ඒ එක්කම ඒ කෙල්ල මට කින්ඩියට හිනාවෙවි ළගට ඇවිත් මගේ කොලර් එකෙන් අල්ලගත්තෙ මට හිතාගන්නවත් වෙලාවක් නොතියා...
"උබ දැනගනිම් ..මම වික්ටර් නෙවෙයි ...මන් ඊටවඩා හාත්පසින් වෙනස් එකෙක්...හොදට මතක් කරගනිම්...උබ හොදට මාව දන්නවා ,මන් ..මාත් උබ ගැන ඕනවට වඩා දන්නවා...ඒ මොන දේ උනත් ඉක්මනට මාව මතක් කරගනින්..නැත්නම් මන් මතක් කරන්න ගියොත් ගොඩක් රිදෙයි.."
ඒක හරි...මට් ලොකූ මතකයක් තියෙනව ඒත් මොකක්ද කියන්න මටවත් හිතාගන්න බැහැ...එහෙම හිත හිත හිටිය මන් පියවි සිහියට ආවේ ...එකපාරට වික්ටර්ගේ ඔෆිස් එකේ දොරට කව්දෝ ගහගෙන ගහගෙන ගියපු නිසා...මෙච්චර වෙලාවක් මගේ කොලර් එකෙන් අල්ලන් හිටිය ඒ කෙල්ල එකපාරට මාව පුටුවට තල්ලු කරලා දැම්ම වේගෙට මන් පුටුව උඩ පතබෑවුණා...මොනා උනත් ආත්ම ගරුත්වය රැකගන්න ඕන නිසා වැටුණ ගමන් කකුලක් උඩ කකුලක් දාගත්ත මන් හැරුනෙත් දොර පැත්තට...අර කෙල්ල දොර ඇරිය ගමන් ඒකිවත් තල්ලු කරන් විරාට් දුවගෙන ආවේ මගේ ඉස්සරහට .....
"දේශි මැඩම්...මොකද උනේ..කරදරයක් නැනේ..."
ගොඩක්ම කලබල උන කටහඩකින් එහෙම අහපු විරාට් ඊටපස්සේ හැරුණේ අර කෙල්ල දිහාවට...
ඊටපස්සෙ මගෙ දිහා ප්රශ්නාර්ථෙකින් වගේ බලන් හිටිය විරාට් එක්ක මන් කතා කරේ විරාට් ඉන්නෙ හොදටම කලබල වෙලා කියල දැනුන නිසයි...
"විරාට්...ඩෝන්ට් වොරි...අහ්...ප්ලීස් කූල් ඩව්න්.."
"ඒත් මෑම් මට ..."
"ශ්ශ්ශ්..ශ්ශ්..ඕකේ හැමදේම හරි...මන් යනගමන් කියන්නම්..දැන් යන් විරාට්...
එහෙම කියපු මන් පුටුවෙන් නැගිටිනකොටම අර කෙල්ල මගේ ඉස්සරහට පැනලා ආයමත් මගේ දිහා බලන්..
"ඉක්මනට ඉක්මනටම මාව මතක් කරගන්න"
ඉස්සෙල්ලට වඩා නිවුන කටහඩකින් එහෙම කිව්ව ඒ කෙල්ල මගේ ඉස්සරහින් අයින් උනේ ඔයාට දැන් යන්න පුළුවන් කියල කියන්න වගේ...
මාත් ඒ ඇසිල්ලෙන්ම එතනින් යන්න ගියේ තවත් වෙලා හිටියොත් මාව තවත් පැටලෙනව කියල හිතුණ නිසයි..ඒ යන්න ගිහිම් දොර අරින කොටම
![](https://img.wattpad.com/cover/359284300-288-k880644.jpg)