"Yapma Alp yapma kendine zarar verme sana benden başka kimse zarar veremez."
.
.
.
Ben artık öyle başım ağrımaya başlamıştı ki kafamı vuracakken biri elini alnıma koydu Kayraydı.
Elini alnıma koyup kafamı duvara vurmami engelledi. Bi an kendimi onun koynunda farkettim. Beni kolumdan tutup bana sarıldı.
"Tamam geçti iyisin artık."
Dedi ama hiç bir etkisi yoktu benim üzerimde . Elini üzerimden çekmek istedim ama gücüm yoktu .
"Bırak beni Kayra ben sana da zarar vericem yoksa lütfen bırak beni"
"Ver bana zarar ver ama kendine zarar verme lütfen"
"Ya sanane hem sen beni önemsemiyorsun bile kendime zarar vermem senin işine gelmez mi?"
"Gelmez Alp gelmez hem kim demiş seni önemsemiyorum diye sadece sana belli etmemeye çalışıyorum önceden sana yaptığım her şey için affet beni lütfen"
Benim onu affetmemi mi istiyordu yoksa ben mi yanlış duyuyordum. Bu şaka falan olmalı değil mu?
Kafamı onun göğsünden kaldırıp yüzüne baktım.
"Gerçekten pişman mısın Kayra?"
Gözlerine baktığımda gözleri dolmuştu ağlayacak gibiydi ağlayan birini gördüğüm anda benim de gözlerim doluyor. Ellerimi yaş gelen gözlerine götürüp göz yaşlarını sildim elimle.
"Ağlama bak yoksa bende ağlarım. "
Hemen gözlerini sildi ve beni ayağa kaldırdı.
"Tamam ağlamıyorum ama sende benim anlasmami kabul edeceksin"
Anlamayan gözlerle ona bakarken bir anda elimi tuttu.
"Benim sevgilim olur musun Alp?"
Bilemedim ki şimdi. O böyle yapınca kafam daha çok karıştı ama sanırım biraz düşünmeye ihtiyacım vardı.
"Biraz düşünmeme izin verir misin şu an kafam çok dolu çünkü."
Kafasını salladı. Kendimi toparlayıp elimi yüzümü yıkadım. Onu arkamda bırakıp sınıfa doğru gittim. Subemin ne olduğunu bulmaya çalışırken Zeynebi gördüm.
"Zeynep benim subem hangisiydi unuttum da"
Zeynep kolumdan tutup beni 11/b ye götürdü. Aynı sınıftayız galiba.
"Ayni sınıftayız benimle oturmak ister misin?"
"Olur."
Dedim ve en arka sıraya geçtim burası tam uyumalıktı.
"Ben duvar kenarına gecsem sorun olur mu Zeynep ?"
"Yok yok istediğin gibi oturabilirsin."
Dediği anda çantamı sandalyenin üzerine bırakıp kantine inmeye gittim.
Kantine indiğimde 2 3 tane çocuk vardı bana garip garip bakiyorlardi.
"Abla bana bir tane sucuklu tost ve bir tane ayran verir misin?"
"Tabi kuzum hemen"
Paramı uzatacagim anda omzumda bir el hissettim bu el o bana garip bakan çocuğun eliydi.
"Sen okula yeni gelen çocuk musun? Hangi subedensin ve adın ne?"
"Size söylemek zorunda olduğumu zannetmiyorum."
"Vay vay vay birde cesur en sevdiğimiz
Sana bir şey diyeyim mi sen bizim kızlardan daha güzelsin amk ya."
Kafalarımı güzel bunların. Ben nasıl diğer kızlardan güzel olabilirim erkeğim lan ben.
"Siz kafayı mi yediniz erkeğim lan ben"
"Olsun biz erkek de sikiyoruz."
Bu dediği aşırı ağrıma gittiği için bir tane yumruk patlattım yanağına. O sırada da Kayra Kantine geldi.
"Alp ne yapıyorsun Kenan'a?"
Hemen yerde yatan arkadaşını görüp onu ayağa kaldırdı.
"Sen tanıyor musun bu orospuyu?
Ne orospusu lan. Benim gözlerim dolamaya baslamisti bile. Kayra ise benim yerime onun yanındaydı bir de sevgilisi olmamı istiyordu bok onun sevgilisi olurum bundan sonra.
"Tanıyorum ortaokuldan arkadaşım. Adı da Alp.
Ne yapiyor bu ya bir de beni ona tanıtıyor muydu gerçekten. Benim ellerim titremeye başlayınca krizin geleceğini anladım beni bu halde görmemelileri lazım bu yüzden yanlarından uzaklaştım.
"Alp dur nereye?"
Arkamdan koşup kolumu tuttu. Bense Hemen kolumu çektim çünkü ona ihtiyacım yoktu o gitsin anca kenanina yardım etsin gerizekali.
"Bırak kolumu ve beni RAHAT BIRAKIN ARTIK YA"
Diye bağırınca endişelendi. Neredeyse koridordaki herkes bize bakti. Ben hemen tuvalete koşup kapıyı kilitledim. Elimi yüzümü yıkadım kendimi sakinleştirmeye çalıştım ve basarili oldum.
Kapıyı açıp dışarı çıkacağım sırada kapida kayrayi gördüm.
"Daha iyi misin?"
Diye sorunca sadece
"İyiyim"
Demekle yetinebilmistim. Sınıfa gitmek istiyordum bu yüzden onu arkamda bırakıp sınıfa doğru yürüdüm.
Sınıfa geldiğimde sirama geçip biraz uyudum. Kalktığımda 2.dersin ortasındaydik o kadar uyumusmuydum ya saatte baktığımda saat 10:23 geçiyordu dersin dersin bitmesine 7 dk kalmıştı. Biraz daha uyumak istediğim için kafamı koyup biraz daha uyudum.
Bu sefer de okulun bitmesine yakın uyandım. Hiç ayarım yok muydu benim ya. Çantamı falan toplayıp hemen okuldan çıktım. Uyku sersemi olduğum için başım dönüyordu ama eve gidebilirim. Yani umarım.
Otobüs kartımı çıkartıp bastım. Ve oturacak bir yer aradım. En arkada oturacak bir yer bulup hemen oturdum.
Bugün bana ne olduysa bir ağırlık vardı üstümde gözlerim kapaniyordu.
Gozlerimi kapattığımda birisi kafanı alıp omzuna yasladi . O kadar yorgundum ki o kişinin kim olduğuna bakacak halim yoktu.
.
.
.
Aşklarım ben dayanamıyorum yeni bölüm atasım geliyor sürekli.
