"Hazır mısın bir suç babasıyla yemeğe çıkmaya?"
"Değilim."
"Ne? Neden?" dedi ve arabayı çalıştırdı.
"Seninle neden geldiğimi bile bilmiyorum."
"Belki ben de senin hoşuna gitmişimdir."
"İmkansız."
"Görürüz."
"Bu affettirme yemeği değil miydi? Ne zamandan beri senden etkilenmem için gittiğimiz bir yemek oldu?"
"Seni gördüğümden beri. Sadece ben affettirme yemeği diyodum o kadar."
"Anlıyorum."
"Çok acıktım biraz hızlansak bir şey olmaz bence."
"Ne-" diyecektim ki arabayı hızlandırması bir oldu. Kafam otomatik arkaya gitti ki kafamın arkasında elini hissettim.
Bir anda ani fren yaptı ve durdu.
"Napıyosun?"
"Hangi aptal kemerini bağlamaz?"
"Aptal değilim."
"Öylesin."
"Of." dedim ve elimi kemere uzattım.
"Napıyosun?"
"YA KEMER BAĞLAMADIĞIM İÇİN APTAL DEDİN ŞİMDİ BAĞLIYCAKKEN DE NAPIYOSUN DİYOSUN."
"Sakin ol. Kemer bağlamanı istemediğimden değil. Geldiğimiz için gerek yok."
"Geriyosun insanı sonra da sakin ol diyosun."
"Tamam şimdi sakin-"
"ELİNİ ÇEK."
"Ha pardon." dedi ve elini çekti.
"Teşekkür ederim."
Geriye yaslandı.
"İnmiyo muyuz?"
"Ha doğru." dedi ve arabadan inip beklemeye başladı.
Kapıyı açtım ve yanına gittim.
Beklemediğim bir hareket yaptı. Elini uzattı.
"Hiçbir şey istemiyorum, sadece içeri girene kadar elini tutmama izin ver."
Hayır. Hayır bu kadar güzel sormasına dayanamadım.
Elimi uzattım. Uzattığımda gülümsedi ve elimi tuttu sıkıca. Parmaklarımızı birbirine geçirdi ve benimle içeri yürümeye başladı.
"Kapı açıktı."
"İçerde şef ve garson var. Onları içeri kilitleyemem sonuçta."
"Doğru."
İçeri girdiğimizde elimi bırakmadı. Ben de çekmedim. Beraber masaya gittik. Bir sandalyeyi tek eliyle çekti ve tuttuğu elimi bırakmadan sandalyeyi gösterdi.
Elimi yavaşça elinden ayırdım ve oturdum. Oturduğum zaman sandalyemi ittirdi ve karşıma oturdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Then I Spill This Blood For You| Heejake
Fiksi Penggemar"Bu saatte burada yalnız başına gezebilmek için fazla cesaretli değil misin?"
