~Çocukluk Aşkı Alfam~ (bajifuyu) {omegaverse}

senin suçun değildi

Yıllar sonra bolum atmaya karar verdim ve buradayım hazır tatil geliyor bende bu kitabı bitireyim dedim

İyi okumalar

.
.
.
.
.

Chufuyu gözlerini açtığında sevgilisinin kollarındaydı. Kokusunu iyice içine çekti. Çok güzel bir kokusu vardı. Chufuyu oyalanmak istemediği için kalkmaya yeltendi ama bu hareketinden bile sevgilisi uyanmıştı.
Gözlerini açıp chufuyu'ya baktı.

Baji:hmm günaydın

Chufuyu:günaydın baji hadi kalk diğerlerinin yanına gidelim

Baji:tamam

Baji de chufuyu gibi kalktı odada olan lavaboya gidip elini yüzünü yıkadı. Hemen ardından ise chufuyu girip yıkamıştı. Odadan  çıkıp diğerlerinin yanına gittiler. Herkes bir yere oturmuş uyuyordu. Saate baktıklarında 10.43'tü. Ama herkesin uyuması normaldi çünkü dün baya aksiyonlu geçmişti. Böyle bir şey daha önce hiç yaşanmamıştı. Beklenmedikti. Ama şuan önemli olan tek şey takemichi'nin hayatta olmasıydı.

Baji ve chufuyu ses yapmamak için yoğun bakımın önüne gittiler. Takemichi uyuyordu ve neredeyse vücudunun her yeri sargıyla kaplıydı.

Bu adil değildi. Takemichi bunları hak edecek bir şey yapmamıştı. Kalbi tertemiz yüreği yumuşacıktı. Bir melekten farksızdı. Chufuyu onu öyle gördükçe içindeki öfke yığını artıyordu. O kişiyi öldürme dürtüsüne engel olamıyordu. Öldürmese bile ölümden beter edeceğine yemin etti.

Aniden mikey arkalarından gelmişti. Elini camda takemichi'nin yüzünün üstüne koymuştu. Çok seviyordu onu. Oda kendi içinde yemin etmişti. Ama öldüreceğine yemin etmişti.

Herkes kendi içinde bir şeyler düşünüp sessizliği korurken aniden takemichi titremeye başlamıştı. Ne olduğunu başta anlamasalarda titreme iyice şiddetlenmişti. Sonunda bajinin aklı başına geldi ve herhangi bir doktoru çağırmaya koştu. Mikey ise cama vurup ağlıyordu. Gözleri önünde kriz geçiriyordu meleği. Canı yanıyordu.

Baji yanında bir doktor ve iki hemşireyle geri döndü. Hemen içeri girdiler ve sakinleştirici iğne yaptılar. İğneyi yaptıktan sonra kriz bitmişti fakat o an başka bir kriz peşinden geldi

Takemichi'nin kalbi durmuştu.

Camın önündeki Herkes bir bir telaşa kapılıp neler olacağını beklerken bu durum herkesin aklını durdurmuştu. Hemşirelerden biri hemen elektro şoku hazırladı ve doktorun eline verdi. Jeli sürerken diğer hemşire takemichinin göğsünü açıyordu. Doktor acele ederek elektro şoku takemichinin göğsüne tuttu

İşe yaramadı

Birkez daha denedi doktor

Yine olmadı

Bu sefer daha yüksek bir elektrikte denedi

Ama nafile

Doktor ise tekrar denedi emindi takemichi hayata dönecekti

Tekrar denedi

Ve o tiz ses ortadan kayboldu

İşe yaramıştı takemichi hayata dönmüştü. Kalbi atmaya devam ediyordu. Doktor ise rahat bir nefes verdi. Camın önündeki Herkes sevinçle bağırdılar. Takemichi kazanmıştı. Bunu demek için erken ama kazanmıştı. Bu iyiye işaretti. Bir mucize gibi bir şey olsada

.
.
.

3 gün sonra

Takemichi yoğun bakımdan çıkmış ve normal odaya alınmıştı. Uyanmıştı mikey ve diğerleri sürekli yanındaydı. Sıkılmaması için ellerinden gelen her şeyi yapıyorlardı. Takemichi ise her şeyi unutmuş gibi keyfi yerindeydi. Tüm arkadaşlarının bu zamanında yanında olması onu çok iyi hissettiriyordu.