Barmen || Bachisagi

-8-

Bu bolum en uzun yazdigim ve kendimce en guzel yazdigim bolum

Oy atip bol bol yorum gelirse sevinirim

Bu arada bu sarkiyi dinledigimde bolume cok uydugunu dusundum o yuzden medyayada ekledim dinlerken okursaniz super olur

İyi okumalarrr

----------

"Bu arada senin bu parayı bu kadar istiyor olmanın nedeni ne?"

Üzerindeki terden dolayı ıslanmış tişörtünü çıkartırken konuştu Rin. Cevap gelmeyince Bachira'ya baktı ve yatakta bacaklarını kendine çekmiş depresyonik bir pozisyonda oturduğunu gördü. Bir şey olup olmadığı konusunda meraklanmıştı.

Çıkarttığı tişörtü nereye attığını görmek için etrafa bakınırken hafif uzağında duran tişörtle göz göze geldi ve 'daha sonra alırım' diyerek Bachira'nın yanına yürüdü.

Bachira'dan hala bi' tepki belirtisi alamadığında yanına oturdu ve eliyle gözünü kapayan sarı tutamları arkaya attı.

"Bachira, iyi misin? Hasta falan mı-"

Rin aniden eline sertçe vuran elle geriye çekilmişti. Ne olduğuna anlam veremezken Bachira titrek sesiyle isyan edercesine konuştu.

"Çek elini benden Rin, kendimi bok gibi hissediyorum."

Rin işittiği cümlenin ağırlıyla yataktan kalkma gereksinimi duydu. Sanırım bana gerçekten kırgın.

Ama kızgın olsa bile, bir çöpe duyduğu tiksinimi duyacak kadar nefreti hak ediyor muyum ki?

"Bachira, ben özür dilerim. Ama sinirlerime hakim olamıyorum gerçekten. Sana bile isteye asla zarar vermem. Sana zarar vereni yaşatmam bile. Eğer sana zarar veren bensem söyle, sözümün arkasında duramayacak kadar gurursuz biri değilim çünkü."

Bachira duyduğu sözlerle içinin burkulduğunu hissediyordu. Rin'e kötü davranmayı istemiyordu, onunda kötü biri olmadığını biliyordu. Ama bi' gerçek vardı ki Rin'i kötü yapanda kendisiydi.

Rin'e en başından söz vermişti ve şimdi başka birine aşık olarak çoktan sözünden dönmüştü bile.

Üzgünüm Rin, ben gurursuz biriyim, senin aksine.

Rin daha fazla cevap gelmeyince kıyafetinin olduğu tarafa gitti ve eğilerek yerden aldı. Çamaşır odasına gitmek için kapıya doğru adımladı. Cevap alamayacağını bilse bile sordu bi' umutla.

"Kirlin var mı?"

Biraz durdu. Cevap gelmediğinde önüne döndü. Tam gidecekken duyduğu sesle duraksadı.

"Var, var ama atacak gururum yok."

Rin o anda fark etti. Aslında bu konunun çamaşırla hiçbir alakası yoktu.

Birazda öyle kaldı. Kapıya bakarken düşünüyordu kendi kendine. Söylesem mi, söylemesem mi?

En sonunda güvenini topladı, ve Bachira'ya doğru dönerek dudaklarından kelimelerin dökülmesine izin verdi.

"Yarın için kıyafetlerini hazırla, benim giyeceklerimide ayarla. Sen nasıl uygun görürsen, sen nasıl beni bir çöp seviyesinin üstünde tutacaksan öyle ayarla. Beni istemediğini zaten biliyorum ama eğer, eğer paramı istiyorsan en azından bunu yap."

Başka bir şeyler söyleyecek gibiydi. Defalarca ağzını açtı, ve sonrada kapadı. Yinede kendini ifade edebilmek için uygun kelimeleri bulamadı. Duygularını ifade edebilmek için uygun bir kelime yoktu. Çünkü duyguları bir ifadeye sıkıştırılamayacak kadar yoğundu. Gerçi, bunu bile anlatamıyordu Rin.