"Hyunjin sıvıtma"
"İyi iyi tamam" dedi ve kıkırdadı.Elini alnıma koydu ve gözlerim yavaşça kapanmaya başladı.
_______________________________
Uyandığımda sabah olmuştu,herkes orta masada bir şey konuşuyordu.Hyunjin çok tedirgindi,elleri tir tir titriyor,stresten bacaklarını sallıyordu,vücudumu oturacak pozisyona getirdim.Uyandığımı görünce hızlıca yanıma geldi ve olduğum koltuğu mesafesinde çöküp
"FELİX,FELİX BANA BAK.BENİ HATIRLIYOR MUSUN?"
"Sakin ol Hyunjin evet hatırlıyorum"
"PEKİ BUGÜN YAŞANANLARI HATIRLIYOR MUSUN?"
"Evet iblisle savaşırken iblise dal fırlattım,belimi ve gövdemdeki morlukları iyileştirdin" Hyunjin rahatlamış bir şekilde iç çekti ve
"Tanrıya şükür" dedi ardından bana sarıldı.Diğerlerine baktığım sırada gözleri kurta benzeyen çocuk Bangchan'a bizi işaret etti ve Bangchan herkesi dışarı çıkarttı.Hyunjin bana çok uzun bir süre sarıldı,ayrılınca neler olduğunu anlamadığım için Hyunjin'e sorular sormaya başladım.
"Noluyor Hyunjin,neden bana öyle garip sorular sord-"
"Sakın ol açıklayacağım,ama önce kendine gelmelisin"
"Ben kendimdeyim,lütfen anlat"
"Emin misin?"
"Evet"
"Seni uyutma sebebimiz sana bir test yapmaktı,sen uyurken Seungmin bütün benimle alakalı anılarını ve önceden hatırladığın anıları sildi ve rüyanda görmeni sağladı.Eğer hatırlamasaydın bizden olmayacaktın,ama hatırladığın için-"
"SİZİN GİBİ BİRİMİ OLUYORUM" dedim yerimden sekerek,çok sevinmiştim fakat Hyunjin benim aksime.Çok üzülmüştü,neredeyse ağlayacaktı.
"Sorun ne?"
"Felix bu işte ölme ihtimalin var bunun dışında psikolojin bozulabilir,günlerce o iğrenç kokudan kusabilirsin ve en kötüsü kendini katil gibi hissedebilirsin"
"Sen nasıl alıştıysan bende öyle alışırım"
"Benim alışmam 10 senemi aldı,hem hala araştırıyorlar,çok kesin değil"
"Olsun ya sizin gibi biri olayım,ya da olmayayım.Ne farkeder ki? Her halükarda ben senin Felixin,sende benim Hyunjinim olarak kalacaksın.Beynim bu olanları ne kadar unutsada,kalbim asla unutmayacak,bundan emin ol"
":)"
":)"
______________________
Bu konuşmamızdan sonra Hyunjin elimden tutup yatak odasına ilerledi,hala uykum olduğunu anlamıştı.Yatak örtüsünü açtı ve bana uzanmam için işaret etti.Uzandım,ardından Hyunjin yanıma sokuldu ve bana küçük bir çocuk gibi sarılıp gözlerini kapattı.O sırada düz yatıyordum göz göze geleceğimiz şekilde pozisyonumu düzelttim ve saçlarıyla oynamaya başladım.Gözlerini açıp bana baktı,gülümsedim.O da bana gülümseyip
"Bu kadar güzel olmanın bir formülü varmı?"dedi.
"Sana sormak lazım" dediğimde güldü,bende güldüm.Hyunjin bir süre boyunca bana baktı,bu süre sonrasında yavaşça bana yaklaşmaya başladı.Kalbim neredeyse duracak dereceye gelmişti,Hyunjin yaklaştıkça nefeslerimizi hissetmeye başlamıştım.Çok yavaş yaklaşıyordu,nedenini tekte anlamıştım,benimde isteyip istemediğimi test ediyordu.Gözlerimi kapatıp yanına hafifçe yaklaşınca cevabını yanıtlamış oldum,bunun sonucunda daha hızlı yaklaşmaya başladı.Burunlarımız birbirimize değince en sonunda dudaklarımız birbiriyle buluştu.Öpüşmüyorduk sadece dudaklarımız birleşikti.Bir süre sonra Hyunjin dudaklarımı emmeye başlayınca istemsizce gülümsedim,o da gülümsedi,ardından elini yanağıma götürdü ve bunu yapmaya devam etti.Arkadan saçlarıyla oynamaya başladım,bunu yapmaya başlayınca bizi oturacak şekile getirdi,fakat dudaklarımı bırakmamıştı,aksine dudaklarıma daha çok sokuluyordu.Bir süre boyunca böyle kaldık.Ayrılınca yine gülümsedi,aynı şekilde bende.Gözlerini bana dikti ve
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Can you see me?||Hyunlix√
ActionSıradan bir hayatı olduğunu zanneden Felix,Sırlarla dolu Hyunjinle karşılaşınca tüm hayatı değişir Semejin Hyunlix
