Masallar Gerçek Midir?

♠Bölüm2

~~~Yazardan~~~~~~
Genc adam gene evinde yazıyordu çünkü başka hiç arkadaşı yoktu yazdıklarıda şuydu
"Her şeyi anlar belirler belkide hayatımız 1 saniyede değişiverir,kim bilir.Belki bi anda aşık olursun,belki bi anda nefret edersin belki bi anda çocuk olursun belki de bi anda yetişkin olursun.Hayatımızı anlar değiştirir demiştim belkide yıllar değiştirir.Belki yıllar sonra aşkını bulursun,belki ondan nefret etmen yıllarını alır.Bu yüzden belkileri pek sevdiğim söylenemez kesinliği yoktur,işimi şansa bırakmayı sevmem sonucunun kesin olması lazım ama hep belkilerle yaşarım farketmesem de,dün kumsalın gözünde belkide sapığın teki gibi gözükmüşümdür sürekli onu izlediğim için işte aşk sana bunları yaptırır belkilerle yaşatır,sevmediğini halde muhtaçsındır ona çaresiz sindir..."
Genç oğlan kitabının kapağını nazikçe kapatıp evinin alt katına mutfağa inmeye başladı annesi ve babası her zamanki gibi iştelerdi hizmetliler bahçedeydi galiba kendiside bilmiyordu ama evde kimsenin olmadığını tahmin edip mutfağa girdi ufak ufak atıştırıp yukarı çıktı üstünü giyinmeye başladı okul kıyafetleri kolej olduğu için sadece pantalonu zorunluydu üstüne istediğin tarzda giyiyordun,bnde üstüme klasik tişörtlerden yanı düz beyaz üstüne mürekkep damlaları gibi bir hava katan şekilli tişortü ve altına okul pantolonu çantasına yazdığı roman kitabını da çantasına koydu,çantasını sırtına takıp okulun yolunu tuttu...
~~~~~~~Buraktan~~~~~~
Okula gittim kapıdan girer girmez Çağlar yani Kumsalın arkadaşı kolunu omzuma attı,noluyoz ya ona anlamayan bakışlarla bakınca "korkma korkma seni yemiğcem'dedi sonra beni otoparka yöneltti Kumsallda dahil bütün gurubu oradaydı Çağlar beni kumsalın önüne itti kalbim sanırım çıktı okadar hızlı çarpıyoduki elim kalbimin olduğu yere gitti sonuçta Kumsalla ilk defa bu kadar yakın mesafedeydik nefesin sıkışmaya başladı göz kapakların kapanmaya başladı
~~~~~~~~Kumsaldan~~~~~~~~~~
Çocuk yere yığılıvermişti endişelendim sonuçta benim için buraya gelmişti yada getirilmişti bizim kızlarla ben aynı anda çığlık atmaya başladık sonra Çağlar yerde yığılan çocuğu ayağa kaldırmaya başladı "lara ambulansı ara" diye bağırdım şoktan çıkar çıkmaz Çağlar"saçmalama kumsal sadece bayıldı revire götürelim"dedi bnde umutsuzca kafamı salladım
Keremde çocuğun omzuna kolunu koydu onu sürüklemeye başladılar revire götürdüğümüzde doktor "ufak çaplı bir şok geçirmiş o yüzden bayılmış endişlenecek bir şey yok" dedi.İçim biraz olsun rahatladı zil çalınca herkez sınıfına gitti benim yüzümden olduğu için başında durmaya gönüllü oldum.
~~~~~~~~~~Buraktan~~~~~~~~~~~
Gözlerimi açtığımda revirde olduğumu anladım kafamı kaldırıp etrafa bakınıyodum ki Kumsalı gördüm ufak boylu bir çekmece vârdı kafasını oraya koymuş uyuya kalmıştı çok tatlı gözüküyordu istemesemde yüzümde bir tebessüm belli oldu sonra bayılmadan önce yaşananlar gelince aklıma , rezil olmuştum tek kelimeyle ,Kumsalın saçlarına dokundum uzanıp kalbim deli gibi atıyordu durduramıyordum. Sonra irkilip geri çekildi elimi farketmedi sanırım "uyanmışsın"dedi bir tebessüm ederek,bnde tebessüm ettim zaten ediyordum iyice yayıldı gülümseme yüzümde sonra " bak senle bişey konuşmam lazım"dedi bende"tabi"dedim
"Beni derste izlemen rahatsız ediyor sürekli ne zaman sana baksam gözlerin bende yapma bunu hoş değil" dedi tam kalkıcaktı "sen bayılmadan önce senle konuşmak isteğim buydu" diyerek ekliyip gitti arkasından sadece bakakaldım..
Evde romanıma gene devam ettim "Bügün sanki Kumsal gidince boşlukta gibiydim bomboş,çaresizce kalakaldım" romanıma sadece bunları yazabildim çünkü bir an önce uyumak bu boşluktan kurtulmak istedim.