YARIM

2-İlk İtiraf

Şarkı: Aqtaii - herkesim

Bazen insanlar ev değil, bazen insanlar o evi yıkıp dökenlerdir.

Yağmur ve rüzgar yalnızların dostu. Yokluğun içine düşmüş çıkamayan bir kadının hayatı. Özlenmeyen merak edilmeyen yok olmayı bekleyen...

Uzunca düşündüm intihar etmek istediğim zamanları, yok olmak istediğim zamanları, sevmediğim insanların sevmediğim sözlerine maruz kaldığım zamanları düşündüm. Düşünmekte boşluk, düşünmekte uçurum demektir.

Ben onun uçurumun da kalmıştım. Hissizligimle, sevgisizligimle, nefretim, öfkem, kinimle.

Aras KANDEMIR

Tertemiz ruhlu o güzel yurekli adam, benim gibi ruhu kirli kızı ne yapsın diye düşündüm öylece yatakta uzanırken. Çocukluğu elinden alınmış travmaları olan bi kızı kim ister.

Öylece tavana bakarken telefonum titredi. Derin bir nefes alıp yatakta dogruldum ve telefonu elime alıp kimin yazdığına baktım.
Şima yazmıştı.

"Açelya yarın ki partiye geliyorsun demi, tabikide geliyorsun! Bunu sana sormam bile hata yarın için sana elbiseni ben seçiyorum itiraz istemiyorum!"

Hemen cevap yazmaya başlamıştım.

"Ne partisi?"

Mesajı atar atmaz anında çevrimici oldu ve hemen yazmaya başladı.

"Senin haberin yok mu okulun düzenlediği parti."

"Hayır sen söylemesen haberim yoktu. Olmasına da gerek yokmuş zaten gelmiyorum."

"Saçmalama kızım tabiki de geleceksin. Ne yapacaksın evde boş boş gel biraz kafan dagilir hem, yarın size gelip elbiseni seçiyoruz ve geliyorsun."

Ne dersem kabul etmeyeceğini bildiğim için kabul etmekten başka hiç bir şansım yoktu.

"Tamam."

Yazıp gönderdikten sonra duşa girmek için banyoya yöneldim.

Aynada kendimi gördüm. Oldum olası aynalardan kaçmak istemişimdir. Vücudum da nefret ediyordum, vücudumda olan emarelerden, lekelerden her şeyden nefret ediyordum.

Kendimden bile.

Zaman değişiyor insan değişiyor ama zaman izleri alip götürmuyor. Bunun en büyük örneğini kendimde gördüm.