Sabah nasıl uyanıyorsunuz? Çoğunuz alarm ile değil mi?
Okula,işe,hastaneye gibi bir yerlere gitmek için,yetişmek için uyanıyorsunuz.Evet,yetişmek için uyanıyorsunuz.Belki istemiyorsunuz bile o yerlere gitmek,zorundasınız ama gitmekle yükümlüsünüz. İnsan yükümlü olduğu şeyleri, sonucunda bir bedel ödeyeceği şeyleri yerine getirir korkar çünkü.
Size desem ki,bana bir resim çiz ama çizmezsen hiçbir şey olmayacak son bir tarih de vermiyorum.Siz bana bu resmi eğer insanların isteklerini önemseyen birisiyseniz en geç 2 ay içinde verirsiniz diyelim fakat unutabilirsiniz insanız sonuçta değil mi? Unutursunuz dediğim şeyi sonucunda herhangi bir şey olmadığı,son bir tarihi olmadığı için.Ama eğer sonucuna bir şey koysaydım ödül,ceza illa ki yapardınız. İnsan beyini bu ödül,ceza olmadan çalışmıyor.
Demem o ki, siz o alarmda yetişmek için uyandınız sonra otobüse,metroya yetişmeye çalıştınız.Gün boyu bir şeyleri yetiştirmeye çalışacaksınız mesai saatiniz bitmeden işlerinizi,ders bitmeden tahtada yazılanları..
Peki gün içinde hiç kendinize yetişmeye de çalıştınız mı? Anda kalabildiniz mi mesela hislerinizi fark edebildiniz mi? Büyük ihtimal ile hayır.
Hatırlarsanız girişte hisleriniz ve seçimleriniz ile var olursunuz demiştim. Fakat siz bu hislere yetişemedikçe,başka şeylere yetişmeye daha da öncelik gösterdikçe hayat akıp gidecek ellerinizden,nasıl var olacaksınız? Olduğunuz anı yaşayın,hislerinizin farkında olun,yüzünüze çarpan rüzgarı hissedin tüm duyularınızla yoksa yaşadığınızı hissedemezsiniz.
Yaşadığınızı hissedin..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Monoton
General FictionHayat sahiden bu denli hızlı geçerken,biz aynı rutinlere takılıp kalmalı mıydık? Bu kendimize haksızlık olmaz mıydı? Bozulmuş bir kalabalığın içinde düşünmeden duramayan birisi. Hayata yetişmeye çalışan..
