2. Bölüm

677 36 25
                                    

Medya: Gece'nin mafya dövmesi (altında kelebekte var)

Kelebek şu şekilde:

Kelebek şu şekilde:

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Daha büyük)


N

asılsıniz okurlarımm

Valla ben modumdayım

Bu arada ben baya bir düşündüm 2. Bölümü nasıl başlasam diye ama pek bulamadım o yüzden başlangıç kötü olabilir.

Neyse bacılar gacılar yeni bölüm sizlerle

———————————————————————————————————————
Tamam olabilir bu mümkün birşey.

Gece farkındaysan onlar senin gerçekten gerçek ailense, senin 2 yerde de ortağın. Hayır onu geçtim sen toplantıya veya başka birşeye giderken nasıl gideceksin ultra zekalı.

Bende diyorum ki benimki nerde kalmış. Neyse gerçekten ben nasıl toplantılara gidicem. Neyse ben bulurum bir şeyler.

Beni düşüncelerimden bölen hemşirenin bana seslenmesi oldu " Gece hanim kan alma işlemleri bitti. Yerinize geçebilirsiniz. Ha bide teşekkürler " dedi. Bende" Ne demek sizinde işleriniz var sırf o istemiyo diye bekleyemeyiz." Diyip yerime oturdum. Telefondan baktığıma göre şuan gelenler Semra, Serkan ve Poyraz idi.

1 veya 2 dakika sonra doktor bey geldi. "Kanlar alındığına göre DNA testi yapılabilir. Ben kanları verdim geriye sadece bekleyip sonucu görmek kalıyor. 2 saate anca çıkar sonuçlar." Dedi.

Doktor bunu söyledikten hemen sonra sözde anne olacak kişi direk benle karışan kızla sarılıp konusmaya başladı. Onlari umursamayıp telefonumu çantamdan çıkarıp, Yiğit'e uçuruma gelmesini söyleyip çantama koydum. Ayağa kalktığımda gözler bana döndüğünde açıklama yapmam gerekiyormuş gibi hissettim bunun üzerine konuşmak için ağzımı araladım

"Benim acil bir işim çıktı. O yüzden gitmem gerek. Sonuçlar açıklanacağı eğer yoksam bana haber verirseniz sevinirim." Sonrasında direk kapıya yöneldim. Telefonumu tekrar çantamdan çıkardım.

Sol kolum olan Ozan'ı aradım. "Alo Ozan Yılmaz Özel Hastanesine motorumu gönder." Dedim ve kapattım. Hızlı adımlarla merdivenlerden indim ve hastaneden çıktım. 5 dakika sonra motorum gelmişti.

Motoruma atlayıp o uçuruma doğru sürdüm. Uçuruma vardığımda Yiğit herzaman ki yere oturup bekliyordu. Yanına gidip oturdum ve sarıldım oda karşılık verdi. "Noldu yıldızım bu kadar durgunsun. Birşey mi oldu" dedi bu dediklerine kıkırdayıp cevap verdim. "Yani dene bilir ama denilmeyede bilir." "Çatlatmada söylesene yıldızım" dedi bende biraz susup cevap verdim. "Çektiğim acılar yalanmış" dedim tekrar biraz susup devam ettim. " 17 boşunaymış; Hepsi yalanmış." Dedim. Gözümden bir yaş düştü umursamadım birtek onların yanında ağlarım zaten.

Gerçek Ailem | MafyaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin