Barmen || Bachisagi

-2-

Barmenin yanından ayrıldığı gibi odasına gitmişti Bachira. Ne tam ayıktı ne de sarhoştu. Bir an önce yatıp uyumak istiyordu sadece. Ama Rin gece ona sarılarak uyumasını istediği için Rin'i beklemeyi tercih etti.

Yaklaşık 2 saat sonra odaya Rin gelmişti ancak Bachira çoktan yataklarında uyuya kalmıştı.

Fırsattan istifade yanına oturdu. Gözünün önüne gelen saç tutamlarını çekti ve yüzünü inceledi. Daha net görebilmek için yaklaştı.

Ağız kokusundan içtiği belliydi. Yinede rahatsız etmemişti bu koku Rin'i. Uyanacak gibi gözükmüyordu.

Saçlarına bakıldığında dıştan görünen kısım bir topraktan farksız olsada içine girildiğinde bir güneş ortaya çıkıyordu adeta.

Yüzü pürüzsüzdü. Sadece suratından bile ne kadar nazik ve iyi niyetli biri olduğu anlaşılıyordu. Uzaklaştı Bachira'dan. Biraz da öyle bakmak istedi.

O tatlı uyuyuşundan çocuksu biri olduğu çok belliydi.

Fiziği çok güzeldi. Hafif açılmış tişörtünden karnını elledi Rin. Bunu yapması ne kadar doğru bilmiyordu ancak umurunda da değildi.

"Fazla mükemmelsin."

Ellerini karnından yukarıya doğru çıkardı. Kendine engel olamıyordu. Daha fazla dokunmak istiyordu.

"Seni seçmemin tek nedeni rol yapman değildi Bachira. O bir bahaneydi."

Elini tişörtünün içinden çekti ve yanına yattı. Kendini Bachira'nın hizasına getirdi ve yanağına elini koyup okşamaya başladı. Bachira homurdanmıştı uykusunda. Rin kıkırdadı.

"Seni seçmemin asıl nedeni..."

Elini yüzünden çekti ve Bachira'nın beline koydu. Yüzüne yaklaştı ve yutkundu hafifçe.

"seni istiyor olmam."

---

Bachira kalktığında yanında kimseyi göremedi. Kötü hissetmişti azda olsa. "Rin gece hiç gelmedi mi acaba?"

Çok düşünmeden yataktan kalktı ve topladı. Kendini kötü hissettiği için duşa girdi. Çok geçmeden çıkıp giyindiğinde Rin'i aramaya koyuldu. Çünkü başka tanıdığı yoktu.

Koridordan geçerken bir ses duydu. Adı söylenmişti ve oldukça tanıdık gelmişti bu. "Kim ki bu?" Üşengeç bir sesti.

Sesin sahibini görmek için arkasını döndüğünde beyaz saçlı bir adamla karşılaştı. "Hey Bachira! Naber?"

Küçük bir el çakışmasından sonra konuştu. "Oha Nagicchi! Napıyorsun burada!"

Nagi, Bachira'nın çocukluk arkadaşıydı. Ve işe başladığından dolayı yolları ayrılmıştı. Böyle bir yerde karşılaşmayı beklemiyordu.

"Asıl sana sormalı."

Olanları özet geçmişti Bachira. Nagi'de anlayışla karşılamıştı arkadaşını. Her zaman arkasında dururdu nede olsa.

Biraz sohbet etmiş ve beraber kahvaltı etmeye karar vermişlerdi. Kendi aralarında gülüşüp eğleniyorlardı.

"Akşama bara gidelim mi?" Nagi gelen soruyla şaşırmış ve daha sonrasında kafasını olumsuz anlamda sallamıştı.

"Olmaz gelemem." Bachira dudaklarını büzmüş mutsuz mutsuz bakıyordu Nagi'ye.

"Neden ya? Oradaki barmeni tekrar görmek istiyorum. Çok çekiciydi." Göz devirdi arkadaşı.

"Sen git barmenle flörtleş. Benim güzeller güzeli bi' sevgilim var."

Bachira'nın gözleri şokla açılmış ve Nagi'nin yakasından tutup merakla gözlerine bakmıştı. "Kim o? Kim o?"

Nagi hafifçe sırıtarak telefonundan sevgilisinin fotoğrafını açtı ve Bachira'ya uzattı. "Bak bu."

"Lan orospu çocuğu." Bachira yumruğunu sıkmış ve sözde sinirli ifadesiyle ekrana bakıyordu. "Manita yap bize söyleme zaten."

Nagi neden böyle bir tepki verdiğini anlayamamıştı ancak komikti. Kıkırdadı ve fotoğrafla konuşmaya çalışan şizofren arkadaşına sordu.

"Tanıdığın falan mı sövüyorsun 2 saattir." Elinden alınan telefonla arkadaşına baktı. Alnını ovduktan sonra konuştu.

"Bizim Reo bu ya. Yavşak şerefsiz. Ağlıyor birde sevgilim yok diye. Neler çektim ben. Puşt herif."

Kıkırdayıp tekrardan yemeğe döndü ikili. Nagi sürekli olarak Reo'ya olan aşkından bahsediyordu. Bachira kusacaktı artık. Ne kadar mıçmıç bi' çift.

Onlar konuşurken Rin yanlarına gelmişti. Ancak gözlerinden alevler fışkırıyor gibiydi. Yinede sahte bir gülümseme takınmıştı.

"Selamlar." Nagi anlamsız anlamsız bakarken Rin Bachira'nın koluna girmişti ve Bachira'yı sorguluyordu.

Anaa bu Bachira'nın sahte manit değil mi lan?

Nagi neden bu kadar ciddiye aldığını anlayamamıştı bu adamın. Gözü pek tutmamıştı.

"Bachira akşam seninle geleceğim. Oda numaram 3** gelirsin." diyerekten el sallayıp uzaklaşmıştı.

"Kim o?" Rin istemsizce Bachira'nın kolunu sıkmıştı. Bachira'da kolunu çekmeye çalıştı. "Çocukluk arkadaşım kimse değil." Rin kolundaki baskıyı arttırdı.

Rin belinden tutarak kendine yaklaştırdı ve sessizce konuştu. "Neden benden başkalarıyla gülüşüyorsun? Dediklerime uy demedim mi sana?"

Canı acıdığı için gözü dolmuştu hafiften Bachira'nın. "Ama böyle bir şey sö-"

"Efendim kolunu fazla sıkıyorsunuz." Konuşurken geçen gece ki barmen gelmişti yanlarına. Rin'i ittirmiş ve arkasına almıştı Bachira'yı.

Bachira önce kızardı ve sonra gülümsedi. Nedense bu barmen çok hoşuna gitmişti. Sırtını inceledi bir süre. Rin'le ne konuştuklarını umursamadı.

"Hey, Bachira'ydı sanırım?"

Ona gülümseyerek el sallıyordu barmen. Rin gitmişti. Kalbi oldukça hızlı atmaya başlamıştı. Eli ayağına dolanmış ve ne diyeceğini bilmiyordu. Normal bir tanışmaydı oysa.

"E-evet Bachira. Sizin isminiz neydi?"

Karşısında ki mavi saçlı tekrardan gülümsedi ve elini Bachira'nın kafasına koydu. "Eğer akşam gelirsen söylerim."

Yüzünü ilk defa bu kadar yakından görmüştü Bachira. Okyanus rengindeki mavi gözlerinde kaybolabilirdi her an.

Kendine geldiğinde kafasına koyulan elin üzerine kendi elini koydu ve gülümseyerek cevap verdi.

"Tabii ki geleceğim."

Daha sonra çocuk elini çekti ve arkasına dönerek el salladı Bachira'ya. "Bekliyorum seni, Bachira."

"Bende bekliyorum seni, isimsiz barmen." Gülümseyerek el salladı tekrardan.

Onları arka masadan izleyen Sae ise olanlara anlam verememişti.

-----------

Uzun zaman sonra yb geldi valla

Umarim guzel olmustur yazmayi unutmusum