Baekhyun, gece yarısı hem acıktığı hem de evdeki eksikleri almak için marketin yolunu tuttu, alışverişini tamamlayıp sarı klasik Camaro'suna giderken arabasının içinden inen yabancıyla göz göze geldiğinde elindeki ağır torbaları şaşkınlıkla yere düş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌟
Mayıs ayının sekizinci günüydü, hava güzel ama biraz da rüzgarlıydı. Baekhyun geceden beri uyuyamamıştı ve yatakta yatmaktan sıkılınca sabah alarmından önce kalkarak işe gitmek için hazırlanmaya başladı. Olabildiğince sağlıklı beslenmeye çalışıyor ve öğünlerini atlamamaya gayret ediyordu, işte kendine çok yüklenip güçsüz düşmemek için vitaminlerini de almaya dikkat ediyordu. Evden çıkmadan önce dişlerini fırçaladı, odasına gitti ve parfümünü sıkıp evden çıktı. İş yeri evine çok uzak olmasa da işe giderken yürümeyi sevmediği için taksiye binerek şirketin adresini söyledi şoföre, taksiye verdiği paralara acıyordu ama neyse ki bugün son taksiye binişiydi. Sabahları bir yere yetişmesi gerekiyorsa yürüyerek gitmek onu geç kalacakmış gibi hissettirip geriyordu.
Şirketin önünde indiğinde daha iş başı yapmasına yirmi üç dakika vardı, bu yüzden hemen şirketin yanındaki kahve dükkanından onu toparlaması için sert bir kahve aldı. Kahvesini içerken asansöre binip ofisin olduğu kata bastı. Ofise girdiğinde iş arkadaşlarına baş selamı verip masasının başına geçti, neyse ki bugün uğraşması gereken proje daha hafifti, kafası zaten dolu olduğu için kendini çok zorlamayarak çalışmaya başladı.
Bugün Baekhyun'un maaş günüydü. Normal şartlarda asla iş saatleri içinde fuzuli telefonuna bakmaz ve aylaklık etmezdi ama bugün sürekli maaşının yatıp yatmadığını kontrol etme ihtiyacı duyuyordu, maaşların genelde saat dörtte yatırıldığını bildiği halde hem de. Bugünkü heyecanı yüzünden az daha sunumunu unutacaktı, sabah bu yüzden ekstra giyimine ve kendine özen göstermişti. Patronunun sekreteri onu alıp toplantı odasına geçtiklerinde istemsiz bir şekilde her şeyi kenara bıraktı ve çizimini sunmaya başladı. Sunarken çok heyecanlansa da kendini bu konuda yönetmeyi artık iyi biliyordu, bu yüzden de dışarıdan bakanlar onun bu profesyonelliğine hayran kalıyorlardı, tabii ki çizimleri de bunda oldukça etkiliydi, olağan üstü ve dahice çizilmiş, planlanmış projelerdi.
Sunumu gayet güzel gitmişti ve diğer şirket de oldukça beğenmişti, iş birliği yaptıkları şirket Baekhyun'un hayranı olduğu mimarın şirketiydi fakat maalesef o bugünkü toplantıya katılamamıştı. Bu şirket çok nadir dışarıdan proje alırdı ve bu Baekhyun'dan aldıkları ikinci büyük projeydi. Baekhyun kendinden emin bir şekilde konuşmasını bitirdiğinde birkaç fikir ve söz söylendikten sonra herkes vedalaşarak toplantı orasından çıktı. Sadece patron, patronun sekreteri, Baekhyun ve karşı şirketin ortağı kalmıştı.
"Tebrik ederim Baekhyun, bu projen de önceki projen gibi güçlü ve kusursuz," diyerek ilk önce Baekhyun'un elini sıktı. "Böyle parlak bir mimara sahip olduğunuz için okudukça şanslısınız Bay Kim." Sonra da patronun elini sıktı ve odadan baş selamı vererek ayrıldı.
Bay Kim gururlu bir ifadeyle Baekhyun'a döndü. "Aferin Baekhyun, mükemmel bir iş çıkardın. Beni hayal kırıklığına uğratmayacağını biliyordum, tebrik ederim." Baekhyun'un elini sıkarak sıcak bir gülümseme verdi. "Sayenizde buralara kadar geldim Bay Kim, iş görüşmesinde bendeki ışığı görmeseydiniz buralarda olamazdım." Baekhyun kendinden emin bir şekilde gülümsedi, kurduğu cümle mütevazilikten başka bir şey değildi çünkü işe alındığı zaman yeni mezun olmuş birine göre o çizimleri bu şirkette yıllardan beri çalışanlardan daha başarılı ve kendine hastı.
