Sabah alnımda sıcak bir hisle,dışarda uyandım.Hyunjin alnımdan öpmüştü.
"Kalkacak mısın minik bebekk" dedi,gülümsedim ve yanağına küçük bir öpücük vererek kalktım.
"Kahvaltıyı hazırladım,sen içeri gel benim bir şey daha halletmem gerek"
"Tamam nasıl istersen"dedim ve Hyunjin içeri doğru ilerledi,bende bir süre sonra kendime gelince içeri girdim ve banyoya girip elimi yüzümü yıkadım,ardından yemek odasına ilerledim.Gelince Hyunjin gülümsedi ve yanıma gelerek kolunu belime sardı kahvaltı masasına ilerledi.Masanın önüne geldiğimizde bu sefer arkama geldi,arkadan belim sarıldı ve
"Nasıl,güzelmi?"dedi,başımı hafif arkaya çevirerek
"Bu soruyu sorma bana,senin yaptığın bir şeyin güzel olmama ihtimali yok,yine mükemmel"dedim beni göz göze gelebileceğimiz pozisyona getirdi ve sandalyeyi çekti ve oturmam için işaret etti,oturdum ardından o da benim karşıma oturdu ve yemeye başladık.
"Felix"
"Evet?"
"Hayatını merak ediyorum,ailenle ilgili birşeyler sorabilir miyim?"
"İstediğini sorabilirsin,merak etme üzülmem"
"Kardeşin varmı?"
"Vardı"
"Noldu?"
"Eskiden trafik kazasında kaybettik"
"Anladım,peki sana neden şiddet
uyguluyorlar?" Demesiyle göz yaşlarımı dolmasınlar diye zor tuttum.
"Kardeşimle o gün arabayla geziyorduk. Bana parkta oynamak istediğini söyledi,bende kabul ettim ve parka gittim.O zamanlar,bu sefer ayrımcılık yapıyorlardı,kardeşimle pamuk şeker alırken o zamanlar konuştuğum çok sevdiğim bir arkadaşım vardı,o aradı.Açtım ama dikkatimin dağılacağından emin olduğum için kardeşimin elini tuttum,fakat elimi bıraktı ve.."deyip burnumu çektim ve
"Yola atladı,yetişmeye çalıştım olmadı.Babamlar o sırada parka doğru ilerliyorlardı ve babam kardeşimi ezdi"dedim.
"Özür dilerim Felix hatırlatmak istemezdim"deyip yanıma geldi ve bana sarıldı.Ağlamak istemiyordum,fakat kendimi ağlamamaya çalışırken ağzımdan garip bir ses çıktı,Hyunjin bunu farkedip
"Tutma içinde,ağla" dedi.Ben bu ortamı bozduğum için pişmanlık duyarken bana bunu demesi garip geldi,ellerimi boynuna sardım ve sadece sarıldım, ağlamadım.
"Ben bu ortamı bozduğum için pişmanlık duyuyorum senin dediğine bak"
"Asıl ben bozdum,seni ağlattım" dediğinde yüzüne baktım ve
"Öyle birşey yok,neyse umursama bunu ben iyiyim kahvaltımızı yapıp kitabımızı okumaya devam edelim" dedim ve gülümsedim,o da bana gülümsedi.
_____________________________
Güle güle yemeklerimizi yedikten sonra masayı topladık ve yine dışarı aynı ağacın altına geçtik ama bu sefer Hyunjin kitabı tam açtığı sırada geri kapattı ve
"Bence sohbet edelim,kitap kaçmıyor sonuçta ama biz kaçıyoruz' dedi ve güldü.
"Tamam edelim"
"Ama üzücü konulardan bahsetmeyelim"
"Peki,aaaa aklıma gelmişken diğer arkadaşların nerde?"
"Onlar Almanya'da,tatildeler"
"Anladım,sen niye gitmedin?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Can you see me?||Hyunlix√
AçãoSıradan bir hayatı olduğunu zanneden Felix,Sırlarla dolu Hyunjinle karşılaşınca tüm hayatı değişir Semejin Hyunlix
