Μονομαχία

Γράμμα

"Θεοφανώ μου,

Δε ξέρεις πόσο λαχταρώ να σε δω το βράδυ.Ως λίγα λεπτά πιο πριν αισθανομουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο,για πρώτη φορά χαμογέλασα.Φαινεται η μοίρα μας όμως
είναι πιο σκληρή και δεν πιστεύει στον έρωτα,δε θέλει γέλιο μόνο αίμα και θάνατο.

Ο Μάρκος τα ξέρει όλα και με προκάλεσε σε μονομαχία.Πιστεψε με,πως δε θέλω να γίνει έτσι μα φρόντισε να μη μου αφήσει επιλογή,με κρατά με τη ζωή του Μπακού και δε θα άφηνα τον καλύτερο μου φίλο να πληρώσει.Το κρίμα είναι δικό μου και δε μετάνιωνω στιγμή που τόλμησα να σε αγαπήσω.Λυπαμαι μονάχα που η αγάπη αυτή πρέπει να βαφτεί στο αίμα.

Ξέρω πως μπορώ να τον κερδίσω και το έπαθλο αξίζει γιατί έβαλε εσένα και την ελευθερία σου,που ανάθεμα τους όρκους που έχω δώσει την βάζω πάνω από όλα μαζί με την ευτυχία σου,που θα ήθελα να είναι στο πλάι μου.Θα πάω με σκοπό να τον μερεψω μα αν δεν το καταφέρω θα χτυπηθώ μαζί του.Περιμενε με να περάσω νικητής στην άτιμη μάχη που μου επιβάλει.Τωρα εάν ο διάολος φθονεί τόσο τη χαρά μου και πέσω εγώ στο χώμα αντί για τον Μάρκο να ξέρεις πως η τελευταία σκέψη μου ήταν μαζί σου όπως και ο τελευταίος χτύπος της καρδιάς μου,που χάρης εσένα θυμήθηκε πως είναι να χτυπά ξανά σαν τρελή από έρωτα.

Σ'αγάπησα πολύ,πιο πολύ από ότι πρόλαβα να σου δείξω και θα σ'αγαπώ ακόμα και όταν πια την ψυχή μου θα την κρατά ο Άδης και η καρδιά μου θα είναι κομμένη στα δυο.

Προσευχήσου σε όποια δύναμη μπορείς να γυρίσω,εάν όχι κλάψε με μα σε ξορκίζω ζήσε,ζήσε στη θέση μου μακριά από εκείνον και όλους

Σ'αγαπώ,

Αντρέι