Jeon Jungkook, zombiler tarafından sıkıştırılmış bir hâlde ölmeyi beklerken, kurtarıcısının da zombi olacağını hiç tahmin etmiyordu....
Zombie/ Taekook
#1-zombie 120923
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hi Gays
Mv aşırı güzeldi
AŞIRI AŞIRI İYİYDİ
Ama izlerken resmen gözümün önü karardı
Öpüşecekler diye ödüm patladı resmen
Neyse bu mv de ki Taehyung bana aşırı Z-love Taehyung vibe veriyor
Çok aşık ve aşkı için her şeyi yapabilecek biri
*
Soğuk ,parmak uçlarına kadar değindiğinde Jungkook ellerini birbirine yaslamış ve dudaklarının arasından sıcak nefesini üflemişti. Taehyung ise onun büzülü dudaklarına bakıyor, bembeyaz kesilmiş yanaklarında gözlerini gezdiriyordu. Minik yıldızı üşümüş, ısınmak için kendine sığınıyordu. Yanına doğru adımladı. Daha sonra ellerini avuçlarının arasına alıp birbirine sürttü. Jungkook ise şaşkınlıkla araladığı dudaklarıyla ölü bedene bakıyor, dudaklarının baskısını parmak uçlarında hissediyordu. Taehyung naifti. Yüreği öyle naifti ki çok güzel seviyordu kendisini. Çok hassas bir şeymiş gibi temas ettiriyor dudaklarını, sıcaklığıyla göğsünü sıkıştırıyordu. Issız ana yolda bile boğuk hissettiriyordu kendisine. Fazla derindi. Ve Taehyung aklını çok güzel karıştırıyordu.
"Taehyung" diye fısıldadı genç adam. Daha sonra ellerine doğru üfleyen büzülü dudaklarına baktı.
"Biraz daha dayan. Eğer bir benzin istasyonu bulursak, orada ısınabilirsin." dedi bakışlarını ellerinden kaldırıp, Jungkook'un harelerine çevirdiğinde. Jungkook ise anında kesiştiği buzul harelerle titredi. Yoğun bakışlarının altında tir tir titredi. Karnında yoğun bir kıpırdanma hissediyordu. Sanki kelebekleri havalanıyor, sıcak bir dalga bırakıyordu. O an üşüdüğünü unutmuştu. Tek düşündüğü Taehyung'un sıcak hisleriydi. Kendisini mahvediyordu. Farkında değildi ama Jungkook ona fazlasıyla alışıyordu. Eğer bir gün Taehyung'u kaybetme gibi bir durum yaşanırsa buna asla dayanamazdı. Taehyungsuz bir hayat düşünemiyordu. Bunu anladığında ise kendine oldukça kızdı zaten. Nasıl onu terk edebilirdi ki? Taehyung hayatına girmiş en iyi şeydi. Hissettiği hislerin kölesi olmuştu. Onsuz bir yola çıkmak, düşünmek bile istemiyordu. Şu an biraz daha Taehyung kendisini sevmeli, tatlı buzul hareleriyle yoğun bir şekilde bakmalıydı. O zaman dünya da olan bütün felaketleri unutabilirdi.
"Hızlı olmalıyız. Güneş doğmak üzere." dedi sımsıkı tuttuğu eliyle ilerlemeye başladığında. Jungkook ise ilk önce birleşik ellerine daha sonra önünden ilerleyen adama baktı. Çok tuhaf hissediyordu. Aynı zamanda huzurluydu. Ve kendisini kesinlikle anlamıyordu. Bomboş bir caddenin ortasında, yarı zombi bir adamın elini tutuyor, sonu ölüm olacağını bildiği halde adımlarını durdurmuyordu. Kafayı yemişti. Ama bu umrunda değildi. Ne zaman kendini sıksa içinde yeşerdiği o rahatsız edici hislere engel olamıyor, yine kendisini Taehyung'un kollarının arasında buluyordu. Tatlı bir zehir gibiydi sanki. Sonu ölüm olmasına rağmen sırf o tatlı hisler yüzünden bunu görmezden geliyor, bilerek kendini yokuş aşağıya itiyordu. Halinden memnundu. Sadece Taehyung'u yanında olsa yeterdi ona. Artık ölümü düşünmüyordu. Zaten böyle bir dünyada fazla yaşayamazdı. Özellikle de bomboş bir caddenin ortasındayken.
