konuştuğunu gördüm. Nedenini merak etsem de sonrasında ne olduğunu öğreneceğimi biliyorum çünkü deli ruhun sen istesen de istemesen de benimle senden habersiz konuşuyor saftiriğim.
Bunları bir kenara bırakıp yaklaşan doğum günüm adına senden önce bir plan ayarlamak istiyorum, uzun zamandır seninle gitmek istediğim Verona'nın planlarını oluşturuyorum zihnimde. Sana diyorum benim kurgu dünyamda biz tüm çiftlere bürünüyoruz ve aşkı en güzelinden dillendiren Romeo ve Juliet'in birbirlerine olan sonsuz aşkını da bizim hikâyemizde yer almasını istiyorum. Seninle Juliet'in balkonuna çıkıp öpüşmenin hayalini kuruyorum, düşüncesi bile kalbimi hızlandırmaya yetiyor.
Bu güzel ve iç ısıtan hayallerimi plana geçirilecek aktivitelerimizin başına koyup şimdilik çekmeceye kaldırıyorum, istiyorum ki seninle hayalini kurduğum her şeyi yapabileyim.
Yarını da geçirip geri döneceğimiz gerçeği üzse de iş hayatın biraz yoğun farkındayım bu yüzden seni sıkmak istemiyorum. Bazen düşünüyorum yıllarca hasta olmasaydım mesleğim şu an ne olurdu diye? Açıkçası şu an seçme şansı verilse senin mimar oluşuna hitaben ben de iç mimar olmak isterdim galiba, birbirimizi her anlamda tamamlamak istiyorum derken bunun içine her şeyi dahil ediyorum elimde değil. Ama mesleğim olmasa da ikimiz için tasarladığın ev taslaklarına bakarken içini istemsiz bir şekilde dizayn ederken buluyorum kendimi, birbirimize sahipken her mesleğe uyabilirim. Seni en iyi anlayan psikoloğun da olurum, içinde açılan yaralarını saran doktorun da... Ben senin her şeyin olurum sevgilim.
