KAYIP AŞK

31 6 0
                                    


BEN AŞK'IM

Sevgi telaşlıydı. Arzu'nun odasına kapıyı çalmadan daldı. "Aşk kayıp!" Arzu, ona bakmadı bile. Genç adam, kum torbasını hırsla yumruklamaya devam ederken "İyi de bana ne bundan," diye yanıt verdi. Sevgi onun önüne geçti, bileğinden kavrayıp "Aşk kayıp," diyorum. Arzu, boks eldivenlerini çıkarırken aynada yansıyan kaslı vücudunu inceledi. Yakışıklı adamların öz güveni vardı. Sevgi'nin gözü odadaki hologramlara kaydı. Arzu'nun portföyü çok genişti. İnsanoğlu fazlasıyla tutkulu olabiliyordu. Arzu konuşarak Sevgi'nin düşüncelerini böldü. "Benim işler tıkırında. Aşkın yokluğundan etkilenmem. Baksana şunlara! Seks hayatları bile, çok daha iyi son günlerde," derken kahkaha attı. Sevgi yüzünü ekşitti. "Hayvanlardan ne farkı kalır o zaman insanların?" Arzu, genç kadının yanağından makas aldı "Kızma hemen! Sen varsın ya işte, ara sıra gelirsin, biraz sevgi tozu serpersin yeter bana. Aşk, olmazsa olmazım değil."

Sevgi, Arzu'nun ukala tavırlarına alışkındı. Bal gibi de Aşk'a ihtiyacı vardı. Kendisine gelen mesajı gösterdi. "Al, oku! Aşk göndermiş bana." Mesajda "Ben gidiyorum abla. Artık işimi layıkıyla yapamıyorum. İnsanoğlu bensiz yaşamayı öğrenecek," yazıyordu. Arzu, hoşnutsuz bir tavırla "Bu durum ciddi," dedi. "Ben kafa izni yapıyor sanmıştım." "Nereye gitmiş olabilir?" diye sordu Sevgi. Arzu, onun kulağına doğru eğildi "Kardeşinin nerede olduğunu ben nasıl bilebilirim?" Sevgi, onun çekim alanına girmemek için birkaç adım uzaklaştı "Ahlâk'la olabilir mi?"

"Sanmam, Ahlâk'la yeni konuştum. O da iyi değil. İşleri iyice boşladı," dedi Arzu. "İçkiye verdi kendini"

"Yok artık," dedi Sevgi.

"Hayat, onu yarın kurula çağırmış. Ahlak'la ilgili çok fazla şikâyet varmış. Aslında bizimkiler toptan sapıttı. Öfke ipini kopardı, kontrolsüz güç kullanıyor. Korku desen, Kaygı ile çete gibiler, buldukları herkesi ele geçiriyorlar. Umut, tamamen içine kapandı. Mutluluk' u ara ki bulasın!"

"Önce Aşkı bulayım da" dedi Sevgi. "Diğerleri şu an hiç umurumda değil."

"Nefret'e bak" dedi Arzu.

"Niye onunla olsun ki?" Sevgi şaşırmış görünüyordu.

"Aşk ve Nefret yüzyıllardır gizli gizli buluşurlar. Sen ne biçim ablasın? Uyuyor musun kızım sen?" diyerek yaklaşan Arzu, onu öpmek için eğildi. Sevgi "Sırası mı şimdi "diye tersleyerek Nefret' in yaşadığı eve gitmek için koşar adım oradan ayrıldı.

Nefret, kırsalda tek başına yaşıyordu. Sevgi, onun yaşadığı dağ evine geldiğinde Nefret, kırdığı odunları verandaya diziyordu. İri yarı ve ürkütücü biriydi. Genç kadın, ondan hiç haz etmezdi. Sevgi'yi fark edince kaşları çatılan Nefret "Ne işin var burada?" diye sordu.

"Aşk'ı arıyorum. "

"Yanlış yerde arıyorsun," dedi Nefret.

"Aşk kayıp, durum ciddi. Bir şey biliyorsan?"

Nefret, birkaç adım yaklaştı "Git buradan!"

"Gitmezsem ne yaparsın?" derken Sevgi'nin sesi yükselmişti. "Seni pişman ederim," diye cevap veren Nefret'in gözleri iki siyah kara delik gibi olmuştu. Sevgi "Üzerimde hiçbir gücün yok," derken endişeyle bileğindeki cihazın çalışıp çalışmadığını kontrol etti. Birbirlerinin güçlerini yok etmesinler diye herkesin bileğinde koruyucu bir cihaz vardı.

İçerden gelen, müzik sesini duydu genç kadın, Aşk'ın evde olduğunu anladı. Nefret'in durdurmasına fırsat vermeden koşarak içeri girdi. Aşk, kanepede sırt üstü uzanmış yatıyordu. Siyah dalgalı saçları yere değiyor, kırmızı elbisesinden belli olan kıvrımları, adını fazlası ile hak ettiğini gösteriyordu. Sevgi, müziği kapatıp kardeşinin başına dikildi. "Aç gözlerini," derken sesinde kızgınlık vardı. "Perişan ettin bizi. Bir de burada keyif çatıyorsun! İnsanlığa bunu nasıl yaparsın?" Aşk, isteksizce doğrulup ablasına baktı. Onu gördüğüne hiç sevinmemişti. Aksi bir tavırla "Boşuna geldin. Ben yokum artık. Büyülü tozlarım işe yaramıyor. İnsanlar beni umursamıyor." Aşk, öyle mutsuz bakıyordu ki, Sevgi ona sımsıkı sarıldı. "Üzülme kardeşim. Ne oldu? Hadi anlat bana." Aşk, ondan uzaklaşıp birkaç hologram açtı. Binlerce insanın görüntüsü yansıdı ortama. "Benim aşklarım en fazla üç beş ay sürüyor artık," dedi." O romanlara, filmlere konu olan aşklardan eser yok. Kimse dağları delmiyor abla." Sevgi, bu cevaba itiraz edemedi. O da bir süredir benzer sorunlar yaşandığını biliyordu. Bunları kardeşine anlatıp moralini daha da bozmak istemiyordu.

KAYIP AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin