Betaယောင်ဆောင်သောမြို့အုပ်ကတော်
Part 33
------------
"အိမ်တော်ထိန်းကြီး..."
မြို့အုပ်၀မ်ရဲ့ ခေါ်သံကြောင့် အနားသွားလိုက်တယ် မြို့အုပ်၀မ်က
အပြင်ထွက်လာတာ အပေါ်အကျီတောင်မပါဘူး အောက်ကဘောင်းဘီတစ်ထည်ထဲနဲ့ လှေကားမှာရပ်နေသည်။
"ပြောပါ မြို့အုပ်မင်း"
"ဒီနေ့ကနေစလို့ ၄ ရက်လောက် အစေခံတွေအကုန်လုံးကိုခွင့်ပေးထား ဘယ်သူ့မှ
မလာစေနဲ့"
"ဘာဖြစ်လို့လဲ မြို့အုပ်မင်း"
"ကျွန်တော် rut ဖြစ်နေတယ် အသိစိတ်ကပ်ချိန်မို့လို့လာပြောတာ"
"ဟုတ်ကဲ့"
"အိမ်တော်ထိန်းကြီးက မနက်စာ နေ့လည်စာ ညနေစာ တွေကို
လာချက်ပေးထား ကျွန်တော့်အခန်းရှေ့မှာလာချပေးထားချည်"
"ဟုတ်ကဲ့ အကိုက်အခဲပျောက်ဆေးရောယူဦးမလား"
"အင်း သောက်ဆေးရောလိမ်းဆေးရောအကုန်ပေး"
"သောက်ဆေးက တစ်ကဒ်ဆိုရင်လောက်မယ်မှတ်လား"
"တစ်ဘူးလုံးပေး"
"ဟုတ်ကဲ့"
မြို့အုပ်၀မ်ကိုခပ်မြန်မြန်ယူပေးလိုက်ကာ မြို့အုပ်၀မ်ကလည်း
မီးဖိုချောင်ကနေ ထမင်းနဲ့ဟင်းတွေကိုယ်တိုင်ယူလို့ အပေါ်တက်
သွားလေပြီ ။
မွေ့ယာကြီးကြီးပေါ်မှာ ဖြူဖွေးဖွေးကောင်လေးတစ်ယောက်က
အိပ်စက်နေတယ် ဆုတ်ချေထားသောကြောင့် မွေ့ယာတွေမှာတွန့်
ကြေကုန်နေပြီ တစ်ခန်းလုံးလည်း သူတို့နှစ်ယောက်အနံ့တွေ
ရောထွေးလို့နေတယ်။
"အချစ်...အချစ်ရေ..."
"အင်း....ဟင်"
"ထမင်းစားရအောင်ထ"
"တစ်ကိုယ်လုံးနာတယ် ကျန့်ကျန့် မထနိုင်ဘူး"
ခပ်တိုးတိုးလေသံလေးနဲ့ပြန်ဖြေနေတဲ့သူ့ကြောင့် မြို့အုပ်၀မ်မှာသက်ပြင်းချလိုက်သည် ပထမဆုံးမှာပဲ သူ့rutနဲ့သွား
တိုးနေတာကြောင့် ရှောင်ကျန့်မခံနိုင် ။
"အချစ်...ကိုယ့်ကိုအမှတ်အသားလုပ်လိုက်ပါ အဲ့တာဆို ကိုယ်
rutဖြစ်တာနည်းနည်းသက်သာမယ်ထင်တယ်"
YOU ARE READING
Beta ယောင်ဆောင်သောမြို့အုပ်ကတော် ( Complete)
Fanfictionမြို့အုပ် ficကိုမှ AOB typeလေးရေးကြည့်ထားတာပါ အားပေးကြပါဦးနော်
