Metanoia

ikinci durak

Ölümü bir kere yaşamış olan korkar mı ölümden?

Bir kaç saat geçtikten sonra acıkmış ve yorulmuştum ama elimdeki altı kardeşler bilekliği yanmaya başlayınca içimde korku ışıkları da yandı çok geçmeden bileklikten Acar'nın sesi yayıldı.
Acar"arkadaşlar bencok acıktım ve yoruldum biraz mola versek mola verirken bir şeyler atıştırssk olmaz mı?" dedi

Ben "Acar zihnimi okudun şu an bencede çok haklısın." dedim
Ama bileklikten bu sefer Arda'nın sesi yayıldı
Arda"Olmaz Acar şu an büyük bir gorevdeyiz mola da veremeyiz yemekte yiyemeyiz."dedi gıcık adam bu kadar katı olmak zorunda mı?
Arda'nın ardından Bilginin sesi yankılandı bileklikten
Bilgin" Arda biraz rahat ol bence Acar haklı açlıktan olmememiz gerekiyor biz olursek bu çok önemli görevi yapacak kimse olmayacak."dedi

Ahsen"açlıktan kim ölmüş süt çocuğu?" Demesi moralimi bozdu herkes haklı gibi ama aynı zamanda herkes haksız gibi
Ahsen den sonra Beldanın sesi yankılandı bileklikten.
Belda" bence bunu kahramanımız Beldaya sormalıyız Belda ne düşünüyorsun?" Bana söz hakkı verilmesi heyecanlandırmıştı.
O yüzden bilekliğe eğilerek konuştum.
" Bence biraz bir şeyler stistirmalıyız en son ne zaman yemek yediğimizi bile hatırlamıyorum merkez de dükkanlar görmüştüm Ahsen merkez temiz mi orda toplanıp bir dükkanda bir şeyler  atıştıralım."dedim
Ahsen"merkez temiz bu aptal insanlar uyur gezer gibi dolaşıyor adam oldursek bile ruhları duymaz."dedi
Ben"pekala herkes merkezde Ahseni bıraktığımız yerde toplantısın." dedim.

Yarım saat sonra merkezde toplanmış  ikişerli gruplar halinde dağılmış yemek yemek için dükkanları geziyorduk. Acar Beldaylaydı Bilgin Ahsenleydi bana da Arda kalmıştı.simdi Arda ile sokak sokak gezerek iyi bir dükkan bulmuştuk ben masamızda otururken Arda siparişleri veriyordu siparişleri verdi yanıma oturdu
Arda"hadi yine iyisin bedava yemek ismarlıyorum sana."dedi
Göz devirerek"  bizim dünyamıza gel bende sana  yemek ismarlarım borcum olsun." dedim bunu dememle yüzü ışıldası ve
"Söz mü lan"dedi birden cocuklaşması karısında dönüp kalsam da

"Söz lan kahraman sözü." demeyi başardım o sırada yemeklerimiz gelmişti gözlerim fal taşı gibi. açılmıştı

Ben"buu neeArda?" dedim hafif kızgın bir sesle
Arda gülerek "yemek"dedi

" "Bu yemek değil bu shtopot Arda"

"Begenmedin mi  diğerleri daha kötüydü en iyisi bu olduğu için bunu seçtim.

" Yok sorun değil nimet ayırt edilmez yiyeceğiz mecbur." dedim
Arda gülerek "neyse ben sözümü aldım ya gerisi sıkıntı değil."dedi
Kızarak "senin için tabi sıkıntı olmaz ben ismarlayacağım ben."dedim hafif yüksek sesle o da saçımı karıştırarak
"Tamam kızma küçük fırtına karanlıklar şehrine dönünce bütün bu macera bitince orda sana daha iyi bir yemek ismarlarım."dedi
Bende gülerek"söz mü"dedim
O da kıkırdayarak "söz prens sözü."dedi.
Burnumu kaldırarak  "pekala affedildiniz."dedim.
Konusmamız bittikten sonra ahtoptu yedik ve kalktık pek begenmesem de ben sözümü almıştım o yüzden sıkıntı yoktu.

Merkezde diğerleri ile buluştuk herkes karnını doyurmus dilenmiş ve daha dinçti
Sonra gorevimize ikişerli gruplar halinde devam etmeye karar verdik ben herkes yine aynı kişiler ile dağıldı. Şimdi ardayla yan yana geziyorduk ara sokaklarda biraz gittikten sonra  ara sokak bizi ışıklar şehrinin parkına çıkardı gördüğümüz şeyle dönüp kalmıştım parkta bir kız cağız parkın ağacına kendini aşmaya calisiyordu Arda'nın elini tutarak sürüklemeye başladım.ve
"Hadi koş yardım edelim."dedim
Orta da sanki hiç ciddi bir durum yokmuş gibibana
"Ne yani kızın kendini asmasına yardım mı edeceğiz.
"Hayır  tabiki onu kurtaracağız ben kahraman değil miyim kurtaracagım onu?"
Arda dediklerim onu tatmin etmiş olmalı ki şimdi hızlı adımlarla kıza doğru yürüyorduk"kızın yanina geldiğimiz anda kızın elinden ipi alıp çektim.
Kız"ne yapıyorsunuz verin ipimi"dedi.
Ben"ne yapıyorsun burada böyle "dedim.
Kız"kendimi aşmaya öldürmeye karar verdim.'dedi
Ben"bizde seni kurtarmaya geldik dimi Arda."dedim
Arda kıza bakarak
"Evet abisi seni kurtarmaya geldik"
Kız "gidin başımdan benim kurtarıcım o ip"dedi  kızın sözlerine üzülüp.
"Korkmuyor musun peki"dedim

Kız gülerek"Ölümü bir kere yaşamış olan korkar mı ölümden."dedi evet haklıydı ölümü bir kez yaşamış olan daha önce ruhuyla kalbiyle parçalara ayrılmış olankorkar mı ölümden.

Ben "hissetmeyen ne bilsin ki gelecekte onu bekleyen güzel likleri."dedim

Kız "ölümü yaşamamış olan ne rahat konuşur öyle karşıdan."dedi
Ben"gözlemleyen diyor ki karşıdaki sadece acı çekmeyi seviyor  kendini cezalandırıyor çünkü acı hissetmek hiç bir şey hissetmekten iyidir"
Kolumu açarak kolumun üst tarafındaki küçük jilet izlerini gösterdim.ve
Ben kkiz bana tuhaf tuhaf baksada sonunda ikna olmuş olmalı ki  bir şey demedi elimi uzatarak kızı kaldırıldım  Ardayla Birlikte kızı evine kadar götürdük.
Yolumuza devam ederken Arda bana
"Niye yaptın?"dedi
Şaşırarak"neyi"dedim.
Arda"kolunu niye hiletledin?"
Ben" bazen dünyaya karşı sinirini kendinle gösterirsin."dedim
Arda dudaklarını büzerek "anladım dedi ve sırtımı sıvazladı.